گفتوگو با دكتر سيد محمد امين قانعيراد در خصوص بحرانهاي اجتماعي
منبع: روزنامه اعتماد 11/4/1382
آيا فكر مي كنيد گزينه يي كه در حال حاضر ما آن را انتخاب كرده ايم، استمرار بحران است چون برنامه خاصي در اين بحران نداريم و نيازمند روزمرگي هستيم تا بتوانيم نيازهاي خودمان را به صورت روزمره حل كنيم.
ميخواهم از شما سوال كنم كه آ يا اين استنباط من درست هست يا نه، يعني نهايتاص اين بحران استمرار پيدا ميكند اما بالاخره بايد در جايي تمام بشود و به آنجايي ميرسيم كه شما فرموديد كه همان تهديد امنيت ملي است. اگر ممكن است در اين مورد توضيح بفرماييد
در حال حاضر استراتژي اعلام نشده در سيستم حاكم بر كشور ما، استمرار بحران است. يعني راهكاري كه اعلام شده ولي عملا ما آن را داريم طي ميكنيم و ميگوييم كه خب اين وضعيت فعلاص باشد گاهي اوقات ميگوييم كه آقا برخيها فكر ميكنند كه وضعيت بحرانزاست نه اصلاص اينطور نيست وضعيت اصلاص وضعيت بحراني نيست و برخيها كج انديشي ميكنند كه فكر ميكنند وضعيت بحرانزاست. ما بايد اين مساله را در نظر داشته باشيم كه در تعريف بحران يكي از تعاريف مهم آن اين است كه بحران يك مساله ادراكي است. يعني بحث اين نيست كه شما به صورت عيني فقط فاكتور عيني را در بحران تعيين كننده بدانيد و با يكسري شاخاهاي عيني آن را نشان بدهيد. ادراك آدمها ميگويد كه بحران هست يا نيست چرا كه بحران يك وضعيت ادراكي است. پس بحران وضعيتي هست كه مجموعهيي از هنجارها و ارزشهايي كه مردم روي آن اتفاق نظر دارند را در معرض خطر قرار ميدهد و مردم نسبت به آنها احساس نگراني ميكنند. همين كه يكسري فكر ميكنند بحران وجود دارد بايد يك حداقلي براي وجود بحران باشد. البته آن دسته از افرادي كه ميگويند بحراني نيست نميخواهند به يكسري از واقعيتها و يك مجموعه از تغييرات تن بدهند.