«اَکلُ الْحَرامِ یطْرُدُ الایمانَ؛
حرامخواری، ایمان را دور میکند.»[۱]
لقمه حرام نهتنها ایمان را میخورد بلکه اثر عبادات از جمله نماز که بازدارنده از فساد و فحشاء است را از بین میبرد که در این صورت هم زمینه برای انحراف مساعد میشود. حضرت رسولالله (صلیالله علیه و آله) دراینباره میفرمایند:
«مَنْ أَکلَ لُقْمَهَ حَرَامٍ لَمْ تُقْبَلْ لَهُ صَلَاهٌ أَرْبَعِینَ لَیلَهً؛
کسی که لقمۀ حرامی بخورد تا چهل شب، نمازی از او قبول نمیشود. (و درنتیجه خاصیتی ندارد).»[۲]
لذا اگر مردی سر سفرهاش لقمه حرام بیاورد یا زنی از شوهرش فقط پول و امکانات بخواهد و حلال و حرام آن، برایش فرقی نداشته باشد، منتظر روزی باشد که در اثر از دست دادن ایمان و بیاثر شدن عبادتها همسرش به انواع آلودگیها گرفتار شود.
[۱]. مواعظ العددیه، ص ۳۸۷، آیت الله مشکینی.
[۲]. بحار الانوار، ج ۶۳ ص ۴۱۳.
نظرات شما عزیزان: