آیا می دانستید چشم جغد از داخل گوشش دیده می شود؟
جغد دارای صورتی مسطح و چشمانی درشت می باشد. جغد پرهای بسیار نرم و پر پشت دارد. پرواز جغدها بدون صدا انجام می شود. جغدها علیرغم باور برخی مردم که جغد را شوم می دانند بسیار زیبا و حتی مفید هستند. جغدها به دلیل فوایدی که دارند در بسیاری از ممالک دارای ارزش و اهمیت فراوان می باشند.آیا می دانستید می توانید کره چشم جغد را از طریق گوش هایش ببینید؟ در واقع می توانید داخل سر جغد را از طریق گوش هایش ببینید. جغد ها هم مثل سایر پرندگان بر خلاف پستانداران گوش خارجی ندارند.
در واقع گوش پرندگان دو سوراخ نسبتا بزرگ روی جمجمه آن هاست. این سوراخ با پر پوشیده شده، اما اگر پر ها را کنار بزنید می توانید کره چشم جغد را از داخل ببینید! البته بیشتر پرندگان کوچکتر از آن هستند که بتوان این را دید، اما جغد جیغ اره ای شمالی حفره های گوش بسیار بزرگی دارد. این حفره ها به ما این فرصت نادر را می دهند که داخل جمجمه یک حیوان زنده را نگاه کنیم و ببینیم دقیقا چه خبر است.
نکته جالب درباره جغد جیغ اره ای شمالی این است که آن ها بسیار کوچک هستند، به این معنا که چشمهایشان حدود 5 درصد از کل بدنشان است. آن ها تنها حدود 17 سانتیمتر رشد می کنند و حدود 60 گرم وزن دارند. گوش های بسیار بزرگ به آن ها کمک می کند طعمه را به راحتی در شب پیدا کنند. گوش های بزرگ به آن ها اجازه می دهد طعمه را در تاریکی ردیابی کنند و با استفاده از صدا ها همیشه بدانند شما کجا هستید حتی اگر نتوانند شما را ببینند.
جغدها به راسته بوفیان (Strigiformes) تعلق دارند. برای این راسته در فارسی نامهای زیادی پیشنهاد شده است مانند شب شکران، چون اغلب در شب شکار می کنند، جغد شکلان چون اغلب شبیه جغد هستند و جغدها گروه بزرگی از این راسته را تشکیل می دهند.
در بعضی نواحی حتی در ایران در زمان قدیم جغد را شوم می دانستند در صورتی که این پرندگان بسیار زیبا و حتی مفید هستند و چون از موشها تغذیه می کنند در بسیاری از ممالک دارای ارزش و اهمیت می باشند و در بعضی نقاط به جغد، پرنده نگهبان شب باغ ما می گویند.
ویژگی های جغدها
جغد پرنده ای است با صورتی پهن، منقاری خمیده و چشم هایی درشت و پاهای بزرگ، در دو طرف سر جغد دو دسته پر شبیه گوش گربه قرار دارد که گوش پر نامیده می شوند. جغد نوکی کوچک و ظریف دارد. دور دهان جغد پرهای زبری هست که شبیه مو می باشد ولی مو نیست. پاهای جغد کوچک است و پنجه هایش ضعیف و بی طاقت. پر و بال او صاف است و خیلی آرام پرواز می کند. نوک پرهای جغد به شکلی طراحی شده که در هنگام حمله به طعمه صدای پرها کم باشد.
جغدها گردن کوتاهی دارند. رنگ جغد معمولاً کرم قهوه ای است. در نوک جغدها یک شکاف هست. سر آنها بزرگ است. جغد هوای تاریک را دوست دارد و شب ها پرواز می کند. چشمان جغدها بزرگ است و به خاطر همین خوب هم شکار می کنند. پرواز آنها بی صداست و پاهای پوشیده از پر دارند. بیشتر جغدها روی درخت زندگی می کنند. نر و ماده جغدها همشکل هستند ولی ماده ها بزرگ ترند.
غذای جغدها
جغدها معمولا طعمه خود را درسته می بلعند
نوع تغذیه ی جغدها به محل زندگی جغدها و اندازه ی آن ها بستگی دارد. بعضی از جغدها، جانورانی مثل موش و موش صحرایی می خورند. جغدهای بزرگ تر، خرگوش ، سنجاب و سمور را هم شکار می کنند. برخی از جغدها از حشرات و پرندگان کوچک تغذیه می کنند. برخی هم با ماهی گیری شکم خود را پر می کنند. این دسته از جغدها توی آب های کم عمق شیرجه می زنند و با چنگال های تیزشان، ماهی ها را به دام می اندازند.
آداب غذاخوردن جغدها
جغد معمولاً شکار خودش را به کمک منقار نیرومندش تکه تکه می کند و می خورد. اگر شکار کوچک باشد، جغد آن را درسته قورت می دهد و سپس استخوان ها، پَرها و فَلْس های طُعمه را که قابل هضم نیستند، با حالتی شبیه به سرفه بیرون می اندازد.
انتخاب لانه جغدها
جغدها لانه نمی سازند. آن ها جایی را به عنوان لانه انتخاب و در همان جا زندگی می کنند. سوراخ های موجود در تنه ی درختان، غارها، انبارهای قدیمی و خراب و لانه های زیرزمینی، از جاهایی است که این جغدها برای زندگی برمی گزینند. جغدهای ماده بین 3 تا 4 تخم می گذارند. نوزاد جغد 2 تا 3 ماه باید در لانه بماند تا به قدر کافی بزرگ شود.
جنسهای بوفیان
جغد بوف صدای آزار دهنده ای دارد
این جنس جغدها دارای گونه ها و زیر گونه های فراوان است و در اکثر نقاط دنیا به جز در استرالیا وجود دارد. از ویژگیهای این گروه از جغدها این است ک پرهای ناحیه گوش بزرگ شده و به این پرنده منظره شاخ داری می دهد. معمولا این جغدها رنگ چشم نارنجی زیبایی دارند. گونه بوف بزرگ یکی از گونه های این جنس است. صدای این پرنده بسیار در نیمه شبها ناراحت کننده می باشد و در تمام شب در محل زندگی آنها شنیده می شود.
جنس جغد
نوع جغد یکی از کوچکترین انواع جغدها می باشد
این جنس دارای جثه کوچک و سبکی است و اثری از پرهای گوشی در جنس جغد دیده نمی شود. پیشانی جنس جغد کوتاه و جمجمه نسبتا مسطح می باشد. رنگ چشم آنها زرد روشن است. در جنس جغد نر و ماده یک رنگ و یک اندازه می باشند.
جنس جغد از جوندگان و بعضی پرندگان کوچک و حشرات تغذیه می کنند. سر این پرنده دارای حرکات جالبی می باشد و اصولا پرنده ناآرامی به نظر می رسد. این جغدها به آسانی اهلی می شوند. جنس نر و ماده این جغدها از جوجه ها نگهداری می کنند اما معمولا جنس ماده روی تخمها می خوابد.
جنس مرغ حق
جغد نوع مرغ حق سرعت پرواز زیادی دارد
این نوع جغدها شامل تعداد زیادی جغدهای کوچک هستند و تنها جغدهای کوچکی هستند که دارای پرهای گوشی می باشند. دارای دو دوره پرریزی هستند. سر این جغدها نسبت به سایر اندامها بزرگ و نوک آنها کوچک است. نر و ماده این جغدها به هم شبیه هستند. این جغدها دارای صدای ناموزونی هستند که شبها شنیده می شود. این پرنده به سرعت یک خفاش پرواز می کند و پیش از غروب آفتاب تغذیه می کند و هنگام روز دیده نمی شود.
جنس ماهیبوف
جغد ماهیبوف بیشتر از ماهی و خرچنگ تغذیه می کند
این نوع جغدها نوکی قوی و بلند دارند. پنجه های آنها بزرگ و خمیده است. بالهای این جغدها نسبتا کوتاه و مدور می باشد. پر و بال بخش بالای بدن قهوه ای متمایل به سرخ است که دارای رگه های طولی سیاه است. غذای این جغدها بطور عمده ماهی و خرچنگ است به علاوه از پرندگان و پستانداران کوچک نیز تغذیه می کنند.
جنس بوم
جغد بوم یکی از مفیدترین انواع جغدها در کشا ورزی است
اندازه جثه این جنس از جغدها متوسط می باشد. در تمام دنیا به جز استرالیا و نیوزیلند و اغلب نواحی جنوبی به جز هاوایی پراکنده می باشند. رنگ آمیزی پر و بال و خطوط و لکه های موجود در پرهای این جغد او را همرنگ شاخ و برگ درختان می سازد و در نتیجه مانع از دیده شدن جغد می شود. از نظر کشاورزی این نوع جغد یکی از مفیدترین پرندگان است.
غذای این جنس از جغدها در محیط طبیعی خودشان از جانوران موذی است. این پرنده خیلی به سختی از آشیانه خود خارج می شود حتی اگر محل آشیانه او را تغییر محل بدهند. این جغدها در اغلب ممالک وجود دارند. این پرنده از انواع پرندگان کوچک و سوسکها نیز تغذیه می کند. این نوع جغد هنگام روز روی شاخه ای خود را پنهان می کند و شبها فعال است.
جنس کوف
جغد کوف اکثرا درختهای بلند و انبوه را برای زندگی انتخاب می کند
پرندگان این گروه جغدها عموما دارای قدی متوسط و یا بزرگ می باشند. چشمهای آنها بزرگ و عنبیه آنها سیاه رنگ است. این جغد در دهات، شهرها، باغها و پارکها دیده می شود. در روز این جغد در بین شاخ و برگ درختها باقی می ماند و بدن خود را به تنه می چسباند و هم آهنگی رنگ و پر و بالش با محیط مانع از دیدن این نوع جغد می شود.
غذای این نوع جغد اغلب موشها و خرگوش می باشد ولی از پرندگان کوچک نیز تغذیه می کند. این جغد اکثر محلهایی را که دارای درختهای بلند و انبوه باشد برای زندگی انتخاب می کند. این جغدها مهاجرند و گاهی به انسان حمله می کنند و باعث ناراحتی انسان می شوند.
جنس بوف سفید
جغد بوف سفید در نواحی قطبی زندگی می کند
این جنس از جغدها از نظر بزرگی و جثه شبیه جنس بوف می باشد. چشمها نسبت به جثه پرنده کوچک است. انگشتان این جغدها بوسیله پوشش ستبری از پر پوشیده شده است بطوری که چنگالها مخفی است. رنگ عمومی بدن این نوع جغدها سفید است و در نقاط مختلف بدن کم و بیش لکه ها و رگه های تیره رنگی وجود دارد. این جنس از جغدها دارای دو گونه است که در نواحی قطبی زندگی می کنند.
جغدها و باورهای انسان
در مورد جغدها باورها و خرافه های زیادی وجود دارد
در باورهای اجتماعی ایران زمین غالب دیدگاه ها در ارتباط با جغد منفی و آمیخته با خرافه است بدین سبب به محض دیدن جغد وی را با سنگ مورد هدف قرار داده و جغد را بدشگون می دانند. به عنوان مثال در نقاطی از گیلان شنیدن صدای جغد نشان از رسیدن خبری نامبارک و نامیمون دارد به همین علت با ایجاد صدا و راندن وی سعی بر دور کردن صدا از خانه دارند، گاها چوب نیم سوخته ای را به سمت جغد پرتاب می کنند و بلند می گویند (اتش از من،گوشت از قصاب).
اگر جغد رو به قبله پرواز کرد بلا دفع می شود اما در غیر این صورت صاحبخانه باید صدقه دهد و انفاق کند و ........تا بلا رفع شود. در ارتباط با صدای جغد نیز این باور وجود دارد که اگر جغد گریه کند، خوش است و اگر جغد خنده کند بدیمن است.
نظرات شما عزیزان: