آیه‌ای که از اعدام نجات بخشید
 

تبادل لینک هوشمند

برای تبادل لینک ابتدا ما را با عنوان ندای وحی و آدرس nedayevahi.LXB.ir لینک نمایید سپس مشخصات لینک خود را در زیر نوشته . در صورت وجود لینک ما در سایت شما لینکتان به طور خودکار در سایت ما قرار میگیرد.





آمار وب سایت:  

بازدید امروز : 118025
بازدید دیروز : 63316
بازدید هفته : 331173
بازدید ماه : 653454
بازدید کل : 11045209
تعداد مطالب : 16946
تعداد نظرات : 80
تعداد آنلاین : 1


حدیث موضوعیاک مهدویت امام زمان (عج)اک آیه قرآناک

 
 
نویسنده : اکبر احمدی
تاریخ : شنبه 19 / 2 / 1396

آری، حضرت ختمی مرتبت نسبت به تلاوت قرآن هم اهتمام داشتند و هم انس و علاقه.

در متون معارف مکتوب، حکایت‌های فراوانی درباره انس حضرت با قرآن آمده است که چون بنای این نوشتار بر اختصار است تنها به یک حکایت بسنده می‌کنیم.

آیت الله حسینی طهرانی در کتاب مهر تابان (ص84_85)، از مرحوم علامه طباطبایی نقل کرده که:

«رسول‌ الله‌ (ص)، انس‌ و علاقۀ شدیدی‌ به‌ قرآن‌ كریم‌ داشتند؛ به طوری كه‌ عادت‌ آن حضرت‌ چنین‌ بود كه‌ اگر كسی‌ یك‌ آیه‌ از قرآن‌ مجید در نزد آن حضرت‌ می‌خواند، حضرت‌ آیۀ  بعد را به دنبال‌ آن‌ می‌خواندند؛ و از طرفی‌ آن حضرت‌ مركز رحمت‌ و مودّت‌ بودند.

یك‌ نفر از افرادی‌ كه‌ مَهدور الدَّم‌ بود (یعنی‌ كسی كه‌ به واسطۀ تخطّی‌ و جنایتی‌ كه‌ نموده‌ بود، حضرت‌ حكم‌ قتلش‌ را صادر می‌كردند) به حضرت‌ أمیرالمؤمنین‌ (ع) متوسّل‌ شد، و عرض‌ كرد: یا علیّ! چه كنم‌ تا حضرت‌ رسول‌ الله‌ مرا عفو كنند!؟

أمیرالمؤمنین‌ (ع) فرمودند: به خدمت‌ آن حضرت‌ مشرّف‌ شو! و این‌ آیه‌ را تلاوت‌ كن‌:

تَاللَهِ لَقَدْ ءَاثَرَكَ اللَهُ عَلَیْنَا وَ إِن‌ كُنَّا لَخَـٰطِـِینَ(یوسف/91)

آن‌ مرد چنین‌ كرد؛ و حضرت‌ رسول‌ فوراً، بدون‌ تأمّل‌ آیۀ بعد را قرائت‌ كردند:

لَا تَثْرِیبَ عَلَیْكُمُ الْیَوْمَ یَغْفِرُ اللَهُ لَكُمْ وَ هُوَ أَرْحَمُ الرَّ'حِمِینَ(یوسف/92)

و این‌ آیه‌ به منزلۀ حكم‌ عفو دربارۀ آن‌ شخص‌ قرار گرفت‌

 


نظرات شما عزیزان:

نام :
آدرس ایمیل:
وب سایت/بلاگ :
متن پیام:
:) :( ;) :D
;)) :X :? :P
:* =(( :O };-
:B /:) =DD :S
-) :-(( :-| :-))
نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:





موضوعات مرتبط: دانستنی ها
 
 
این وب سایت جهت بسط وگسترش فرهنگ قرآنی ، با لا بردن سطح آگاهیهای دینی اعتقادی تربیتی