گواهی امامان در قرآن؛ سوره توبه، آیه 105

گواهی امامان در قرآن بر مبنای تفاسیر

[سوره توبه:آیه 105]
«قُلِ اعْمَلُوا فَسَيَرَى اللَّهُ عَمَلَکُمْ وَ رَسُولُهُ وَ الْمُؤْمِنُونَ وَ سَتُرَدُّونَ إِلَى عَالِمِ الْغَيْبِ وَ الشَّهَادَةِ فَيُنَبِّئُکُمْ بِمَا کُنْتُمْ تَعْمَلُونَ‌.»
و بگو: [هر كارى مى‌خواهيد] بكنيد كه به زودى خدا و رسول او و مؤمنان كردار شما را خواهند ديد، و به زودى به سوى داناى نهان و آشكار بازگردانده مى‌شويد، پس شما را به آنچه انجام مى‌داديد آگاه خواهد كرد.(بهرام پور)

1-اطيب البيان في تفسير القرآن

[مسئلة علمية اعتقادية] و آن اينست كه علم الهى ذاتيست عين ذات است و غير متناهيست و ازلا و ابدا آنچه واقع شده يا واقع مي شود معلوم عند اللَّه است چيزى بر علم او افزوده نمي شود و از علم او محو نمي گردد و هيچگونه احتياج بنامه عمل يا اقامه شهود ندارد لكن دستگاه سلطنتى او براى تنبه بندگان كتبه اعمال و نامه عمل و اقامه شهود از ملائكه و اعضاء و جوارح و انبياء و ائمه و ازمنه و امكنه و قرآن مقرر فرموده، و اما حضرت رسالت صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم و ائمه اطهار و صديقه طاهره صلوات اللَّه عليهم اجمعين اين چهارده نور پاك در همان عالم نورانيت كه انوار مقدسه آنها را خلق فرمود افاضه جميع كمالات و علم ما كان و ما يكون قبل از خلقت عالم و آدم به آنها فرمود.
و شواهد اين دعوى از آيات شريفه و اخبار متواتره بتواتر اجمالى داريم و در خلال آيات شريفه تذكر داده‏ايم و احتياج بتكرار نيست.
و اين آيه شريفه بر طبق جريان قانون سلطنت كه ملائكه كتبه كليه اعمال بنده‏ گان را از حسنات و سيئات مي نويسند و مي برند در پيشگاه احديت و روزهاى دوشنبه و پنجشنبه عرضه مي دارند بر پيغمبر و ائمه اطهار حيّا و ميّتا و فرداى قيامت بدست صاحبش مي دهند و شهود شهادت مي دهند و ميزان مي كنند و حساب مي نمايند تماما روى جريان قانون سلطنتست و الّا همان علم الهى كافيست و احدى را نمي رسد كه بگويد العياذ خدا نمي داند يا اشتباه كرده يا ظلم مي كند پس از اين بيان مفاد آيه واضح مي شود و احتياج بتمحلات مفسرين نداريم.
وَ قُلِ اعْمَلُوا معنى امر نيست يعنى هر چه مي خواهيد از عبادت و معصيت بكنيد بجزاى آن مي رسيد فَسَيَرَى اللَّهُ عَمَلَكُمْ‏ كه كتبه رقيب و عتيد مي نويسند ما يَلْفِظُ مِنْ قَوْلٍ إِلَّا لَدَيْهِ رَقِيبٌ عَتِيدٌ ق آيه 17 و ميبرند در پيشگاه احديت‏
لذا تعبير بفاء و سين فرموده و رسوله كه ايام هفته همه روز صباحا و مساء بنظر مبارك او مي رسانند كه در اخبار دارد اگر اعمال صالحه باشد مسرور مي شود و اگر سيئه باشد غمگين مي شود و دارد آن حضرت را مسرور كنيد نه غمگين و اگر قابل مغفرت باشد طلب مغفرت مي كند كه مفاد حديث‏
(حياتى خير لكم و مماتى خير لكم)
است‏ وَ الْمُؤْمِنُونَ‏ كه در اخبار بسيارى تفسير بائمه عليهم السلام شده كه دو روز عرض اعمال دوشنبه و پنجشنبه بر آنها عرضه مي دارند. و م يتوان گفت كه تفسير باهمّ مصاديق است و فرداى قيامت پس از آنكه نامه ‏هاى اعمال مكشوف شد تمام مؤمنين مشاهده مي كنند.وَ سَتُرَدُّونَ إِلى‏ عالِمِ الْغَيْبِ وَ الشَّهادَةِ اين جمله راجع بكلام اول است كه بيان شد يعنى شما را مي برند روز قيامت نزد آنكه عالم بغيب و شهود است و چيزى بر او مخفى نيست و احتياج بنامه عمل و شهود و حساب و ميزان ندارد فَيُنَبِّئُكُمْ بِما كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ‏ پس شما را خبر مي دهد و آگاه مي فرمايد بجميع آنچه كه عمل مي كرديد و هر كدام شما را بجزاء خود مي رساند (الناس مجزيّون باعمالهم ان خيرا فخير و ان شرا فشرّ) فَمَنْ يَعْمَلْ مِثْقالَ ذَرَّةٍ خَيْراً يَرَهُ وَ مَنْ يَعْمَلْ مِثْقالَ ذَرَّةٍ شَرًّا يَرَهُ‏ زلزال آيه 8، 9.