به جاى آورد، شكرگزارى از پدر و مادر نیز بسیار دشوار و در حد محال است. از پیامبر اكرم (ص) روایت شده است: هرگز فرزندى پاداش پدرش را ادا نمى كند، مگر آن كه پدر مملوك باشد و فرزند او را بخرد و آزاد سازد. و نیز از ایشان روایت شده است: نیكى به پدر و مادر برتر از نماز و روزه و حج و عمره و جهاد در راه خداست. نیكى به پدر و مادر چنان اهمیتى دارد كه حتى پدر و مادرى كه از نظر عقیده دچار انحراف هستند و یا به فرزند خود ظلم كردهاند باید مورد احترام واقع شوند و فرزند به آنان نیكى كند. مادر حق ویژهاى دارد و نیكى به او مقدم است. امام صادق (ع) فرمودند: شخصى نزد پیامبر اكرم (ص) آمد و پرسید اى پیامبر! به چه كسى نیكى كنم؟ فرمودند: مادرت. پرسید: سپس به چه كسى؟ فرمودند: به مادرت. باز پرسید: سپس به چه كسى؟ فرمودند: به مادرت، دوباره پرسید: سپس به چه كسى؟ فرمودند: به پدرت. وجوب پرهیز از آزار پدر و مادر، خداوند در قرآن كریم نیكى به پدر و مادر را وظیفه اى واجب معرفى فرموده است؛ وظیفه اى كه پس از توحید در پرستش ذكر شده است: پروردگار تو مقرر كرد كه جز او را مپرستید و به پدر و مادر خود احسان كنید؛ اگر یكى از آن دو یا هر دو در كنار تو به سالخوردگى رسیدند به آنها حتى "اُف" مگو و به آنان پرخاش مكن و با آنها سخنى شایسته بگوى. مطابق این آیه به پدر و مادر امرى واجب و كوچکترین بى احترامى به آنان ممنوع است. این وجوب و ممنوعیت چنان كه گفتیم پس از بیان وجوب یگانه پرستى ذكر شده است و این گواه اهمیت حقوق والدین است.
امام رضا (ع) فرمودند: اگر لفظى كوتاه تر و سبك تر از اُف وجود داشت خداوند آن را در آیه ذكر مى فرمود. و در روایت دیگرى آمده است كه مقصود از اُف كمترین آزار است و اگر كلمه اى وجود داشت كه بر آزارى كوچکتر دلالت مى كرد، خداوند از آن نهى مى فرمود روایات بسیارى در نهى از آزار پدر و مادر آمده است.
امام باقر (ع) از پیامبر اكرم (ص) نقل فرمودهاند: از آزار پدر و مادر بپرهیزید، زیرا بوى بهشت از هزار سال فاصله بوییده مى شود، ولى آزار دهنده پدر و مادر آن را نمى یابد. آزار والدین حتى اگر آنان ظالم باشند جایز نیست. امام صادق (ع) فرمود: كسى كه به پدر و مادرش به حالت دشمنى و تنفر نگاه كند خداوند نمازش را نمى پذیرد. فروتنى در برابر والدین فروتنى در برابر پدر و مادر از سر مهربانى، سفارش خدا و مصداقى از نیكى به پدر و مادر است و نشانه اى از روح شكرگزارى به شمار مى رود: دو بال فروتنى خویش را از سر مهربانى در برابر آنان فرود آر، و بگو: پروردگارا! آن دو را رحمت كن چنان كه مرا در خردى پروردند. از این بخش از آیه كه فرمود: دریافت كه طلب رحمت و بخشایش براى والدین نیز ریشه در احساس شكرگزارى انسان دارد. امام صادق (ع) فرمودند: چشمانت را جز به مهربانى و نرمى به آنان مدوز و صدایت را از صداى آنان بلندتر مكن و دستت را بالاتر از دست آنان مبر و بر آنان پیشى مگیر.
منبع : سروش
نظرات شما عزیزان: