تبادل لینک هوشمند 
آمار
وب سایت:
سید محمد حسن شیرازی (میرزای بزرگ) (وفات 1312 ق)
پس از وفات شیخ انصاری در سال 1281 مردم به منظور تعیین تکلیف در امر تقلید مرتباً به شاگردان او مراجعه می کردند به همین جهت عده ای از علماء بزرگ در منزل میرزا حبیب رشتی جلسه ای تشکیل دادند: همگی بر آن دیدند که میرزای شیرازی صلاحیت تقدم بر دیگران را دارد، وقتی به او اطلاع دادند چنین گفت:
من آمادگی انی مهم را ندارم و به آنچه مردم نیاز دارند مستحضر نیستم، جناب آقای شیخ حسن نجم آبادی فقیه زمانه و شایسته تر از من بدین کار است.
مرحوم نجم آبادی در پاسخ میرزا گفت: به قسم این امر (پذیرفتن مرجعیت) بر من حرام است ولی بالخصوص برای شما یک واجب عینی است؛ زیرا مرجعیت و زعامت دینی شایسته جامع الشرایط، عاقل سیاستمدار، آشنا به امور اجتماعی می باشد و این خصوص جز در شما در شخص دیگری جمع نیست. سپس هر کدام از حاضرین همین نکته را تأکید کرده و بر وجوب تصدی این امر از جانب میرزا حکم کردند.
میرزا در مجاهدت معروف بود من جمله فتوای تحریم تنباکوی ایشان است.
بسم الله الرحمن الرحیم
الیوم استعمال تنباکو و توتون، بای نحو کان، در حکم محاربه با امام زمان (عج) است. (65)
