به یك روی، در دو محراب بودن
كاربرد: برای كسی به كار می برند كه جسمش در آن مكان حاضر است، ولی حضور قلب ندارد و حواسش در مكان های دیگر می باشد.
افراد زیادی هستند كه در حین انجام فریضه ی نماز با وجودی كه رو به قبله و در جایگاه محراب هستند ولی حضور قلب ندارند و در این مورد چه بسا قصه ها و مثل ها و اشعاری كه گفته نشده است.
تو درون نماز و، دل بیرون! |
|
گشت ها می كنی به مهمانی |
|
این چنین حالتی پریشان را |
|
شرم ناید، نماز می خوانی؟! |
نظرات شما عزیزان: