دوستی و مهربانی با مردم

امیرمؤمنان علیه السلام می فرماید: «دوستی و مهربانی با مردم، نیمی از عقل است».⁽¹⁾ یکی از تفاوت های عاقل با نادان، در طرز رفتار با مردم مشخص می شود. شخص نادان، ارزش دوستی و مهربانی با مردم را نمی داند. به همین دلیل، با مردم دوستی نمی کند و به کسی اظهار علاقه ومحبت نمی نماید؛ در مقابل، شخص عاقل، اهمیت دوستی و محبت مردم را می داند و همواره با آنان مهربان است؛ چرا که این دوستی، نه تنها زندگی را برای او شیرین و آسایش او را دو چندان می کند، بلکه در سختی ها و مشکلات، بسیاری از گره ها را برای او باز می نماید. به همین دلیل، امیرمؤمنان در این کلام نورانی، دوستی و مهربانی با مردم را نیمی از عقل می دانند.

فلسفه بعثت پیامبران

در آیات بسیاری به هدف از ارسال پیامبران الهی اشاره شده است. از جمله در آیه ای آمده است که وقتی به دستور پروردگار، حضرت ابراهیم علیه السلام و فرزندش اسماعیل علیه السلام ، خانه کعبه را بنا کردند، چندین خواسته را مطرح کردند که یکی از آنها چنین بود: «پروردگارا، در میان آنها پیامبری از خودشان مبعوث کن تا آیات تو را بر آنها بخواند و آنها را کتاب و حکمت آموخته، پاکیزه ساخته و به رشد و کمال برساند. به راستی که تو توانا و حکیمی».⁽²⁾

در خواسته آسمانی حضرت ابراهیم علیه السلام سه هدف وجود داشت: نخست آنکه از طریق تلاوت آیات خدا بر مردم، اندیشه ها و قلب خفته آنان بیدار شده و برای تعلیم و تربیت آمادگی بیشتر پیدا می کنند. سپس از راه آموختن معارف و احکام الهی و اسرار و قوانین حاکم بر انسان و پدیده های عالم، پرده های جهل و نادانی یکی پس از دیگری کنار می رود و امکان رشد خرد و اندیشه فراهم می شود و از این رهگذر تزکیه و تعالیِ وجود آدمی، که هدف خلقت اوست، محقق می گردد.

یادآوری نعمت ها

در قرآن کریم بارها به یادآوری نعمت های خداوند، سفارش شده است. به عنوان نمونه به بنی اسرائیل می فرماید: «ای بنی اسرائیل، نعمتی را که به شما ارزانی داشتم به یاد بیاورید».⁽⁴⁾ یادآوری نعمت ها آثاری دارد که به برخی از آنها اشاره می شود: نخست آنکه انسان از گرفتار شدن به تکبر و طغیان در امان می ماند، زیرا به فرموده قرآن انسان تا خود را غنی و بی نیاز احساس کند، دچار طغیان و سرکشی می شود.⁽⁵⁾ گذشته از آن ذکر نعمت، انسان را به یاد نعمت دهنده می اندازد و از آنجا که انسان ها به صورت فطری در برابر نیکی به قدردانی و سپاسگزاری روی می آورند، با یادآوری نعمت هایی که خداوند بر او عنایت کرده است، به سپاسگزاری از پروردگار رغبت بیشتری نشان می دهد.

پیام های آسمانی جزء دوازدهم (برگرفته از تفسیر نور)

 این پیام ها با هدف استفاده در جلسات جزء خوانی استخراج شده است، لذا خواهشمند است استفاده و منتشر نمایید.

1. إِلَّا الَّذِينَ صَبَرُواْ وَ عَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ أُوْلَئكَ لَهُم مَّغْفِرَةٌ وَ أَجْرٌ كَبِير
مگر كسانى كه شكيبايى ورزيدند و كارهاى نيكو كردند، كه آمرزش و مزد بزرگ از آن آنهاست.

• صبر در برابر حوادثِ تلخ و شيرين زندگى، از بهترين مصاديق عمل صالح است. «صَبَرُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ» (هود، 11)

2. وَ اصْنَعِ الْفُلْكَ بِأَعْيُنِنَا وَ وَحْيِنَا وَ لَا تُخاطِبْنِى فِى الَّذِينَ ظَلَمُواْ إِنَّهُم مُّغْرَقُونَ
كشتى را زير نظر و الهام ما بساز و در باره اين ستمكاران با من سخن مگوى، كه همه غرقه ‏اند.

پیام های آسمانی جزء یازدهم (برگرفته از تفسیر نور)

 این پیام ها با هدف استفاده در جلسات جزء خوانی استخراج شده است، لذا خواهشمند است استفاده و منتشر نمایید.

1. خُذْ مِنْ أَمْوَالِهْم صَدَقَةً تُطَهِّرُهُمْ وَ تُزَكِّيهِم بِهَا وَ صَلّ‏عَلَيْهِمْ إِنَّ صَلَوتَكَ سَكَنٌ لَهُم وَ اللَّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ

از داراييهايشان صدقه بستان تا آنان را پاك و منزه سازى و برايشان دعا كن، زيرا دعاى تو مايه آرامش آنهاست، و خدا شنوا و داناست.

• نگوییم زكات دادن وظيفه‏اش بوده، ما هم تشكّر كنيم. «خُذْ»، «صَلِّ عَلَيْهِمْ» ( توبه، 103)

2.أَ لَمْ يَعْلَمُواْ أَنَّ اللَّهَ هُوَ يَقْبَلُ التَّوْبَةَ عَنْ عِبَادِهِ وَ يَأْخُذُ الصَّدَقَاتِ وَ أَنَّ اللَّهَ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحِيمُ
آيا هنوز ندانسته‏ اند كه خداست كه توبه بندگانش را مى ‏پذيرد و صدقات را مى‏ستاند، و خداست كه توبه ‏پذير و مهربان است.

•   چون گيرنده‏ ى صدقات خداست، پس با دلگرمى بدهيم و بهترين جنس را با بهترين شيوه بپردازيم. «أَنَّ اللَّهَ» ... «يَأْخُذُ الصَّدَقاتِ»(توبه، 104)

3 . يَا أَيُّها الَّذِينَ ءَامَنُواْ اتَّقُواْ اللَّهَ وَ كُونُواْ مَعَ الصَّادِقِينَ
اى كسانى كه ايمان آورده ‏ايد، از خدا بترسيد و با راستگويان باشيد.

• دوستى، همنشينى و همراهى با راستگويان، يكى از عوامل تربيت و جلوگيرىِ انسان از انحراف است. «اتَّقُوا اللَّهَ وَ كُونُوا مَعَ الصَّادِقِينَ»(توبه، 119)

پیام های آسمانی جزء دهم (برگرفته از تفسیر نور)

 این پیام ها با هدف استفاده در جلسات جزء خوانی استخراج شده است، لذا خواهشمند است استفاده و منتشر نمایید.

1. بَرَاءَةٌ مِّنَ اللَّهِ وَ رَسُولِهِ إِلَى الَّذِينَ عَاهَدتُّم مِّنَ الْمُشْرِكِين

خدا و پيامبرش بيزارند از مشركانى كه با آنها پيمان بسته ‏ايد.

• وفا به پيمان آرى، تسليم توطئه شدن، هرگز. «بَراءَةٌ» ... «إِلَى الَّذِينَ عاهَدْتُمْ»( توبه، 1)

2 . فَسِيحُواْ فِى الْأَرْضِ أَرْبَعَةَ أَشهْرٍ وَ اعْلَمُواْ أَنَّكُم ‏غَيْرُ مُعْجِزِى اللَّهِ وَ أَنَّ اللَّهَ مُخزِى الْكَافِرِين
پس چهار ماه به شما مهلت داده شد كه در اين سرزمين سير كنيد، و بدانيد كه از خدا نتوانيد گريخت، و اوست كه كافران را رسوا مى ‏سازد.

• جنگ با اسلام، جنگ با خداست. «غَيْرُ مُعْجِزِي اللَّهٍ»(توبه، 2)

پیام های آسمانی جزء نهم (برگرفته از تفسیر نور)

 این پیام ها با هدف استفاده در جلسات جزء خوانی استخراج شده است، لذا خواهشمند است استفاده و منتشر نمایید.

1.ثُمَّ بَدَّلْنَا مَكاَنَ السَّيِّئَةِ الحْسَنَةَ حَتَى عَفَواْ وَّ قَالُواْ قَدْ مَسَّ ءَابَاءَنَا الضَّرَّاءُ وَ السَّرَّاءُ فَأَخَذْنَاهُم بَغْتَةً وَ هُمْ لَا يَشْعُرُونَ
آن گاه جاى بلا و محنت را به خوشى و خوبى سپرديم، تا شمارشان افزون شد و گفتند: آن پدران ما بودند با سختى و بهروزى. ناگهان آنان را بى ‏خبر فرو گرفتيم.

• قهر الهى، خبر نمى ‏كند و ناگهان مى ‏رسد. «بَغْتَةً»  ( أعراف،95)

2.وَ مَا تَنقِمُ مِنَّا إِلَّا أَنْ ءَامَنَّا بِايَاتِ رَبِّنَا لَمَّا جَاءَتْنَا رَبَّنَا أَفْرِغْ عَلَيْنَا صَبرْا وَ تَوَفَّنَا مُسْلِمِينَ
خشم بر ما نمى ‏گيرى، جز آنكه چون نشانه ‏هاى پروردگارمان بر ما آشكار شد به آنها ايمان آورديم. اى پروردگار ما، بر ما شكيبايى ببار و ما را مسلمان بميران.

• بهترين شيوه در برابر تهديد طاغوت‏ها، دعا و توكّل بر خدا و حفظ ايمان و پايدارى است. «رَبَّنا أَفْرِغْ عَلَيْنا صَبْراً وَ تَوَفَّنا مُسْلِمِينَ»(أعراف،126)

پیام های آسمانی جزء هشتم (برگرفته از تفسیر نور)

این پیام ها با هدف استفاده در جلسات جزء خوانی استخراج شده است، لذا خواهشمند است استفاده و منتشر نمایید.

1. وَ لَقَدْ مَكَّنَّاكُمْ فِى الْأَرْضِ وَ جَعَلْنَا لَكُمْ فِيهَا مَعَايِشَ قَلِيلًا مَّا تَشْكُرُونَ

در زمين جايگاهتان داديم و راه‏ هاى معيشتتان را در آن قرار داديم. و چه اندك سپاس مى ‏گزاريد.

• يادآورى و توجّه به نعمت‏هاى الهى، زمينه‏ى شكوفايى معرفت و محبّت و تسليم خدا شدن است. «وَ لَقَدْ مَكَّنَّاكُمْ»( أعراف، 10)

2. قَالَ فَاهْبِطْ مِنْهَا فَمَا يَكُونُ لَكَ أَن تَتَكَبَّرَ فِيهَا فَاخْرُجْ إِنَّكَ مِنَ الصَّاغِرِينَ

گفت: از اين مقام فرو شو. تو را چه رسد كه در آن گردنكشى كنى؟ بيرون رو كه تو از خوارشدگانى.

• نه علم و شناخت شيطان به خدا، نجات‏بخش است و نه عبادت‏هاى طولانى او، بلكه راه نجات، تسليم خدا بودن است. «تَتَكَبَّرَ فِيها فَاخْرُجْ» (أعراف، 13)

3.قَالَا رَبَّنَا ظَلَمْنَا أَنفُسَنَا وَ إِن لَّمْ تَغْفِرْ لَنَا وَ تَرْحَمْنَا لَنَكُونَنَّ مِنَ الْخَاسرِينَ

گفتند: اى پروردگارما، به خود ستم كرديم واگر ما را نيامرزى و بر ما رحمت نياورى از زيان‏ديدگان خواهيم بود.

• هر گونه خلافى، ظلم به خويش است، چون مخالفت با فرمان خدا مخالفت با تكامل و سعادت واقعى خود است. «ظَلَمْنا أَنْفُسَنا»                                                
• از آداب دعا و استغفار، ابتدا اعتراف به گناه است. «قالا رَبَّنا ظَلَمْنا أَنْفُسَنا»( أعراف، 23)

پیام های آسمانی جزء هفتم (برگرفته از تفسیر نور)

 این پیام ها با هدف استفاده در جلسات جزء خوانی استخراج شده است، لذا خواهشمند است استفاده و منتشر نمایید.

1. يَأَيُّها الَّذِينَ ءَامَنُواْ لَا تحُرِّمُواْ طَيِّبَاتِ مَا أَحَلَّ اللَّهُ لَكُمْ وَ لَا تَعْتَدُواْ إِنَّ اللَّهَ لَا يُحِبُّ الْمُعْتَدِين

اى كسانى كه ايمان آورده ‏ايد، چيزهاى پاكيزه ‏اى را كه خدا بر شما حلال كرده است حرام مكنيد و از حد درمگذريد كه خدا تجاوزكنندگان از حد را دوست ندارد.

• اهل ايمان بايد از چيزهاى پاكيزه و طيّبات استفاده كنند. «يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا»
• خوردنى ‏ها، پوشيدنى ‏ها و لذايذ حلال، براى انسان آفريده شده است. «لَكُم»( مائده، 87)

2. قُل لَّا يَسْتَوِى الْخَبِيثُ وَ الطَّيِّبُ وَ لَوْ أَعْجَبَكَ كَثرَةُ الْخَبِيثِ فَاتَّقُواْ اللَّهَ يَا أُوْلىِ الْأَلْبَابِ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُون

بگو: ناپاك و پاك برابر نيستند، هر چند فراوانى ناپاك تو را به اعجاب افكند. پس اى خردمندان، از خداى بترسيد، باشد كه رستگار گرديد.

• منطقِ «خواهى نشوى رسوا، همرنگ جماعت شو» قرآنى نيست. «وَ لَوْ أَعْجَبَكَ كَثْرَةُ الْخَبِيثِ» (مائده، 100)

پیام های آسمانی جزء ششم (برگرفته از تفسیر نور)

 
ین پیام ها با هدف استفاده در جلسات جزء خوانی استخراج شده است، لذا خواهشمند است استفاده و منتشر نمایید.
1. وَعَدَ اللَّهُ الَّذِينَ ءَامَنُواْ وَ عَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ لهَم مَّغْفِرَةٌ وَ أَجْرٌ عَظِيم
خدا به كسانى كه ايمان آورده ‏اند و كارهاى نيكو كرده ‏اند، وعده آمرزش و مزدى بزرگ داده است.
توجّه به عاقبت كارها، در تصميم‏هاى انسان نقش مهمى دارد. «أَجْرٌ عَظِيمٌ» (مائده، 9)
2.يَهْدِى بِهِ اللَّهُ مَنِ اتَّبَعَ رِضْوَانَهُ سُبُلَ السَّلَامِ وَ يُخْرِجُهُم مِّنَ الظُّلُمَاتِ إِلىَ النُّورِ بِإِذْنِهِ وَ يَهْدِيهِمْ إِلىَ‏ صرِاطٍ مُّسْتَقِيم
تا خدا بدان (کتاب) هر كس را كه در پى خشنودى اوست به راه ‏هاى سلامت هدايت كند و به فرمان خود از تاريكى به روشناييشان ببرد و آنان را به راه راست هدايت كند.
انسان، خود زمينه ‏ساز هدايت خويش است. «يَهْدِي بِهِ اللَّهُ مَنِ اتَّبَعَ رِضْوانَهُ»
بشر در سايه قرآن، به همزيستى و صفا در زندگى مى ‏رسد. «سُبُلَ السَّلامِ»(مائده، 16)