حق بطنك ان لاتجعله وعاء للحرام (152)
حق شكم تو آن است كه آن را ظرف حرام قرار ندهى .
3 و نيز فرمودند:
ما من شى احبُّ الى اللّه بَعد مَعرفته من عفّة البَطن و الفرج (153)
هيچ چيزى بعد از شناخت خدا در پيشگاه او بهتر از كنترل شكم و شهوت (از حرام ) نيست .
4 رسول اكرم صلّى اللّه عليه و آله فرمودند: سه امر است كه در مورد آن بعد از خودم نسبت به امتم مى ترسم ؛
الضلالة بعد المعرفة ومضلات الفتن وشهوة البطن والفرج (154)
گمراهى بعد از شناخت و گمراهى هاى آشوب ها و شهوت (خواست ناصحيح ) شكم و زيرشكم .
5 امام باقر عليه السلام فرمودند:
الذنوب كلها شديدة و اشدها ما نبت عليه اللحم و الدم
همه گناهان سنگين و بزرگ هستند، و سنگيترين آنها گناهى است كه گوشت و خون بر اثر آن برويد.(155)
و نيز آن حضرت فرمودند:
ان الرجل اذا اصاب مالا من حرام لم يقبل منه حج و لا عمرة و لا صلة رحم (156)
هرگاه شخصى مال حرام را كسب كند، حج و عمره و صله رحم او پذيرفته (درگاه حق ) نمى شود.
6 در روايت آمده : حضرت موسى عليه السلام شخصى را ديد كه سخت گريه و التماس مى كند و دست هايش را به سوى آسمان بلند كرده و با كمال خشوع و تضرع دعا مى نمايد.
از جانب خدا به موسى عليه السلام وحى شد:
اگر او هر چه بخود بپيچد دعايش به استجابت نمى رسد.
لا نّ فى بَطنه حراماً و على ظهره حراماً و فى بيته حراماً(157)
زيرا در شكم او حرام وجود دارد و همچنين در پشت و خانه او حرام قرار دارد.
شخصى به محضر رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله آمد و عرض كرد: دوست دارم دعايم به استجابت برسد.
رسول اكرم عليه السلام فرمودند:
طَهّر ماءكلك و لاتدخل بَطنك الحرام
غذاى خود را پاك كن و غذاى حرام را وارد شكم خود نكن .
و من أ حبّ اءن يستجابَ دعائه فليَطب مَطعَمه و مَكسبه
كسى كه دوست دارد دعايش به استجابت برسد، بايد غذاى خود و راه كسب و درآمد خود را پاك سازد.(158)
نظير اين روايت از امام صادق عليه السلام نيز نقل شده است .(159)
و نيز روايت شده كه ترك يك لقمه حرام در پيشگاه خدا از دو هزار ركعت نماز مستحبى بهتر است و رد كردن يك دانك (يك ششم درهم ) مال حرام به صاحبش بهتر از هفتاد حج مقبول است .(160)
شيخ بهائى در بيان اثر شوم غذاى حرام مى گويد:
در حريم كعبه ابراهيم پاك
ور به گاو خويش كردى شخم او
ور به سنگ كعبه اش دستاس كرد
مريم آيين پيكرى از حور عين
فاتحه يا قل هو الله احد
جبرئيل روح الامين هيزم كشش
ور دم عيسى بود آتش دمش
بر سر آن لقمه ى پر ولوله
نفس از آن لقمه تو را قاهر شود
خانه ى دين تو را ويران كند
چاره خود كن كه دينت شد تباه
قبلاً گفتيم مادر نقش بسيار زيادى در سرنوشت و تربيت فرزند دارد، چرا كه پيوند او با فرزند از نظر آفرينش بسيار زيادتر و نزديكتر از پيوند پدر به فرزند مى باشد.
دانشمندان مى گويند: حتى فكر مادر در فرزندش آن هنگام كه در رحم او است و يا آن هنگام كه شير به او مى دهد اثر دارد.
اگر مادر از آن هنگام كه فرزندش به صورت جنين در رحمش مى باشد و هنگام شير دادن او، قوانين اسلام را بخصوص در مورد تغذيه حلال كاملاً رعايت كند، قطعاً مى تواند فرزند صالح و پاك و سالمى به جامعه تحويل دهد.
نظرات شما عزیزان: