تبادل لینک هوشمند
6. أَ فَلَا يَتَدَبَّرُونَ الْقُرْءَانَ أَمْ عَلَى قُلُوبٍ أَقْفَالُهَا
آيا در قرآن نمى انديشند يا بر دلهايشان قفل هاست؟
قرآن کتابی است که تنها برای تلاوت و تجوید نیست، کتاب
اندیشه و تدبر است و تلاوت باید مقدمه تدبر گردد.
«أَ فَلَا يَتَدَبَّرُونَ الْقُرْءَانَ»
(محمد(ص)، 24)
7. سُنَّةَ اللَّهِ الَّتِى قَدْ خَلَتْ مِن قَبْلُ وَ لَن تَجِدَ لِسُنَّةِ اللَّهِ تَبْدِيلًا
اين سنت خداست كه از پيش چنين بوده است
و تو در سنت خدا دگرگونى نخواهى يافت.
قوانین الهی در طول زمان کهنه نمی شود.
«لَن تَجِدَ لِسُنَّةِ اللَّهِ تَبْدِيلًا»
(فتح، 23)
8. إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَةٌ فَأَصْلِحُواْ بَينَ أَخَوَيْكُم وَ اتَّقُواْ اللَّهَ لَعَلَّكُم تُرْحَمُونَ
هر آينه مؤمنان برادرانند. ميان برادرانتان آشتى بيفكنيد و از
خدا بترسيد، باشد كه بر شما رحمت آرد.
هیچ کس خود را برتر از دیگران نداند.
«اخْوَةٌ»
(حجرات، 10)
9. مَّا يَلْفِظُ مِن قَوْلٍ إِلَّا لَدَيْهِ رَقِيبٌ عَتِيد
هيچ كلامى نمى گويد مگر آنكه در كنار او مراقبى حاضر است.
انسان، نه فقط در برابر کردار بلکه در برابرگفتار خود
مسؤل است و مورد محاسبه قرار می گیرد.
«مَّا يَلْفِظُ مِن قَوْلٍ»
( ق، 18)
10. وَ بِالْأَسحْارِ هُمْ يَسْتَغْفِرُونَ
و به هنگام سحر استغفار مى كردند.
استغفار در سحر اوج عبادت است.
«وَ بِالْأَسحْارِ هُمْ يَسْتَغْفِرُونَ»
( ذاریات، 18)
موضوعات مرتبط: پیام های وحی آسمانی
برچسب‌ها: پیام های آسمانی
جزء بیست و ششم
(برگرفته از تفسیر نور)
1. تَنزِيلُ الْكِتَابِ مِنَ اللَّهِ الْعَزِيزِ الْحَكِيمِ
نازل شدن اين كتاب از جانب خداى پيروزمند و حكيم است.
نزول قرآن، تنها از جانب خداوند عزیز و حکیم مقدور است
و از عهده بشر خارج است.
«تَنزِيلُ الْكِتَابِ مِنَ اللَّهِ الْعَزِيزِ الْحَكِيمِ»
( أحقاف، 2)
2. أُوْلَئكَ أَصْحَابُ الجْنَّةِ خَالِدِينَ فِيهَا جَزَاءً بِمَا كاَنُواْ يَعْمَلُونَ
اينان به پاداش اعمالشان اهل بهشتند و در آنجا جاودانه اند.
بهشت پاداش اهل عمل است، نه اهل سخن.
«جَزَاءً بِمَا كاَنُواْ يَعْمَلُونَ»
(أحقاف، 14)
3. الَّذِينَ كَفَرُواْ وَ صَدُّواْ عَن سَبِيلِ اللَّهِ أَضَلَّ أَعْمَالَهُمْ
خدا اعمال كسانى را كه كافر شدند و مردم را از
راه خدا باز داشتند باطل ساخته است.
راه خدا دشمن دارد و دشمنان بیکار نمی نشینند.
«صَدُّواْ عَن سَبِيلِ اللَّهِ»
(محمد(ص)، 1)
4. ذَالِكَ بِأَنَّهُمْ كَرِهُواْ مَا أَنزَلَ اللَّهُ فَأَحْبَطَ أَعْمَالَهُم
زيرا آنان چيزى را كه خدا نازل كرده است ناخوش دارند.
خدا نيز اعمالشان را نابود كرد.
انگیزه و نشاط، به کارها ارزش می دهد. کسی که نسبت به
فرمان های خداوند ناراضی است، کارهایش ارزشی ندارد.
«کَرِهُواْ... فَأَحْبَطَ أَعْمَالَهُم»
(محمد(ص)، 9)
5. وَ الَّذِينَ اهْتَدَوْاْ زَادَهُمْ هُدًى وَ ءَاتَاهُمْ تَقْوَاهُمْ
آنان كه هدايت يافته اند، خدا به هدايتشان مى افزايد
و پرهيزگاريشان ارزانى مى دارد.
یک گام از طرف انسان، چند گام از طرف خدا را به دنبال دارد.
«اهْتَدَوْاْ زَادَهُمْ... وَ ءَاتَاهُمْ»
(محمد(ص)، 17)
موضوعات مرتبط: پیام های وحی آسمانی
برچسب‌ها: پیام های آسمانی
6. أَ فَأَنتَ تُسْمِعُ الصُّمَّ أَوْ تهَدِى الْعُمْىَ وَ مَن كاَنَ فِى ضَلَالٍ مُّبِينٍ
(اى پيامبر!) آيا تو مى توانى سخن خود را به گوش كران
برسانى يا كوران و كسانى را كه در گمراهى
آشكارند هدايت كنى.
اگر زمينه پذيرش نباشد حتّى سخن رسول خدا اثرى
نخواهد داشت.
«أَ فَأَنْتَ»
(زخرف، 40)
7. أَمْرًا مِّنْ عِندِنَا إِنَّا كُنَّا مُرْسِلِينَ
(نزول قرآن در شب قدر و فيصله امور در آن شب) امرى
(و اراده اى) است از طرف ما، همانا ما
فرستنده (همه انبيا) هستيم.
تمام مسائل شب قدر زير نظر خداست.
«أَمْراً مِنْ عِنْدِنا»
(دخان، 5)
8. لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ يُحیىِ وَ يُمِيتُ رَبُّكمُ وَ رَبُّ ءَابَائكُمُ الْأَوَّلِينَ
هيچ معبودى جز او نيست، اوست كه زنده مى كند و مى ميراند
و پروردگار شما و پروردگار پدران پيشين شماست.
زنده كردن و ميراندن، كار دائمى خدا است.
(«يُحْيِي وَ يُمِيتُ»)
(دخان، 8)
9. يَلْبَسُونَ مِن سُندُسٍ وَ إِسْتَبْرَقٍ مُّتَقَابِلِين
لباسهاى ابريشم نازك و ضخيم مى پوشند در حالى كه
در برابر هم (بر تختها) جاى گرفته اند.
برهنگى، هيچ كجا ارزش نيست، حتّى در بهشت.
«يَلْبَسُونَ»
( دخان، 53)
10. هَاذَا كِتَابُنَا يَنطِقُ عَلَيْكُم بِالْحقِّ إِنَّا كُنَّا نَسْتَنسِخُ مَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ
اين است كتاب ما كه به حقّ درباره شما سخن مى گويد، همانا ما
آنچه را انجام مى داديد نسخه بردارى و ثبت مى كرديم.
عمل انسان، همان گونه كه واقع شده ثبت مى شود، نه
بر اساس قرائن و شواهد و آثار.
«عَمَّا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ»
(جاثیه، 29)