3.فَانْتَقَمْنا مِنْهُمْ فَأَغْرَقْناهُمْ فِي الْيَمِّ بِأَنَّهُمْ كَذَّبُوا بِآياتِنا وَ كانُوا عَنْها غافِلِين
سرانجام از آنان انتقام گرفته و در دريا غرقشان ساختيم، زيرا آيات ما را تكذيب كردند و از آنها غافل بودند.

• سرنوشت ما و ريشه‏ى ناگوارى‏ها و بلاها، در دست خودماست. «فَأَغْرَقْناهُمْ» ... «بِأَنَّهُمْ كَذَّبُوا»( أعراف،136)

4. قَالَ أَ غَيْرَ اللَّهِ أَبْغِيكُمْ إِلَاهًا وَ هُوَ فَضَّلَكُمْ عَلىَ الْعَلَمِينَ
گفت: آيا جز اللَّه، برايتان خدايى بجويم، و حال آنكه اوست كه شما را بر جهانيان برترى بخشيد؟

• عبادت بايد بر اساس تعقّل و تشكّر باشد. «أَ غَيْرَ اللَّهِ أَبْغِيكُمْ إِلهاً وَ هُوَ فَضَّلَكُمْ»
• خدا يافتنى است، نه بافتنى، «أَبْغِيكُمْ» و پرستش غير خدا، با عقل و روحيّه ‏ى سپاسگزارى ناسازگار است.(أعراف،140)

5. وَ الَّذِينَ عَمِلُواْ السَّيِّاتِ ثُمَّ تَابُواْ مِن بَعْدِهَا وَ ءَامَنُواْ إِنَّ رَبَّكَ مِن بَعْدِهَا لَغَفُورٌ رَّحِيمٌ

آنان كه مرتكب كارهاى بد شدند، آن گاه توبه كردند و ايمان آوردند، بدانند كه پروردگار تو پس از توبه، آمرزنده و مهربان است.

• راه توبه هميشه باز است، گرچه پس از مدّت‏ها باشد. «ثُمَّ تابُوا» ( «ثُمَّ» براى گذشت زمان طولانى است) (أعراف،153)

6. فَلَمَّا عَتَوْاْ عَن مَّا نُهُواْ عَنْهُ قُلْنَا لَهُمْ كُونُواْ قِرَدَةً خَاسِئينَ
و چون از ترك چيزى كه از آن منعشان كرده بودند سرپيچى كردند، گفتيم: بوزينگانى مطرود شويد.

• نهى از منكر، اگر سبب هدايت ديگران نشود، سبب نجات خود ناهيان مى‏ شود. «أَنْجَيْنَا الَّذِينَ يَنْهَوْنَ» ( أعراف،166)

7. وَ اتْلُ عَلَيْهِمْ نَبَأَ الَّذِى ءَاتَيْنَاهُ ءَايَاتِنَا فَانسَلَخَ مِنْهَا فَأَتْبَعَهُ الشَّيْطَانُ فَكَانَ مِنَ الْغَاوِينَ
خبر آن مرد را بر ايشان بخوان كه آيات خويش را به او عطا كرده بوديم و او از آن علم عارى گشت و شيطان در پى‏ اش افتاد و در زمره گمراهان درآمد.

• انسان هر چه بالا رود، نبايد مغرور شود، چون احتمال سقوط وجود دارد، عاقبتِ كار مهم است. جايگاه هر كس بالاتر، خطرش بيشتر. «فَانْسَلَخَ مِنْها» ( أعراف، 175)

8. أَ يُشْرِكُونَ مَا لَا يَخلُقُ شَيْئًا وَ هُمْ يُخلَقُونَ
آيا شريك خدا مى ‏سازند چيزهايى را كه نمى‏ توانند هيچ چيز بيافرينند و خود مخلوق هستند؟

• انسان‏ها در تنگناها متعهّد مى ‏شوند، «لَنَكُونَنَّ مِنَ الشَّاكِرِينَ»، امّا در حال گشايش، بى ‏وفايند. «جَعَلا لَهُ شُرَكاءَ»( أعراف،191)

9.إِذْ تَسْتَغِيثُونَ رَبَّكُمْ فَاسْتَجَابَ لَكُمْ أَنِّى‏ مُمِدُّكُم بِأَلْفٍ مِّنَ الْمَلَائكَةِ مُرْدِفِين
(به ياد آوريد) زمانى كه (در جنگ بدر) از پروردگارتان فريادرسى مى ‏طلبيديد، پس او دعا و خواسته‏ ى شما را اجابت كرد (و فرمود:) من يارى ‏دهنده شما با فرستادن هزار فرشته‏ ى پياپى هستم.

• خداوند، بدون دعا هم مى ‏تواند عطا كند، ولى دعا، يك راه تربيت الهى است. «إِذْ تَسْتَغِيثُونَ رَبَّكُمْ»( أنفال، 9)

10. يَأَيُّها الَّذِينَ ءَامَنُواْ لَا تَخُونُواْ اللَّهَ وَ الرَّسُولَ وَ تَخُونُواْ أَمَانَاتِكُمْ وَ أَنتُمْ تَعْلَمُونَ
اى كسانى كه ايمان آورده ‏ايد، مى‏ دانيد كه نبايد به خدا و پيامبر خيانت كنيد و در امانت خيانت ورزيد.

• امانت مردم به منزله‏ ى امانت خود ما و خيانت به آن خيانت به خودمان است. «لا تَخُونُوا»(أنفال، 27)

سـوال: بهتـريـن شيــوه در بـرابـر تهـديد طـاغـوت‏هـــا چـیست؟

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: