حفظ زبان و اصلاح آن
شریف رضی میگوید: این فرمایش حضرت علی (علیه السلام) از مطالب شگفت انگیز و پر ارزش است و بر این مبناست که عاقل، زبانش را در سخن گفتن رها نمیسازد، مگر بعد از مشورت و فکر و سنجش؛ ولی حرفها و سخنانی که
برگرفته از درسهای اخلاق آیتالله مکارم شیرازی
تحریر:سیدمحمد عبدالله زاده
امام علی (علیه السلام) میفرمایند: «لِسَانُ العَاقِلِ وَرَاءَ قَلبِهِ وَ قَلبُ الأَحمَقِ وَرَاءَ لِسَانِهِ؛ زبان عاقل در پشت قلب او قرار دارد و قلب احمق پشت زبان اوست». (1)
شریف رضی میگوید: این فرمایش حضرت علی (علیه السلام) از مطالب شگفت انگیز و پر ارزش است و بر این مبناست که عاقل، زبانش را در سخن گفتن رها نمیسازد، مگر بعد از مشورت و فکر و سنجش؛ ولی حرفها و سخنانی که از زبان فرد احمق بیرون میآید، قبل از مراجعه به فکر و دقت و اندیشه و مشورت است. بنابراین، گویا زبان عاقل تابع و پشت قلب اوست و قلب احمق تابع زبانش میباشد.
شریف رضی میگوید: این فرمایش حضرت علی (علیه السلام) از مطالب شگفت انگیز و پر ارزش است و بر این مبناست که عاقل، زبانش را در سخن گفتن رها نمیسازد، مگر بعد از مشورت و فکر و سنجش؛ ولی حرفها و سخنانی که از زبان فرد احمق بیرون میآید، قبل از مراجعه به فکر و دقت و اندیشه و مشورت است. بنابراین، گویا زبان عاقل تابع و پشت قلب اوست و قلب احمق تابع زبانش میباشد.