تبادل لینک هوشمند 
آمار
وب سایت:
توازن خوف و رجاء
غلبه بی جای هر یک از این دو صفت بر دیگری، نیز آفاتی دارد، چه آنکه، امید بی جا، موجب بی مبالاتی، نسبت به واجبات و ناامیدی بی جا، نیز موجب کسالت و بی اعتنایی به تکالیف و رها کردن ایمان و عمل صالح می شود، از این رو معصومین (علیه السلام) به ایجاد توازن و تعادل میان این دو حالت، سفارش فرموده اند از جمله این روایات نیز روایتی از امام صادق (علیه السلام) است که در آن می فرمایند:
کان أبی (علیه السلام) یقول أنه لیس من عبد مؤمن الا و فی قلبه نوران، نور خیفة و نور رجاء، لو وزن هذا لم یزد علی هذا و لو وزن هذا لم یزد علی هذا(39).
(پدرم (امام محمدباقر (علیه السلام) می فرمود: همانا، هیچ بنده مؤمنی نیست مگر آنکه دو نور در دل دارد، نور خوف و نور رجاء، اگر این اندازه گیری شود، بیش از آن نخواهد بود، و اگر آن اندازه گیری شود بیش از این نخواهد بود).
با توجه به ارتباط خوف و رجاء با حسن عاقبت و سوءعاقبت، می توان گفت: طبق روایات، خوف و رجاء و ضرورت یکسان بودن مقدار این دو، اولا: نگرانی از سوء عاقبت باید با امید به حسن عاقبت همراه باشد و ثانیا: توازن و تعادل میان خوف و رجاء باید پیوسته حفظ شود.
غره مشو که مرکب مردان راه رو - در سنگلاخ بادیه ها، پی بریده اند
نومید هم مباش که رندان باده نوش - ناگه به یک ترانه به منزل رسیده اند
نظرات شما عزیزان:
