«اُف هم مگو»!
نیكى به پدر و مادر، وظیفه اى اخلاقى است. انسان فطرتاً شاكر و سپاسگزار كسى است كه به او نیكى كرده است.
سپاسگزارى از پدر و مادر، نشانه و گواه سلامت فطرت است و كسى كه به پدر و مادر خود نیكى مى كند، از فطرت خود پاسدارى كرده است.
اهمیت سپاسگزارى از پدر و مادر چنان است كه خداوند پس از امر به شكرگزارى از خود، شكر پدر و مادر را آورده است: و انسان را درباره پدر و مادرش سفارش كردیم. مادرش به هنگام باردارى او را با ناتوانى حمل كرد و دوران شیرخوارگى او در دو سال سفارش كردیم كه شكرگزار خدا و پدر و مادرت باش كه بازگشت همه به سوى خداست. و همان طور كه كسى نمى تواند شكر پروردگار را