/ 3 - اخلاق شايسته
2 / 3 - 1 - اخلاص
قرآن :
گفت: به عزتت سوگند كه همه آنان را گمراه خواهم كرد، مگر بندگان خالص تو از ميان آنان را.
حديث :
106. پيامبر خداصلى الله عليه وآله : اى ابوذر! بايد در هر كارى انگيزهاى نيكو داشته باشى، حتى در خوابيدن و خوردن.
107. پيامبر خداصلى الله عليه وآله: هيچ بندهاى چهل بامداد براى خدا اخلاص نورزيد، مگر آنكه چشمههاى حكمت از دلش به زبانش جارى شد.
108. امام على عليه السلام: ارزشمندترين مؤمنان از نظر باورهاى دينى كسى است كه داد و ستد و خشم و خشنودىاش براى خدا باشد.
109. المناقِب: زمانى كه امير مؤمنان، عمرو بن عبد وُدّ را در چنگ خود، گرفتار كرد، او را نكشت. جمعى، زبان به نكوهش علىعليه السلام گشودند. حذيفه به دفاع از او برخاست . پيامبرصلى الله عليه وآله فرمود: «آرام باش اى حذيفه ! به زودى على علّت درنگ خود را خواهد گفت».
آن گاه، علىعليه السلام عمرو را كُشت. وقتى برگشت، پيامبرصلى الله عليه وآله علّت درنگش را جويا شد. گفت: «او مادرم را دشنام داد و به صورتم آب دهان انداخت و من ترسيدم اگر او را بكشم، براى دلخوشى خودم باشد . از اين رو، رهايش كردم تا خشمم فرونشيند. سپس او را به خاطر خدا كشتم».
110. فاطمه عليها السلام: هر كه عبادت ناب و خالصانه خود را به درگاه خدا فرا برَد، خداوندU، بهترين كارى را كه به صلاح اوست، برايش فرو فرستد.
111. امام صادق عليه السلام: عمل خالص، آن است كه نخواهى كسى جز خداىU ، تو را بر انجام دادن آن بستايد.
112. بحار الأنوار: در داستان موسى و شعيبعليهما السلام آمده است: زمانى كه موسى نزد شعيب رفت، شعيب، آماده خوردن شام بود. پس به موسى گفت: اى جوان! بنشين شام بخور. موسى گفت: پناه بر خدا!
شعيب گفت: چرا؟ مگر گرسنه نيستى؟ موسى گفت: چرا؛ امّا مىترسم اين پاداشِ آبى باشد كه به دخترانت دادم. من از خاندانى هستم كه اگر همه زمين پُر از طلا شود، كمترين كار آخرت را به آن نمىفروشيم.
شعيب گفت: اى جوان! به خدا اين پاداش آن كار تو نيست؛ بلكه عادت ما و پدران ما، ميهماننوازى و اطعام است.
در اين هنگام، موسى نشست و شام خورد.