«اشک تمساح می ریزد»
 

تبادل لینک هوشمند

برای تبادل لینک ابتدا ما را با عنوان ندای وحی و آدرس nedayevahi.LXB.ir لینک نمایید سپس مشخصات لینک خود را در زیر نوشته . در صورت وجود لینک ما در سایت شما لینکتان به طور خودکار در سایت ما قرار میگیرد.





آمار وب سایت:  

بازدید امروز : 77784
بازدید دیروز : 63316
بازدید هفته : 290932
بازدید ماه : 613213
بازدید کل : 11004968
تعداد مطالب : 16946
تعداد نظرات : 80
تعداد آنلاین : 1


حدیث موضوعیاک مهدویت امام زمان (عج)اک آیه قرآناک

 
 
نویسنده : اکبر احمدی
تاریخ : پنج شنبه 1 / 8 / 1399

ضرب المثل, اشک تمساح, اشک تمساح می ریزد

«اشک تمساح می ریزد»

گریه دروغین را در اصطلاح، به اشک تمساح تعبیر کرده اند. به عبارتی، گریه و اشکی که نه از سر دل سوزی، بلکه از رهگذر ریا و نیرنگ باشد، تا به این وسیله گریه کننده به مقصود رسد و نیت بد او عملی شود. برای مثال، مرد ثروتمندی می میرد و فرزند یا فرزندانی از خود باقی می گذارد. مفت خوران و افراد نابکار که همه جا و همه وقت چون علف هرز، سبز می شوند، در ماتم او اشک حسرت می ریزند تا با جلب اعتماد بازماندگان، ارث و میراث مرده را تصاحب کنند. این گونه اشک های غیرواقعی را در عرف، اشک تمساح گویند. حال ببینیم که علت ضرب المثل شدن این اصطلاح چیست؟ در قدیم معتقد بودند که خوراک تمساح، به وسیله اشک چشم تأمین می شود. بدین ترتیب که هنگام گرسنگی، به ساحل می رود و مانند جسد بی جانی چندین ساعت بر روی شکم دراز می کشد. در این هنگام اشک چسبناک و مسموم کننده ای از چشمانش خارج می شود. حیوانات و حشرات که به طمع تغذیه بر روی آن می نشینند، به دام او می افتند. در همین موقع، تمساح با یک هجوم آنها را می بلعد و دوباره این عمل را تکرار می کند.

پیام متن:

اشک تمساح، کنایه از گریه ریاکارانه افرادی است که از این راه، می خواهند به مقصودشان دست یابد.

«المفلس فی امان اللّه »

کاربرد ضرب المثل «المفلس فی امان اللّه »، زمانی است که شخصی توان ادای بدهکاری خود را ندارد و همواره خود را در پناه خدا و به دور از تعرض و تعقیب می داند. این عبارتِ مثلی را به پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله نسبت می دهند و به این دلیل که واقعه تاریخی آموزنده ای، آن را به صورت ضرب المثل درآورده است، به شأن نزول آن ا شاره می کنیم:

در حجاز پیش از اسلام، زمانی که بدهکار قدرت ادای دین خود را نداشت، طلبکار نسبت به او همه گونه حقی داشت. براساس سنتی که در شهر تجارتی مکه حکم فرما بود، اگر توانگری به دیگری وام می داد و بدهکار در موعد مقرر نمی توانست آن را بپردازد، طلبکار مجاز بود بدهکار را برده خود کند و او را تا زمان پرداخت بدهی به کار وادارد و یا در بازار برده فروشان بفروشد. پیامبر خدا صلی الله علیه و آله به دفاع از این افراد مظلوم و بی چیز برخاست و فرمود: «المفلس فی امان اللّه »، یعنی کسی که از عهده پرداخت بدهی برنیاید، در پناه خداست و هیچ کس حق ندارد او را شکنجه و آزار کند. جماعت قریش که کاری جز رباخواری و ریاکاری نداشتند و این هشدار پیامبر و همچنین بقیه حق گویی های او را برخلاف منافع شخصی و مالی خویش می دیدند، به مخالفت با ایشان برخاستند و او و تمام یارانش را به منطقه شعب ابی طالب تبعید کردند. سرانجام نیز خدیجه، همسر پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله به علت بیماری و نبودن وسایل درمان و تغذیه، در شعب ابی طالب وفات کرد و همان جا نیز مدفون شد.

پیام متن:

کاربرد ضرب المثل «المفلس فی امان اللّه »، زمانی است که شخص قادر به ادای بدهی خود نباشد و خود را در پناه خدا قرار دهد. همچنین کنایه از آن است که باید با او مدارا کرد.


نظرات شما عزیزان:

نام :
آدرس ایمیل:
وب سایت/بلاگ :
متن پیام:
:) :( ;) :D
;)) :X :? :P
:* =(( :O };-
:B /:) =DD :S
-) :-(( :-| :-))
نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:





موضوعات مرتبط: ضرب المثل ها
برچسب‌ها: ضرب المثل ها
 
 
این وب سایت جهت بسط وگسترش فرهنگ قرآنی ، با لا بردن سطح آگاهیهای دینی اعتقادی تربیتی