به آتش میکشم آخر زبان سربهزیرم را
به توفان میسپارم اسمانهای اسیرم را
منم من، گردبادی خستهام، زندانی خویشم
بگیرید آی مردم دستهای ناگزیرم را
تمام عمر باقی ماندهاش را گریه خواهد کرد
اگر توفان بخواند خندههای دور و دیرم را
درختان گردبادی رو به خورشیدند، از آن دم
که خواندم در مسیر باد، اندوه غدیرم را
شبی اندوه تابان علی از چاه بیرون شد
شبی سیراب دیدم جان سر تا پا کویرم را
محمود اکرامی
موضوعات مرتبط: اشعار مناسبتی
برچسبها: شعر آیینی، شعر علوی ،شعر هیات ،عید غدیر
قوتت همه شب خون جگر بود حسن جان
گریان ز غمت چشم سحر بود حسن جان
از دوست و دشمن به تو پیوسته ستم شد
مظلومی تو ارث پدر بود حسن جان
مادر که زمین خورد تن پاک تو لرزید
تنها کمکت اشک بصر بود حسن جان
از طعنه و از زخم زبان های پیاپی
هر دم به دلت زخم دگر بود حسن جان
شد قلب تو مجروح تر از جسم برادر
کز او جگرت سوخته تر بود حسن جان
گر ماه حسین بن علی بود محرم
ماه غم تو ماه صفر بود حسن جان
هر کس به تنش زخم رسد از دم شمشیر
زخم تو به تن نه، به جگر بود حسن جان
در کوچه و در مسجد و در خانه مغیره
پیوسته تو را پیش نظر بود حسن جان
در راه حسین بن علی چار فداییت
در کرببلا چار پسر بود حسن جان
“میثم” که سخن از دل سوزان تو می گفت
شعرش به دل شیعه شرر بود حسن جان
غلامرضا سازگار
موضوعات مرتبط: اشعار مناسبتی
برچسبها: 28 صفر، امام حسن ،امام حسن مجتبی، شعر ،شعر شهادت، شهادت امام حسن ،کریم اهل بیت
خوردم پی هدایتتان
ساحرم خواندهاید و جادوگر
بـر سـرم ریختیـد خاکستر
گـاه کـردید سنـگ بـارانم
گـه شکستید درِّ دنـدانم
مثل مـن از منافق و کفار
هیـچ پیغمبری نـدید آزار
حال چون میروم از این دنیا
اجر و مزدی نخواستم ز شما
جـز کـه بـا عتـرتم مودّتتان
حرمت و طاعـت و محبتتان
موضوعات مرتبط: اشعار مناسبتی
برچسبها: 28 صفر ،پیامبر اعظم اسلام ،پیامبر اکرم ،حضرت محمد ،رحلت، رحلت پیامبر، شعر رحلت ،
1 پيامبر خدا صلي الله عليه و آله: إِنَّ الْـوَلَـدَ الصّالِـحَ رَيْحـانَةٌ مِـنْ رَياحيـنِ الْجَنـَّةِ.
پيامبر خدا صلي الله عليه و آله: فرزند شايسته گُلى خوشبو از گُلهاى خوشبوى بهشت است.
2 امام صادق عليه السلام: اَلْبَناتُ حَسَناتٌ وَ الْبَنُونَ نِعْمَةٌ. فَالـْحَسَناتُ يُثابُ عَلَيْها وَ النِّعْمَةُ يُسْأَلُ عَنْها.
امام صادق عليه السلام: دختران نيكيهايى هستند كه در برابر آن پاداش داده مى شود. و پسران همچون نعمتى هستند كه از آن بازخواست مى شود.
3 هرگاه به امام سجاد عليه السلام مژده مى دادند كه داراى فرزند شده است، پيش از آنكه بپرسند پسر است يا دختر، مى پرسيدند! آيا سالم است؟ و هنگامى كه مى فهميدند سالم است، مى فرمودند: اَلْحَمْدُ لِلّهِ الَّذى لَمْ يَخْلُقْ مِنّى خَلْقًا مُشَوَّهًا.
هرگاه به امام سجاد عليه السلام مژده مى دادند كه داراى فرزند شده است، پيش از آنكه بپرسند پسر است يا دختر، مى پرسيدند! آيا سالم است؟ و هنگامى كه مى فهميدند سالم است، مى فرمودند: سپاس از آنِ خدايى است كه از من آفريده اى ناسالم نيافريده است.
4 امام اميرمؤمنان على عليه السلام: ما مِنْ لَبَنٍ رُضِعَ بِهِ الصَّبِىُّ أَعْظَمَ بَرَكَةٍ عَلَيْهِ مِنْ لَبَنِ أُمّـِهِ.
امام اميرمؤمنان على عليه السلام: هر شيرى هم كه به كودك داده شود، باز هم براى او با بركت تر از شير مادرش نيست.
5 امام صادق عليه السلام به «اُمّ اسحاق» كه پسر خود را شير مى داد، فرمود: يا أُمَّ إِسْحاقٍ! لاتُرْضِعيهِ مِنْ ثَدْىٍ واحِدٍ وَ أَرْضِعيهِ مِنْ كِلَيْهِمايَكُونُ أَحَدُهُما طَعامًا وَ ا لْأخَرُ شَرابًا.
امام صادق عليه السلام به «اُمّ اسحاق» كه پسر خود را شير مى داد، فرمود: اى اُمّ اسحاق! تنها از يك پستان او را شيرنده، بلكه از هر دو به وى را شير بده، زيرا در يكى از آنها خوراك و در ديگرى نوشيدنى نهفته است.
پيامبر خدا صلي الله عليه و آله: نوزادان خود را به سبب گريه شان كتك نزنيد.
امام اميرمؤمنان على عليه السلام: فرزندان خويش را، پيش از آنكه متولد شوند، نامگذارى كنيد.
8 پيامبر خدا صلي الله عليه و آله: سَمُّوا أَوْلادَكُمْ أَسْمآءَ الْأَنْبِيآءِ وَ أَحْسَنُ الْأَسْمآءِ عَبْدُاللّهِ وَ عَبْدُالرَّحْمنِ.
پيامبر خدا صلي الله عليه و آله: فرزندانتان را به نامهاى پيامبران نامگذارى كنيد. و زيباترين نامها «عبدالله» و «عبدالرحمن» هستند.
9 پيامبر خدا صلي الله عليه و آله: إِذا سَمَّيْتُمُ الْوَلَدَ مُحَمَّدًا فَأَكْرِمُوهُ وَ أَوْسِعُوا لَهُ فِى الْمَجْلِسِ وَ لاتَقْبَحُوا لَهُ وَجْهًا.
پيامبر خدا صلي الله عليه و آله: هرگاه نام فرزند را «محمد» گذاشتيد، به او احترام بگذاريد؛ برايش جا باز كنيد؛ و با وى ترشرويى نكنيد.
10 امام صادق عليه السلام به شخصى كه نام دخترش را «فاطمه» نهاده بود، فرمودند: ...إِذا سَمَّيْتَها فاطِمَةَ فَلاتَسُبُّها وَ لاتَلْعَنْها وَ لاتَضْرِبْها.
امام صادق عليه السلام به شخصى كه نام دخترش را «فاطمه» نهاده بود، فرمودند: اكنون كه نام او را «فاطمه» نهاده اى، دشنامش نده؛ نفرينش نكن؛ و كتكش نزن.
11 پيامبر خدا صلي الله عليه و آله: مَنْ كانَ لَهُ أُنْثى فَلَمْ يُبِدْها وَ لَمْ يُهِنْها وَ لَمْ يُؤْثِرْ وَلَدَهُ عَلَيْها أَدْخَلَهُ اللّهُ الْجَنَّةَ.
پيامبر خدا صلي الله عليه و آله: هركس دخترى داشته باشد كه او را تباه نسازد؛ و خوارش نكند؛ و پسرش را بر وى برترى ندهد، خدا او را به بهشت مى برد.
12 پيامبر خدا صلي الله عليه و آله: مِنْ حَقِّ الْوَلَدِ عَلى والِدِهِ ثَلاثَةٌ: يُحْسِنُ اسْمَهُ وَيُعَلِّمُهُ الـْكِتابَةَ وَيُزَوِّجُهُ إِذا بَلَغَ.
پيامبر خدا صلي الله عليه و آله: از جمله حقوق فرزند بر پدرش اين سه چيزند: نام نيكو بر او گذارد؛ نوشتن را به وى بياموزد؛ و هنگامى كه بالغ شد، همسرش دهد.
13 پيامبر خدا صلي الله عليه و آله: حَقُّ الْوَلَدِ عَلى والِدِهِ أَنْ يُحَسِنَ اسْمَهُ وَأَدَبَهُ وَيَضَعَهُ مَوْضِعًا صالِحًا.
پيامبر خدا صلي الله عليه و آله: حق فرزند بر پدرش اين است: نام نيكو براى او برگزيند؛ ادب وى را نيكو كنـد؛ و در جايـگاه شايسته اى قرارش دهد.
14 پيامبر خدا صلي الله عليه و آله: اَلْوَلَدُ سَيِّدٌ سَبْعَ سِنينَ وَعَبْدٌ سَبْعَ سِنينَ وَوَزيرٌ سَبْعَ سِنينَ... .
پيامبر خدا صلي الله عليه و آله: فرزند هفت سال سَروَر است؛ هفت سال بنده [و فرمانبردار] است؛ و هفت سال ياور است.
15 امام اميرمؤمنان على عليه السلام: يُرَبَّى الصَّبِىُّ سَـبْعًا وَ يـُؤَدَّبُ سَـبْعًا وَ يُسْتَخْدَمُ سَـبْعًا... .
امام اميرمؤمنان على عليه السلام: كودك هفت سال تربيت مى شود؛ هفت سال ادب مى آموزد؛ و هفت سال به كار گرفته مى شود.
16 امام صادق عليه السلام: اَلْغُلامُ يَلْعَبُ سَبْعَ سِنينَ وَيَتَعـَلَّمُ الْكِتابَ سَبْعَ سِنينَ وَيَتَعَلَّمُ الْحَلالَ وَالْحَرامَ سَبْعَ سِنينَ.
امام صادق عليه السلام: پسر بچه هفت سال بازى مى كند؛ هفت سال نوشتن را فرا مى گيرد؛ و هفت سال حلال و حرام را مى آموزد.
17 پيامبر صلي الله عليه و آله: رَحِمَ اللّهُ عَبْدًا أَعانَ وَلَدَهُ عَلى بِرِّهِ بِالاْءِحْسانِ إِلَيْهِ وَالتَّأَلُّفِ لَهُ وَتَعْليمِهِ وَتَأْديبِهِ.
پيامبر صلي الله عليه و آله: مِهر خداوندى از آنِ بنده اى باد كه فرزند خود را با نيكى كردن به وى و دَمسازى با او و آموزش و ادب كردن وى، در نيكو شدنش يارى دهد.
18 امام اميرمؤمنان على عليه السلام: ... إِنَّما قَلْبُ الْحَدَثِ كَالْأَرْضِ الْخالِيَةِ مآ أُلْقِىَ فيها مِنْ شَىْ ءٍ قَبِلَتْهُ ... .
امام اميرمؤمنان على عليه السلام: جز اين نيست كه دل نوجوان همچون زمين ميان تُهى است؛ هر چه در آن افشانده شود، همان را مى پذيرد.
19 امام سجاد عليه السلام: ... حَقُّ وَلَدِكَ ... أَنَّكَ مَسْؤُولٌ عَمّا وُلّيتَهُ [بِهِ] مِنْ حُسْنِ الْأَدَبِ وَالدِّلالَةِ عَلى رَبِّهِ ... . وَ الْمَعُوَنَةِ عَلى طاعَتِهِ فيكَ وَ فى نَفْسِهِ ... .
امام سجاد عليه السلام: حق فرزند تو اين است... در سرپرستى وى مسؤوليت دارى كه ادب او را نيكو كنى و به سوى پروردگارش رهنمون سازى و در فرمانبردارى از او، نسبت به وظايف تو و خودش، يارى اش دهى.
21 پيامبرخدا صلي الله عليه و آله نگاهشان به چند كودك افتاد و فرمودند: واى بر فرزندان آخرالزمان از دست پدرانشان! عرض شد: اى پيامبر خدا عليه السلام! آيا از دست پدران مشركشان؟ پيامبر صلي الله عليه و آلهفرمودند: لا، مِنْ ءابآئِهِمُ الْمُؤْمِنينَ لايُعَلِّمُونَهُمْ شَيْئًا مِنَ الْفَرآئِضِ وَ إِذا تَعَلَّمُوا أَوْلادُهُمْ مَنَعُوهُمْ وَ رَضُوا عَنْهُمْ بِعَرَضٍ يَسيرٍ مِنَ الدُّنْيا فَأَنَا مِنْهُمْ بَرىءٌ وَهُمْ مِنّى بُرَ آءُ.
پيامبرخدا صلي الله عليه و آله نگاهشان به چند كودك افتاد و فرمودند: واى بر فرزندان آخرالزمان از دست پدرانشان! عرض شد: اى پيامبر خدا عليه السلام! آيا از دست پدران مشركشان؟ پيامبر صلي الله عليه و آلهفرمودند: نه، بلكه از دست پدران مؤمنشان كه هيچ يك از واجبات دينى را به آنان نمى آموزند، و چون فرزندانشان، خودشان، بخواهند بياموزند، آنان را باز مى دارند، و در برابر آن به بهره اى اندك از دنيا خرسند مى شوند. من با چنين پدرانى بيگانه ام و آنان نيز با من بيگانه اند.
امام اميرمؤمنان على عليه السلام: نماز را به كودكانتان بياموزيد.
23 از پيامبرخدا صلي الله عليه و آله: مَنْ قَبَّلَ وَلَدَهُ كَتَبَ اللّه ُ عَزَّوَجَلَّ لَهُ حَسَنَةً وَمَنْ فَرَّحَهُ فَرَّحَهُ اللّه ُ يَوْمَ الْقِيامَةِ وَمَنْ عَلَّمَهُ القُرْءانَ دُعِىَ بِالْأَبَوَيْنِ فَيُكْسَيانِ حُلَّتَيْنِ يَضىءُ مِنْ نُورِهِما وُجُوهُ أَهْلِ الْجَنَّةِ.
از پيامبرخدا صلي الله عليه و آله: هر كس فرزند خود را ببوسد، خداوند بزرگ و بِشكوه براى او كار نيكى مى نويسد. و هر كس فرزند خويش را شادمان كند، خداوند نيز در روز قيامت وى را شادمان مى كند. و هركس به فرزندش قرآن بياموزد، آن فرزند [در روز قيامت] همراه پدر و مادرش فرا خوانده مى شود تا دو جامه بر تن آن دو بپوشند به گونه اى كه چهره هاى بهشتيان از فروغشان بدرخشد.
امام صادق عليه السلام: فرزندانتان را گرامى بداريد و آدابشان را نيكو كنيد تا آمرزيده شويد.
پيامبر خدا صلي الله عليه و آله: شنا و تيراندازى را به فرزندانتان بياموزيد.
26 امام صادق عليه السلام: قالَ مُوسَى بْنُ عِمْرانَ: يارَبِّ أَىُّ الْأَعْمالِ أَفْضَلُ عِنْدَكَ؟ فَقالَ: حُبُّ الْأَطْفالِ فَإِنَّ فِطْرَتَهُمْ عَلى تَوْحيدى. فَإِنْ أَمِتّهُمْ أُدْخِلْهُمْ بِرَحْمَتى جَنَّتى.
امام صادق عليه السلام: حضرت موسى بن عمران عليهماالسلام عرض كرد: پروردگارا! كدام يك از كارها نزد تو برتر است؟ خدا به او فرمود: دوست داشتن كودكان، زيرا سرشت آنان بر يگانگى من استوار است و من هرگاه آنان را مى ميرانم، به مِهر خويش، در بهشت خود مى برم.
پيامبر خدا صلي الله عليه و آله: كودكان را دوست بداريد و به آنان مهربانى كنيد.
امام صادق عليه السلام: نيكى انسان به فرزند خويش همان نيكى او به پدر و مادر خويش است.
29 پيامبرخدا صلي الله عليه و آله: رَحِمَ اللّه ُ مَنْ أَعانَ وَلَدَهُ عَلى بِرِّهِ وَهُـوَ أَنْ يَعْـفُـوَ عَنْ سَيِّـئَتـِهِ وَيَدْعُوَلَهُ فيما بـَيْنَهُ وَبَيْنَ اللّه ِ.
پيامبرخدا صلي الله عليه و آله: مِهر خداوندى از آنِ كسى بادكه فرزند خود را در نيكو شدنش يارى دهد، بدين گونه كه از خطايش درگذرد و براى او دعا كند تا رابطه اش با خدا برقرار باشد.
30 پيامبرخدا صلي الله عليه و آله: رَحِمَ اللّهُ مَنْ أَعانَ وَلَدَهُ عَلى بِرِّهِ (قالَ: قُلْتُ: كَيْفَ يُعينُهُ عَلى بِرِّهِ؟) قالَ: يَقْبَلُ مَيْسُورَهُ وَيَتَجاوَزُ عَنْ مَعْسُورِهِ وَلايـُرْهِقـُهُ وَلايـَخْـرَقُ بِهِ... .
پيامبرخدا صلي الله عليه و آله: مِهر خداوندى از آنِ كسى باد كه فرزند خود را در نيكو شدنش يارى دهد. (روايتگر حديث مى گويد: به حضرت عرض كردم: چگونه مى تواند او را در نيكو شدنش يارى دهد؟) حضرت فرمودند: كارى را كه بآسانى انجام داده است از وى بپذيرد؛ از كارى كه انجام دادن آن برايش سخت است درگذرد؛ او را به كارى بيش از توانش وا ندارد؛ و وى را نادان نپندارد.
پيامبرخدا صلي الله عليه و آله: هر كس نزدش كودكى باشد، بايد با او كودكانه رفتار كند.
32 امام رضا عليه السلام: إِذا وَعـَدْتُمُ الصِّبـْيانَ فَفـُوا لَهـُمْ فَإِنَّهُمْ يَرَوْنَ أَنَّكُمُ الَّذينَ تَرْزُقُونَهُمْ إِنَّ اللّهَ عَزَّوَجَلَّ لَيْسَ يَغْضِبُ لِشَىْ ءٍ كَـغَضَبِهِ لِلنِّسآءِ وَالصِّبـْيانِ.
امام رضا عليه السلام: هرگاه به كودكان وعده اى مى دهيد، آن را برايشان عملى كنيد؛ زيرا آنان مى پندارند شما همان كسانى هستيد كه روزى شان مى دهيد. و بى گمان خداوند بزرگ وبِشكوه به اندازه اى كه براى (رعايت نكردنِ حقوق) زنان و كودكان خشمناك مى شود، براى چيز ديگرى خشمناك نمى شود.
33 پيامبرخدا صلي الله عليه و آله: خَمْسٌ لآأَدَعُهُنَّ حَتَّى الْمَماتِ: ... وَالتـَّسْليمُ عَلَى الصِّبـْيانِ لِتَكُونَ سُنَّةً مِنْ بَعْدى.
پيامبرخدا صلي الله عليه و آله: پنج چيز را تا هنگام مرگ رها نمى كنم كه پس از من جزء آيين شوند: [يكى از آنها] سلام كردن به كودكان است.
34 پيامبر خدا صلي الله عليه و آله: إِذا نَظَرَ الْوالِدُ إِلى وَلَدِهِ فَسَرَّهُ كانَ لِلْوالِدِ عِـتْـقُ نَسَمَةٍ... .
پيامبر خدا صلي الله عليه و آله: هر گاه پدر به فرزند خود نگاه كند و او را خوشحال سازد، (پاداشِ) آزاد كردن بَرده اى براى پدر است.
امام صادق عليه السلام مى فرمايند: روزى پيامبر خدا صلي الله عليه و آله نماز ظهر را با مردم به جاى آوردند و دو ركعت پايانى نماز را با شتاب خواندند. چون نماز پايان يافت، مردم به آن حضرت عَرض كردند: آيا در نماز اتفاقى رخ داد؟ پيامبر صلي الله عليه و آلهفرمودند: مگر چه شده است؟ عرض كردند: دو ركعت پايانىِ نماز را با شتاب خوانديد. پيامبر صلي الله عليه و آله به آنان فرمودند: مگر شما فرياد بلند آن كودك را نشنيديد؟
37 پيامبر خدا صلي الله عليه و آله: يَلْزَمُ الْوالِدَيْنِ مِنَ الْعُقُوقِ لِوَلَدِهِما ما يَلْزَمُ الْوَلَدُ لَهُما مِنْ عُقُوقِهِما.
پيامبر خدا صلي الله عليه و آله: همان چيزهايى كه سبب مى شود تا فرزند مورد نفرين پدر ومادرش قرار گيرد، سبب مى شود كه پدر و مادر نيز مورد نفرين فرزندشان قرار گيرند.
38 پيامبرخدا صلي الله عليه و آله به مردى كه يكى از پسرانش را بوسيد و ديگرى را نبوسيد، فرمودند: فَـهَـلاّ واسَـيْتَ بَيْنَهُما؟
پيامبرخدا صلي الله عليه و آله به مردى كه يكى از پسرانش را بوسيد و ديگرى را نبوسيد، فرمودند: چرا ميان آن دو، مواسات را رعايت نكردى؟
39 شخصى مى گويد: از دست فرزندم نزد امام كاظم عليه السلامشكايت كردم. حضرت به من فرمودند: لاتَضْـرِبْهُ وَاهْجُـرْهُ وَلاتـُطِلْ.
شخصى مى گويد: از دست فرزندم نزد امام كاظم عليه السلامشكايت كردم. حضرت به من فرمودند: او را كتك نزن و با وى قهر كن، اما آن را طولانى نكن.
40 پيامبرخدا صلي الله عليه و آله: اِعْدِلُوا بَيْنَ أَوْلادِكُمْ كَما تُحِبُّونَ أَنْ يَعْدِلُوا بَيْنَكُمْ فِى الْبِرِّ وَاللُّطْفِ.
پيامبرخدا صلي الله عليه و آله: ميان فرزندانتان عدالت ورزيد، همان گونه كه شما نيز دوست مى داريد، در نيكى كردن ومِهر ورزيدن، ميان خودتان عدالت ورزند.
موضوعات مرتبط: بانک احادیث
برچسبها: چهل حديث « تربیت کودک و نوجوان »
چهل حدیث « انتظار »
قالَ اللّه ُ تَبارَكَ وَ تَعالى:
وَ نُـريُد اَنْ نَمُنَّ عَلىَ الذَينَ اسْتُضْعِفُوا فىِ الاَْرْضِ وَ نَجْعَلَهُمْ اَئِمَّةً وَ نَجْعَلَهُمُ الوارِثينَ
(سـوره قصص/5)
خدواند تبارك و تعالى مى فرمايد:
و ما اراده كرديم كه بر مستضعفان منّت گذارده و آنها را پيشوايان مردم قرار دهيم و وارث ملك و جاه فرعونيان گردانيم.
خداوند در نظام آفرينش نوش و نيش را درهم آميخته و رنج و راحت را توأم كرده و غم و شادى را همسايه قرار داده است.
هميشه در كنار تنگناها، گشايشى وجود دارد و پس از شدّتها دوران رهائى و نجات فرا مى رسد و بر اثر صبر، نوبت ظفر آيد. سخن زيباى قرآن: اِنَّ مَعَ الْعُسْرِ يُسْرا، براستى همراه با دشوارى، آسانى است. اين سنّت الهى تنها در زندگى فردى جريان ندارد و مخصوص يك بُعد از ابعاد زندگى فرهنگى، اقتصادى، درمانى و خانوادگى انسان نيست، بلكه در نظام جامعه و در سطح جهانى هم اين سنّت و الهى نمود دارد و وعده خدا بر اين است كه مستضعف مؤمن و نيكوكار، مورد لطف و محبت الهى قرار گيرند و رهبران زمان و وارثان زمين شوند.
انتظار ظهور امام مهدى(عج) برخاسته از رهنمودهاى زندگى ساز اسلام عزيز است كه سنّت جارى الهى در نظام خلقت پشتوانه آن است. انتظار مهدى موعود، از يك سو روح يأس و نوميدى را خنثى نموده و آينده اى روشن فراروى انسان ترسيم مى كند و سپيده سحر ايمان و آزادى را نويد مى دهد و جشن با شكوه مرگ بيداد را ياآور مى شود؛ و از سوى ديگر انسان را به خود سازى و اصلاح خويش فرا مى خواهد. انتظار رهبرى عادلانه الهى، منتظران را به عدالت و عبوديّت خدا دعوت مى كند و نسبت به هرگونه كفر و ظلم و عصيان هشدار مى دهد.
چهل حديث انتظار كه در اين دفتر گرد آمده است، چهل پرتو نور بر زندگى شيفتگان حضرت مهدى(عج) مى افكند و چهل شعله اميد در قلب پاسداران عدالت بر مى افروزد و مسئوليّت بزرگ منتظران را يادآور مى شود. قيام مهدى آل محمّد(عج) از حقايق قطعى جهان است و از مسائل مورد اتّفاق دنياى اسلام، بلكه پيروان ديگر اديان آسمانى نيز در انتظار مُصلح آسمانى به سر مى برند.
برداشتهاى ناقص و نادرست درباره امام مهدى(عج) و مسأله انتظار در برخى اذهان وجود دارد، كه تنها با مطالعه گفتار معصومين عليهم السلام و منابع معتبر اسلامى اصلاح مى گردد.
اميد است خوانندگان گرامى در تابش آفتاب حديث با امام عصر(عج) و مسأله انتظار، بهتر و بيشتر آشنا شوند و در راه استقرار نظام عدل اسلامى به رهبرى آن حضرت گام بردارند.
موضوعات مرتبط: بانک احادیث
برچسبها: چهل حدیث « انتظار »
چهل حدیث « نماز »
مقـدمـه
«وَاَقِم الصَّلاةَ اِنَّ الصَّلوةَ تَنْهى عَنِ الْفَحْشاءِ وَالْمُنْكَرِ وَلَذِكْرُ اللّهِ اَكْبَرُ»
نمـاز را بپادار، كه نماز انسان را از هر كار زشت و منكر باز مى دارد و ياد خدا بزرگتر است.
براى مقدمه چهل حديث نماز سخنى كاملتر و عميق تر و جالبتر از مطالبى كه در ابتداء باب نماز توضيح المسائل حضرت امام خمينى قدس سرهبنيانگذار جمهورى اسلامى ايران آمده بود به نظر نرسيد لذا آن را برگزيديم به اميد آنكه همه عاشقان اهل بيت عليهم السلام و آن عارف بزرگوار از كلمات دُررباز آنان توشه اى فراوان بردارند.
موضوعات مرتبط: بانک احادیث
برچسبها: چهل حدیث « نماز »
اخلاق پسنديده
راوى نقل مى كند كه حضرت رضا (علیه السلام) هميشه حوائج نيازمندان را بر آورده مىساخت، در كارهاى خير پيشقدم بود، در شبهاى تاريك به فقرا و نيازمندان رسيدگى مىكرد، بيشتر شبها را تا صبح به عبادت و احيا مى كرد، و روزه بسيار مى گرفت.
بر سر خوان غذا با غلامان و زيردستان و گاهى با فقرا و مستمندان مى نشست، به كسى تكبّر نمى فروخت هيچگاه آب دهانش را بر زمين نمى انداخت، و با صداى بلند خنده نمى كرد.
اگر در مجلسى حاضر مىشد كسى را با زبانش از خود نمىراند، سخن كسى را قطع نمى كرد، بلكه صبر مى كرد تا سخن طرف مقابل تمام بشود، هيچگاه ديده نشد كه مقابل كسى پاى شريفش را دراز كند، و يا در برابر كسى تكيه كند.
معمولاً چهره شريفش گشاده بود، و هيچگاه شنيده نشد كه به يكى از زير دستانش ناسزا بگويد، درب خانه اش بهروى عموم مردم باز بود و به همگان احترام مى گذاشت (عيون اخبار الرضا ج2 ص184)، و گاهى به مأمون عباسى سفارش به تقوى و رسيدگى به مشكلات مردم كرده، و مى فرمود:
فرمانرواى مسلمين بايد بسان ستون وسط خيمه باشد، تا هركس وى را خواست بتواند به حضورش برسد.
موضوعات مرتبط: ویژه نامه ها
برچسبها: اخلاق پسنديده
سخاوت حضرت رضا(علیه السّلام)
قضيه اى كه كلينى رحمه الله در اين باره نقل كرده است، ذكر مى كنيم. راوى مى گويد:
«با جمعى بسيار خدمت حضرت رضا بوديم كه ابن سبيلى آمد و چنين گفت: يابن رسول الله! من دوست شما و پدران شما هستم. نفقه خود را در راه حج گم كرده ام. نفقه راه به من عنايت كنيد، چون به خراسان رسيدم براى شما صدقه مى دهم، زيرا آنجا مكنت دارم.
حضرت رضا(علیه السّلام) داخل اتاق شده پس از چندى از بالاى در، دويست دينار به او داد و خواهش كرد برود و فرمود: لازم نيست صدقه بدهى.
چون حضرت آمد، از ايشان پرسيدند: پول را از بالاى در داديد و خواهش نموديد كه برود تا او را نبينيد.
فرمود: من خواستم ذلت سؤال را در صورت او نبينم. آيا نشنيده ايد كه رسول اكرم فرموده است:
صدقه پنهانى، معادل هفتاد حج است، و گناه آشكار موجب خذلان، و گناه پنهانى را خداوند مى آمرزد.» (7)
موضوعات مرتبط: ویژه نامه ها
برچسبها: سخاوت حضرت رضا(علیه السّلام)
ياسر، خادم آن حضرت مى گويد: حضرت رضا هميشه با خدمه و كارگرهاى خود غذا مى خورد و دوست داشت كه با آنها بنشيند و صحبت و درددل كند.
بعضى از ناآگاهان به اين كار حضرت ايراد مى كردند و حضرت مى فرمود:
ان الرب تبارك و تعالى واحد و الأب واحد و الام واحدة و الجزاء بالاعمال. (5)
پروردگار، پدر، و مادر، يكى است و فضيلت فقط و فقط به كردار است.
موضوعات مرتبط: ویژه نامه ها
برچسبها: تواضع حضرت رضا علیه السّلام
علی بن موسی الرضا علیه السلام دژ محکم الهی
اسم آن بزرگوار على و كنيه او ابو الحسن الثاني و لقب مشهور او رضا است.
عمر مبارك آن حضرت پنجاه و پنج سال بود. (1)
در يازده ذى القعده سال 148 هجرى به دنيا آمد (2) و در سال 203 هجرى (3) در آخر ماه صفر به دست مأمون عباسى مسموم و شهيد شد.
مدت امامت آن بزرگوار بيست سال بود (4) ، كه تقريبا هفده سال آن را در مدينه، ملجأ عوام و منجى انام و معلم علما و مروج دين بود. سه سال آخر، او را از مدينه جبرا به طوس بردند و در طوس تا توانست از حريم دين حراست كرد تا سر انجام به دست مأمون شهيد شد.
مقام علمى حضرت رضا(علیه السّلام)
از متون اسلامى مىتوان نتيجه گرفت كه آن حضرت عالم بما سوى الله، واسطه فيض اين عالم، معدن كلمات پروردگار، صندوق انوار الهى و خزينه علم خداوند متعال است. احتجاجات و مباحثات حضرت رضا(علیه السّلام) با فرقههاى مختلف در مجلس مأمون، مقام علمى آن حضرت را آشكار مى كند. چنانكه بارها مأمون مى گفت:
ما اعلم احدا افضل من هذا الرجل على وجه الارض.
هيچ كس را در روى زمين داناتر از حضرت رضا نمى دانم.
فريد وجدى در دايرة المعارف خود، در ذيل كلمه رضا مى گويد: «مأمون سى و سه هزار نفر از بزرگان طوايف و فرق مختلفه را جمع كرد و از آنان خواست كه لايقترين افراد را از ميان خود انتخاب كنند تا ولايتعهدى را به او وگذارنمايد. همه آن سى و سه هزار نفر، در على بن موسى الرضا اتفاق نمودند.»
در اين باب از حضرت رضا(علیه السّلام) مطلبى نقل است كه مقام عبوديت آن بزرگوار را بر ما روشن مى كند . آن حضرت به دعبل خزاعى شاعر معروف عبايى داد و فرمود: «قدر آن را بدان كه در اين عبا هزار شب و هر شبى، هزار ركعت نماز خوانده است.»
آنان كه حضرت رضا(علیه السّلام) را از مدينه به طوس آوردند، همه از كثرت عبادت و تضرع و انابه و زارى وتهجد و مواظبت كامل آن حضرت در عبادت سخن گفته اند.
موضوعات مرتبط: ویژه نامه ها
برچسبها: علی بن موسی الرضا علیه السلام دژ محکم الهی
10نکته آموزنده از حضرت امام رضا (ع)
1- سکوت و دم فرو بستن از کلام نابجا از درهای حکمت است و محبّت دیگران را جلب می کند و راهنمای انسان بر هر امر خیری است.
2- دوست هر کس عقل او و دشمنش جهل و نادانی اوست.
3- محبّت به مردم نیمی از عقل است.
4-عقل کسی کامل نیست مگر اینکه در او ده خصلت باشد: از او امید خیر برود، مردم از شر او در امان باشند، کار خوب دیگران را بزرگ بشمارد - گرچه کوچک باشد، کار خوب خود را کم بشمارد- گرچه زیاد باشد، از مراجعه دیگران برای احتیاجاتشان خسته نشود، در طول زندگی از طلب علم خسته و دلسرد نشود، فقر در راه خدا را از ثروت بیشتر دوست بدارد، ذلّت در راه خدا از عزّت در کنار دشمن خدا برایش محبوب تر باشد، و میل او به گمنامی از مشهور شدن بیشتر باشد. اما خصلت دهم که خیلی مهم است این است: همه را از خود بهتر و پرهیزگارتر ببیند. وقتی شخص بد و پستی را ببیند، بگوید او بهتر از من است، زیرا چه بسا خیر او در درونش پنهان است، بر خلاف خیر من که ظاهر است. و اگر فردی را ببیند که از خودش بهتر و پرهیزگارتر است، برای او تواضع کند تا به درجه او برسد. و چون این خصلت را دارا شد، بزرگواری اش بالاتر می رود، خیر و خوبی اش بهتر و پاکتر میگردد، پاداش نیکو دریافت میکند و سرور اهل زمان خود میشود.
5- زمانی خواهد رسید که اگر عافیت ده قسمت بشود، 9 قسمت آنها در کناره گیری از مردم محقق میشود و یک قسمت دیگر در سکوت.
6- کمک به یک فرد ضعیف بهتر از صدقه دادن است.
7- مؤمن در حال غضب هم از دایره حق بیرون نمیرود و در حال رضایت هم در باطل داخل نمیگردد و هرگز بیش از حق خود مطالبه نمیکند.
8- هرگاه بندگان خدا گناهان تازهای انجام دهند، که سابقه نداشته است، خداوند هم آنها را به بلاهایی تازه مبتلا می کند که پیش از آن ندیدهاند و نمیشناسند.
9- روزی حضرت رضا علیه السلام از یکی از غلامان خود پرسید:«آیا امروز چیزی در راه خدا انفاق کرده اید؟» غلام گفت:«نه.» امام فرمود:«پس خداوند از کجا به ما عوض دهد؟! برو چیزی در راه خدا انفاق کن، حتی اگر یک درهم باشد.»
10- حضرت رضا علیه السلام به ریان بن شبیب فرمود: «اگر خوشحال میشوی که با ما در درجات بلند بهشت باشی، پس برای اندوه ما اندوهناک و برای خوشحالی ما مسرور باش! بر تو باد دوستی ما اهل بیت. بدان اگر کسی سنگی را دوست بدارد، خداوند او را در روز قیامت با آن سنگ محشور میفرماید
موضوعات مرتبط: ویژه نامه ها
برچسبها: 10نکته آموزنده از حضرت امام رضا (ع)
چه شعری بر سنگ مرقد امام رضا(ع) نوشته شده است؟

امام رضا(ع) همچون پدران خود از شخصیتی ملکوتی و محبوبیتی فراگیر برخوردار بود
و همین امر نیز موجب خشم و وحشت دشمنان و عامل اجرای توطئههای بسیار بر ضد ایشان بود که در نهایت به شهادت آن حضرت منجر شد.
چه شعری بر سنگ مرقد امام نوشته شده است؟
تاکنون سه سنگ مرقد بر مزار حضرت رضا ( علیه السلام ) نصب شده که هر کدام ارزش تاریخی خود را دارند.
در اینجا به اجمال تاریخچه این سنگ و مفصل از نوشته های سنگ کنونی را برای شما بازگو می کنیم.
قدیمی ترین سنگ مرقد امام رضا(ع) ، سنگ مرمری با ابعاد40*30 و قطر 6 سانتیمتر است که در اوایل قرن ششم بر مزار امام ( علیه السلام ) نصب شد .
این سنگ از نفایس بسیار ارزشمند موزه آستان قدس رضوی است که از نظر تاریخی و نوع خط آن که کوفی شکسته است ، اهمیت فوق العاده ای دارد .
سه کتیبه در حاشیه سنگ و یک کتیبه در سطح محرابی شکل آن نقش بسته است .
دومین سنگ مرقد امام ( علیه السلام ) ، بهظاهر سنگی از جنس مونسار ( مرمر سفید آهکی ) است که بهجای سنگ قبلی بر مزار امام ( علیه السلام ) جای داشته و آگاهی چندانی از چگونگی آن به دست نیامده است .
سومین سنگ مزار حضرت ، سنگی مرمر بسیار ممتاز از معدن توران پشت یزد است . این سنگ به رنگ سبز چمنی با ابعاد 20/2*10/1
و قطر یک متر و وزن 3600 کیلوگرم است که هم زمان با تعویض و نصب ضریح پنجم در سال 1379 هـ .ق در حرم مطهر ، درون ضریح بر مرقد امام ( علیه السلام ) نصب شد .
سنگ پیشین مضجع شریف امام ( علیه السلام ) به لحاظ قدمت و آسیب دیدگی ، همزمان با تعویض و نصب ضریح جدید با حضور مقام معظم رهبری ،
حضرت آیت الله خامنه ای ( مدّ ظله العالی ) تعویض و بهجای آن سنگ جدید با محتوای الهام بخش هنری و آیات الهی بر مضجع نورانی امام ( علیه السلام ) نصب شد .
بر سطح این سنگ جدید ، علاوه بر کلمات مقدس و الهام بخش ، تاریخ ولادت و شهادت امام هشتم ( علیه السلام ) نقش بسته است .
موضوعات مرتبط: ویژه نامه ها
برچسبها: چه شعری بر سنگ مرقد امام رضا(ع) نوشته شده است؟
آن حضرت روز پنج شنبه یا جمعه ، 11 ذى القعدة ، سال 148 هجرى قمرى (1)، یکسال پس از شهادت امام جعفر صادق علیه السلام در شهر مدینه منوّره دیده به جهان گشود؛ و با ظهور نور طلعتش جهانى را روشنائى بخشید.
نام : علىّ، صلوات اللّه و سلامه علیه .(2)
کنیه : ابوالحسن ثانى ، ابوعلىّ و... .
ألقاب : رضا، صابر، زکىّ، وفىّ، ولىّ، رضىّ، ضامن ، غریب ، نورالهدى ، سراج اللّه ، غیظ المحدّثین ، غیاث المستغیثین و... .
پدر: امام موسى کاظم ، باب الحوائج إ لى اللّه علیه السلام .
مادر: شقراء، معروف به خیزران ، امّ البنین ، و بعضى گفته اند: نجمه بوده است .
نقش انگشتر: حضرت داراى سه انگشتر بود، که نقش هر کدام به ترتیب عبارتند از:
((حَسْبىَ اللّهُ)) ، ((ما شاءَ اللّهُ وَ لا قُوَّةَ إ لاّ بِاللّهِ)) ، ((وَلییّ اللّهُ)) .
دربان : مورّخین ، دو نفر را به نام محمّد بن فرات و محمّد بن راشد به عنوان دربان حضرت گفته اند.
مدّت امامت : بنابر مشهور، روز جمعه ، 25 رجب ، سال 183 هجرى قمرى ، پس ازشهادت پدر مظلومش بلافاصله مسئولیّت رهبرى و امامت جامعه اسلامى را به عهده گرفت ، که تا سال 203 یا 206 به طول انجامید.
و در سال 200 هجرى قمرى حضرت توسّط مأمون به خراسان احضار گردید.
مدّت عمر: در طول عمر آن حضرت بین 49 تا 57 سال بین مورّخین اختلاف است .
موضوعات مرتبط: ویژه نامه ها
برچسبها: هشتمین آفتاب در یک نگاه
در ابتدا باید گفت که فضائل آن حضرت بیش از حد شمارش است و ما فقط جهت تبرک و تیمّن به قطره ای از دریای فضایل آن حضرت اکتفا می کنیم.
اول: در کثرت (زیادی) علم آن حضرت
حاکم نیشابورى از ابو الصلت هروى روایت میکند که وى گفت: من داناتر از على بن موسى الرضا علیهما السّلام را ندیدم و هر دانشمندى هم که با وى مجالست میکرد این مطلب را تصدیق داشت، مأمون علماء ادیان و فقهاء شرایع را در مجلسى گرد آورد و حضرت رضا را دعوت کرد تا با آنان گفتگو کند، حضرت همه آنها را مجاب کرد، و همگان فضل و دانش وى را ستودند و عجز و ناتوانى خود را ثابت کردند حضرت رضا علیه السّلام میفرمود: من در مدینه در روضه حضرت رسول صلى اللَّه علیه و آله مى نشستم و علماء هم در آنجا زیاد بودند، هر گاه آنان در مسأله اى در مى ماندند بطرف من اشاره میکردند، و مسائل خود را از من سؤال مى نمودند، و من هم به همه سؤالات آنها پاسخ میگفتم(1)
موضوعات مرتبط: ویژه نامه ها
برچسبها: امام رضا علیه السلام امام رضا علی بن موسی الرضا فضایل و مناقب مناقب امام رضا کرامات امام رضا علم امام رضا اخلاق امام رضا شهادت امام رضا #مناسبتها
حضرت علامه حسن زاده آملی خاطره ای از استاد بزرگوارشان نقل می کنند:
جناب استاد علامه شعرانی می فرمودند:
در سالی که به مرقد هشتمین حجت خدا امام علی بن موسی الرضا علیه الصلاة والسلام به دست ستمکاران جسارت شد و با اهانت به توپ بسته شد، چند شب قبل از این واقعه خوابی دیدیم که دودی بسیار سیاه سمی از سوی شرق به بالا می رفت، سپس همانند غباری سمی در هوا پخش گردید، به گونه ای که به همه جهان رسید و کل جو را پوشاند و همه مردم را در برگرفت، سپس همه درستکاران و مؤمنین مسموم گشته و هلاک شدند و اما جز ایشان آسیبی ندیده و سالم ماندند، پس از چند روز این واقعه دهشناک به وقوع پیوست که ما به تعبیر خواب عجیبمان پی بردیم.
موضوعات مرتبط: ویژه نامه ها
برچسبها: خوابی عجیب از حرم امام رضا علیه السلام
بسم الله الرّحمن الرّحیم[1]
اوّلاً خداوند زیارتهای شما را قبول کند؛ و قبولی زیارت هم معنایش این است که آن فیضی که از ملاقات این ولیّ خدا به ملاقات کننده میرسد، آن فیض به شما برسد؛ این معنای قبولی زیارت است. اگر بخواهید این فیض به شما برسد، شرط اوّل این است که با حضرت «ملاقات» کنید؛ یعنی رفتنِ حرم و آمدن، صِرف رفتن به یک مکان و بیرون آمدن نباشد؛ آن جا یک موجودی و یک روح والایی حضور دارد؛ به این حضور توجّه بکنید؛ ولو حالا شما آن شخص زیارت شده را -یعنی آن کسی که میخواهید با او ملاقات کنید- به چشم نمی بینید، لیکن «به چشم دیدن» که لازمه ی ملاقات نیست؛ او هست و سخن شما را می شنود، حضور شما را میبیند، شخص شما را میبیند، با او حرف بزنید؛ این شد زیارت. زیارت یعنی همین ملاقات. ما وقتی می آییم سراغ شما و خانه ی شما، [در واقع] آمده ایم به زیارت شما؛ معنای زیارت این است. خب انسان وقتی به ملاقات کسی میرود، با او احوالپرسی میکند، به او سلام میکند؛ همین، در ملاقات روح مطهّر ائمّه (علیهم السّلام) و اولیاء الهی [هم] لازم است؛ باید رفت، سلام کرد، عرض ادب کرد.
موضوعات مرتبط: ویژه نامه ها
برچسبها: آداب زیارت امام رضا (علیه السلام) در بیانات رهبری
حجت الاســـــلام محمود ابوالقــــــاسمی با اشاره به کلام امام جواد (ع) در پاسخ به سوال یکی از اصحاب که عرض کرد چگونه می شود ثواب زیارت پدر شما از ثواب زیارت امام حسین (ع) بیشتر باشد، گفت: امام جواد (ع) با پاسخ شان، افضل بودن زیارت پدرشان را بر زیارت امام حسین (ع) بیان کردند و فرمودند: امام حسین (ع) را همه زیارت می کنند؛ اما پدرم را فقط خواص از شیعه (شیعیان 12 امامی) زیارت می کنند.
به گزارش تسنیم، وی افزود: در اینجا این سوال مطرح می شود که چرا امام جواد (ع) این سخن را بیان کردند و اصلاً منظورشان از «شیعیان خاص» چه کسانی بوده است؟ برای پاسخ به این سوال باید به مسئلۀ مهمی اشاره کنیم و آن این است که عده ای در طول تاریخ خود را شیعه نامیدند، در حالیکه از مسیر تفکر شیعی منحرف شدند، با بررسیها و مطالعات صورت گرفته اینگونه به نظر می رسد که این اتفاق ناگوار نخستین بار بعد از شهادت امام حسین (ع) رخ داد و تا زمان امام کاظم (ع) نیز رگه هایی از آن وجود داشت.
موضوعات مرتبط: ویژه نامه ها
برچسبها: چــرا امــام رضــا (علیــه الســـلام) را شمس الشمــــوس می نــــامند؟
1- زیارت شما قلبی باشد.
در موقع ورود اذن دخول بخواهید،
اگر حال داشتید به حرم بروید.
هنگامی که از حضرت رضا علیه السلام اذن دخول میطلبید و میگویید:
«أأدخل یا حجة الله: ای حجت خدا، آیا وارد شوم؟»
به قلبتان مراجعه کنید و ببینید آیا تحولی در آن به وجود آمده و تغییر یافته است یا نه؟
اگر تغییر حال در شما بود،
حضرت علیه السلام به شما اجازه داده است.
اذن دخول حضرت سیدالشهداء علیه السلام گریه است،
اگر اشک آمد امام حسین علیه السلام اذن دخول دادهاند و وارد شوید.
اگر حال داشتید به حرم وارد شوید.
اگر هیچ تغییری در دل شما به وجود نیامد و دیدید حالتان مساعد نیست، بهتر است به کار مستحبی دیگری بپردازید.
سه روز روزه بگیرید و غسل کنید و بعد به حرم بروید و دوباره از حضرت اجازه ورود بخواهید.
2- زیارت امام رضا علیه السلام از زیارت امام حسین علیه السلام بالاتر است،
چرا که بسیاری از مسلمانان به زیارت امام حسین علیه السلام میروند. ولی فقط شیعیان اثنی عشری به زیارت حضرت امام رضا علیهالسلام میآیند.
3- بسیاری از حضرت رضا علیه السلام سؤال کردند و خواستند و جواب شنیدند،
در نجف،
در کربلا،
در مشهد مقدس،-
هم همین طور - کسی مادرش را به کول میگرفت و به حرم میبرد. چیزهای عجیبی را میدید.
ملتفت باشید!
معتقد باشید!
شفا دادن الی ماشاءالله!
به تحقق پیوسته.
یکی از معاودین عراقی غدهای داشت و میبایستی مورد عمل جراحی قرار میگرفت.
خطرناک بود، از آقا امام رضا خواست او را شفا بدهد، شب حضرت معصومه علیهاالسلام را در خواب دید که به وی فرمود:
«غده خوب میشود. احتیاج به عمل ندارد!»
ارتباط خواهر و برادر را ببینید که از برادر خواسته خواهر جوابش را داده است.
4- همه زیارتنامهها مورد تأیید هستند.
زیارت جامعه کبیره را بخوانید.
زیارت امین الله مهم است.
قلب شما- این زیارات را بخواند.
با زبان قلب خود بخوانید.
لازم نیست حوائج خود را در محضر امام علیه السلام بشمرید.
حضرت علیه السلام میدانند!
مبالغه در دعاها نکنید!
زیارت قلبی باشد.
امام رضا علیه السلام به کسی فرمودند:
«از بعضی گریهها ناراحت هستم!»
5- یکی از بزرگان میگوید، من به دو چیز امیدوارم
اولاً قرآن را با کسالت نخواندهام.
بر خلاف بعضی که قرآن را آنچنان میخوانند که گویی شاهنامه میخوانند. قرآن کریم موجودی است شبیه عترت.
ثانیاً در مجلس عزاداری حضرت سیدالشهداء گریه کردهام.
6- حضرت آیت الله العظمی بروجردی رحمة الله مبتلا به درد چشم شدند، فرمودند:
«در روز عاشورا مقداری از گِل پیشانی عزاداری امام حسین علیه السلام را بر چشمان خود مالیدم، دیگر در عمرم مبتلا به درد چشم نشدم و از عینک هم استفاده نکردم!
موضوعات مرتبط: ویژه نامه ها
برچسبها: توصیههایی از مرحوم آیة الله العظمی بهجت در باب زیارت امام رضا (ع)
خاطره ای زیبا از حجت الاسلام محسن قرائتی:
وارد حرم امام رضا علیه السلام شدم،جوانی را دیدم که زنجیر طلا به گردن کرده بود.متذکر حرمت آن شدم ،او در جواب گفت:می دانم و به زیارت خود مشغول شد.من ابتدا ناراحت شدم،زیرا او سخنم را شنیدو اقرار به گناه کرد و با بی اعتنایی دوباره مشغول زیارت شد.
بعد به فکر فرو رفتم که الان اگر امام رضا علیه السلام نیز از بعضی از خلافکاری های من بپرسد،نمی توانم انکار کنم وباید اقرار کنم!با خود گفتم:پس من در مقابل امام رضا علیه السلام و آن جوان در مقابل من،اگر من بدتر نباشم بهتر نیستم!
بعد از چند لحظه همان جوان کنار من نشست و گفت: حاج آقا! به چه دلیل طلا برای مرد حرام است؟من دلیل آوردم او قبول کرد.پیش خود فکر کردم که چون روح من در مقابل امام رضا علیه السلام تسلیم شد،خداوند هم روح این جوان را در مقابل من تسلیم کرد.
موضوعات مرتبط: ویژه نامه ها
برچسبها: حجت الاسلام قرائتی: روح من در مقابل امام رضا علیه السلام تسلیم شد
مقدمه
پیشوایان معصوم شیعه هر کدام به نوبه خود سرچشمه کمالات و منبع فضایل و صفات عالی انسانی محسوب می شوند. نه تنها شیعه بلکه افراد و گروه های مختلفی که با آن بزرگان در ارتباط بوده اند به این نکته اذعان دارند. حتی مخالفین و معاندین آنان گاهی در لابلای سخنان خویش این حقیقت را ابراز کرده اند. یکی از کارگزاران حکومتی مامون به نام رجاء بن ضحاک - که مامور آوردن امام هشتم علیه السلام از مدینه به خراسان بود - می گوید: هنگامی که امام رضاعلیه السلام را به دستور مامون از مدینه به خراسان آوردم، مامون از رفتار و حالات و خصوصیات وی از من سؤالاتی کرد و من آنچه را که در طول سفر و در اوقات شبانه روز از علی بن موسی الرضاعلیه السلام دیده بودم به خلیفه گزارش دادم. مامون به من گفت: «یابن ابی الضحاک! هذا خیر اهل الارض و اعلمهم و اعبدهم فلا تخبر احدا بما شاهدته منه; ای پسر ضحاک! این شخص بهترین، داناترین و عابدترین فرد روی زمین است، آنچه را که از فضائل و مناقب و صفات والای او دیده ای نزد کسی فاش نکن [تا اینکه فضائل او توسط من منتشر شود.]»[1]
ائمه اطهارعلیهم السلام معدن علم و سرچشمه دانش حکمت و اخلاق و معارف عالی انسانی بوده و به تمام علوم مورد نیاز بشر آگاهی کامل دارند. به فرموده امام هشتم علیه السلام تمام نیازمندی های فرزندان آدم در نزد امام معصوم علیه السلام می باشد، و جمیع علوم مختلف بشری نزد آن هاست.[2]
موضوعات مرتبط: ویژه نامه ها
برچسبها: سرچشمه دانش