تبادل لینک هوشمند 
آمار
وب سایت:
3. وَ إِذْ أَوْحَيْتُ إِلَى الْحَوَارِيِّنَ أَنْ ءَامِنُواْ بِى وَ بِرَسُولِى قَالُواْ ءَامَنَّا وَ اشهْدْ بِأَنَّنَا مُسْلِمُونَ
و به حواريان وحى كردم: به من و به پيامبر من ايمان بياوريد. گفتند: ايمان آورديم، گواه باش كه ما تسليم هستيم.
- گاهى خداوند به دلهاى آماده الهام مى كند. «أَوْحَيْتُ إِلَى الْحَوارِيِّينَ»
- ايمان به خدا، از ايمان به رسول جدا نيست. «آمِنُوا بِي وَ بِرَسُولِي»(مائده، 111)
4. قُلْ سِيرُواْ فىِ الْأَرْضِ ثُمَّ انظُرُواْ كَيْفَ كاَنَ عَاقِبَةُ الْمُكَذِّبِين
بگو: در روى زمين بگرديد و بنگريد كه پايان كار تكذيب كنندگان چگونه بوده است.
- سفرهاى علمى و آموزنده و عبرتآور، ستوده و نيكوست. «سِيرُوا» ... «ثُمَّ انْظُرُوا» (أنعام، 11)
5. مَّن يُصْرَفْ عَنْهُ يَوْمَئذٍ فَقَدْ رَحِمَهُ وَ ذَالِكَ الْفَوْزُ الْمُبِين
در آن روز، عذاب را از هر كه بگردانند مورد رحمت خدا واقع شده است، و اين كاميابى آشكارى است.
- تسليم خدا شدن، زمينهى دريافت رحمت الهى است. «إِنِّي أُمِرْتُ أَنْ أَكُونَ أَوَّلَ مَنْ أَسْلَمَ»، «مَنْ يُصْرَفْ عَنْهُ» ... «فَقَدْ رَحِمَهُ»(أنعام، 16)
6. وَ يَوْمَ نَحشُرُهُمْ جَمِيعًا ثُمَّ نَقُولُ لِلَّذِينَ أَشْرَكُواْ أَيْنَ شُرَكاَؤُكُمُ الَّذِينَ كُنتُمْ تَزْعُمُونَ
روزى همه را گرد آوريم، سپس به آنها كه شرك آورده اند بگوييم: آن كسان كه مى پنداشتيد كه شريكان خدايند اكنون كجايند؟
- قبل از هر عقيده و عشق و پرستشى، آمادهى پاسخگويى در روز قيامت باشيم. «وَ يَوْمَ نَحْشُرُهُمْ» ... «أَيْنَ شُرَكاؤُكُمُ»(أنعام، 22)
7. وَ مَا الْحَيَوةُ الدُّنْيَا إِلَّا لَعِبٌ وَ لَهْوٌ وَ لَلدَّارُ الاَخِرَةُ خَيْرٌ لِّلَّذِينَ يَتَّقُونَ أَ فَلَا تَعْقِلُونَ
و زندگى دنيا چيزى جز بازيچه و لهو نيست و پرهيزگاران را سراى آخرت بهتر است. آيا به عقل نمى يابيد.
- راه نجات از حسرت آخرت، فكر و تعقّل است. «يا حَسْرَتَنا» ... «أَ فَلا تَعْقِلُونَ»(أنعام، 32)
8. بلْ إِيَّاهُ تَدْعُونَ فَيَكْشِفُ مَا تَدْعُونَ إِلَيْهِ إِن شَاءَ وَ تَنسَوْنَ مَا تُشركُون
نه، تنها او را مى خوانيد و اگر بخواهد آن رنجى را كه خدا را به خاطر آن مى خوانيد از ميان مى برد و شما شريكى را كه براى او ساخته ايد از ياد مى بريد.
- دعاى خالصانه، همراه استجابت است. «بَلْ إِيَّاهُ تَدْعُونَ فَيَكْشِفُ» (أنعام، 41)
9. لِكُلِّ نَبَإٍ مُّسْتَقَرٌّ وَ سَوْفَ تَعْلَمُون
به زودى خواهيد دانست كه براى هر خبرى زمانى معين است.
- گرچه مجبور به ايمان آوردن نيستيد، ولى فكر عاقبت و فرجام كار خودتان باشيد. «وَ سَوْفَ تَعْلَمُونَ»
- زود قضاوت نكنيد و مهلت دادن هاى الهى را نشانهى غفلت خدا از خودتان نپنداريد. «سَوْفَ تَعْلَمُونَ»( أنعام،67)
10. وَ إِذْ قَالَ إِبْرَاهِيمُ لِأَبِيهِ ءَازَرَ أَ تَتَّخِذُ أَصْنَامًا ءَالِهَةً إِنىّ أَرَاكَ وَ قَوْمَكَ فىِ ضَلَالٍ مُّبِينٍ
و ابراهيم پدرش آزر را گفت: آيا بتان را به خدايى مىگيرى؟ تو و قومت را به آشكارا در گمراهى مى بينم.
- خويشاوندى، مانع نهى از منكر نيست. «إِذْ قالَ إِبْراهِيمُ لِأَبِيهِ ...»
- ملاك در برخورد، حقّ است نه سنّ و سال. «قالَ إِبْراهِيمُ لِأَبِيهِ» (حضرت ابراهيم به عموى خود كه سن بيشتر داشته، آشكارا حقّ را بيان كرده و هشدار داده است.)(أنعام، 74)
سـوال: راه نجـــات از حســرت آخــرت چیست؟
نظرات شما عزیزان:
