14.انبياى الهى

در قرآن كريم از 25 تن از انبياى عظام الهى نام برده شده است و شرح مفصل يا كوتاه دعوت آنان قوم خود را به توحيد و نيكوكارى آمده است.

اين پيامبران عبارتند از: 1. آدم(ع) 2. ابراهيم(ع) 3. ادريس(ع) 4. اسحاق(ع) 5. اسرائيل [=يعقوب‏](ع) 6. اسماعيل(ع) 7. الياس(ع) 8. اليسع(ع) 9. ايوب(ع) 10. داود(ع) 11.ذوالكفل(ع) 12. زكريا(ع) 13. سليمان(ع) 14. شعيب(ع) 15. صالح(ع) 16.عيسى(ع) 17. لوط(ع) 18. محمد(ص) 19. موسى(ع) 20. نوح(ع) 21. هارون(ع) 22. هود(ع) 23. يحيى(ع) 24. يوسف(ع) 25. يونس(ع).

دانستنی های مذهبی

2.نماز مستحبی

نماز مستحبی را می توان در حال راه رفتن و سواری خواند گر چه رو به قبله هم نباشی.

 به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان،  روز هفدهم ربیع الاول، روز ولادت با سعادت رسول خدا حضرت محمّد بن عبداللّه (صلی الله علیه وآله) است و معروف آن است که ولادتش در مکّه معظّمه، واقع شده است،

تضعیف و تغییر جایگاه اجتماعی مداحی

به گفته والتر بنیامین باز تولید و تکثیر اثر هنری به واسطه فناوری‌های رسانه‌ای، موجب کاهش ارزش آیینی آن به کارکرد نمایشی شده و اصالت آن اثر را نزول می‌دهد (مهدی‌زاده، ۱۳۸۹).

به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان، میانگین مدت زندگانی سه امام پیش از حضرت مهدی (عج)، حدود ۳۰ سال است و این مسئله، به تنهایی نشان می‌دهد که ائمه شیعه (ع) به‌ویژه بعد از شهادت امام رضا (ع)، با چه محدودیت‌های شدیدی روبه‌رو بودند. خلفای عباسی که از نفوذ کلمه و محبوبیت ائمه (ع) بیم داشتند، روز به روز شرایط زندگی را برای آن بزرگواران و شیعیان و دوستدارانشان سخت‌تر می‌کردند.

  حدود یک‌سال پس از حرکت امام رضا (ع) از مدینه به مرو، تعدادی از برادران و افراد خانواده آن حضرت که نسبت به سلامت و امنیت امام (ع) احساس خطر می‌کردند، عازم مرو شدند. در این شرایط بود که

  انسان آنگاه که به دنیای پر از سختی و گرفتاری پا می‌گذارد، همواره خود را در راهی آکنده از سردرگمی و ابهام می‌یابد و بر اساس فطرت و ذات پاک خود، به دنبال نوری روشن، یا راهنمایی مطمئن برای عبور از گردنه‌های سخت زندگی می‌شود.

کدام رنگ لباس در اسلام منع شده است؟

به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان،   خداوند انسان را موجودی اجتماعی آفریده و امتحانات و ابتلائاتش را نیز در این فضا رقم زده است. انسان نمی‌تواند جدای از جامعه حرکت کند و انتظار داشته باشد به سعادت حقیقی نیز دست یابد. وقتی نگاه می‌کنیم و می‌بینیم که خداوند تبارک‌وتعالی پیامبران و امامان معصوم علیهم‌السلام را حجت و دلیل برای هدایت انسان‌ها قرار داده است، به این معنای مهم دست می‌یابیم که سرنوشت انسان برای خالقش اهمیت دارد آن هم انسانی که اشرف مخلوقات قرار داده شده است.

به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، به دوازده نفر از یاران مخصوص و نزدیک حضرت عیسی (ع) حواریون می‌گفتند که بعد از حضرت عیسی عهده دار ادامه دادن راه حضرت مسیح (علیه السلام) در تبلیغ دین حضرت بودند.

 بهره‌مندی از حسن خلق و اخلاق نیکو و از سوی دیگر کنار زدن بداخلاقی و پرهیز از عصبیت چه در محیط خانواده و چه در محیط بزرگتری مثل جامعه، پیوسته از جمله تأکیدات اهل بیت علیهم‌السلام بوده است. این موضوع به قدری در رشد و پرورش الهی ما تأثیر دارد که مولایمان امام حسن عسکری (ع) در این باره فرمود: «أَلْغَضَبُ مِفْتاحُ کُلِّ شَرٍّ؛ خشم و غضب، کلید هر گونه شرّ و بدی است.»

عصبیت نقطۀ مقابل حسن خلق و اخلاق حسنه است؛ به عبارت دیگر، جایی که عصبیت وجود داشته باشد نباید به دنبال رفتار رحمانی و کریمانه بود. عصبیت و ایجاد خشم نسبت به دیگران از قوی‌ترین ابزار‌ها و حربه‎های ابلیس لعین در حرکت دادن انسان‎ها به سوی تاریکی و ضلالت به شمار می‌رود.

در روایت دیگری پیامبر اکرم (ص) در حدیثی می‌فرمایند: «إنّ الغضب من الشّیطان و إنّ الشّیطان خلق من النّار و إنّما تطفا النّار بالماء فإذا غضب أحدکم فلیتوضّأ»، خشم از شیطان و شیطان از آتش آفریده شده است و آتش با آب خاموش مى‎شود، پس هرگاه یکى از شما به خشم آمد، وضو بگیرد. (نهج‌الفصاحه، ص ۲۸۶، ح ۶۶۰)

منبع: تسنیم

خداوند همچنان که قرآن را هدایتی برای اهل تقوا و صاحبان علم الهی قرار داد و فرمود هدایتی برای اهل تقواست (هُدىً لِلْمُتَّقین‏)، لایه‌هایی از آن را برای استفاده عموم باز گذاشت و فرمود «هُدىً لِلنَّاس‏» به این معنا که قرآن مایه هدایت عموم مردم است. از این جهت آیات قرآن در ورای اسرار نهفته‌ی خود و بواطن و لایه‌های معرفتی، حاوی پیام‌های اخلاقی و رفتاری برای مخاطبان عام است به گونه‌ای که با مطالعه ظاهر آن می‌توان به مقصود خود دست یافت.

یکی از این آیات اخلاقی مربوط به آیه ۱۱ سوره حجرات است. خداوند در این آیه می‌فرماید: «یَأَیُّهَا ٱلَّذِینَ ءَامَنُوا۟ لَا یَسْخَرْ قَوْمٌ مِّن قَوْمٍ عَسَىٰٓ أَن یَکُونُوا۟ خَیْرًا مِّنْهُمْ وَلَا نِسَآءٌ مِّن نِّسَآءٍ عَسَىٰٓ أَن یَکُنَّ خَیْرًۭا مِّنْهُنَّ ۖ وَلَا تَلْمِزُوٓا۟ أَنفُسَکُمْ وَ لَا تَنَابَزُوا۟ بِٱلْأَلْقَٰبِ ۖ بِئْسَ ٱلِٱسْمُ ٱلْفُسُوقُ بَعْدَ ٱلْإِیمَٰنِ ۚ وَ مَن لَّمْ یَتُبْ فَأُو۟لَٰٓئِکَ هُمُ ٱلظَّٰلِمُونَ؛ اى اهل ایمان، نباید گروهى گروه دیگر را مسخره کنند، شاید مسخره شده‏‌ها از مسخره‌کنندگان بهتر باشند و نباید زنانى زنان دیگر را [ مسخره کنند]شاید مسخره شده‌‏ها از مسخره‌کنندگان بهتر باشند و از یکدیگر عیب‏‌جویى نکنید و یکدیگر را با لقب‌هاى ناپسند صدا نزنید؛ بد نشانه و علامتى است اینکه انسانى را پس از ایمان آوردنش به لقب زشت علامت‏گذارى کنند و کسانى که [ از این امور ناهنجار و زشت]توبه نکنند ستمکارند.»

یکى از برکات عمل به دستورات اخلاقی قرآن و پرهیز از بدرفتاری‌ها، سالم‏‌سازى محیط و جلوگیرى از درگیرى‏‌هاى اجتماعى و گسستگی است. در این آیه سه حکم اسلامى در زمینه مسائل اخلاق اجتماعى مطرح شده که به ترتیب شامل عدم تمسخر، ترک عیب‌جویى و عدم به‌کارگیری لقب بد است و در کل در این آیه از اموری صحبت مى‏‌شود که برادرى را از بین مى‌‏برد. همچنین در آیات قبل سخن از صلح و اصلاح بود، اما در این آیه به بعضى عوامل و ریشه‌‏هاى فتنه و درگیرى که مسخره کردن، تحقیر کردن و بدنام بردن است اشاره مى‌‏کند.

در این آیه مخاطب مؤمنان، اعم از مردان و زنانند؛ قرآن به همه هشدار مى‏‌دهد که از این عمل زشت بپرهیزند، چرا که سرچشمه استهزاء و سُخریه همان حس خود برتربینى و کبر و غرور است که عامل بسیارى از جنگ‌هاى خونین در طول تاریخ بوده است. (تفسیر نمونه، ج‏۲۲، ص ۱۷۹)

دیگر اینکه استهزا و مسخره کردن، در ظاهر یک گناه، ولى در باطن چند گناه است؛ گناهانى مانند تحقیر، خوار کردن، کشف عیوب، اختلاف‌افکنى، غیبت، کینه، فتنه، تحریک، انتقام و طعنه به دیگران در آن نهفته است؛ لذا مسخره، تجاوز به حریم افراد است‏. از این جهت ایمان، با مسخره ‏کردن بندگان خدا سازگار نیست. کسى که مردم را از توهین به دیگران باز مى‏‌دارد، نباید در شیوه‌‏ى سخنش توهین باشد، در آنجا که فرمود «لا یَسْخَرْ قَوْمٌ مِنْ قَوْمٍ».

در فراز بعدی آنجا که فرمود «لَا تَنَابَزُوا۟»، «لَمز» عیب‏‌جویى در روبرو و «هَمز» عیب‏‌جویى در غیاب فرد است‏ و «تَنابزَ» نام بردن و صدا زدن دیگران با «لقب بد» است. متأسفانه گاهی شنیده می‌شود به جای استفاده از نام افراد، از القاب زننده استفاده می‌شود و این مسئله زمینه را برای به چالش کشیدن روابط فراهم می‌کند. این در حالی است که خداوند به انسان‌ها کرامت بخشیده لذا هرگونه عاملی که باعث لکه‌دار کردن این اصل شود، مورد رضایت خداوند نخواهد بود.

منابع:
تفسیر نور (حجت‌الاسلام قرائتی)، جلد ۹
تفسیر نمونه (آیت‌الله مکارم شیرازی)، جلد ‏۲۲، ص ۱۷۹

گردآوری:تسنیم

 اصولاً ثبت «بسم اللّه» در متن قرآن مجید در آغاز همه سوره ها، خود گواه زنده این امر است؛ زیرا مى دانیم در متن قرآن چیزى اضافه نوشته نشده است، و ذکر «بسم اللّه» در آغاز سوره‌ها از زمان پیامبر (صلى الله علیه وآله) تاکنون معمول بوده است.

 محمد هادی هدایت  پیرامون جایگاه «امام جعفر صادق (ع)» و نقش ایشان در زنده نگاه داشتن اسلام ناب محمدی گفت: «امام جعفر صادق (ع)» یکی از امامان تاثیرگذار بر دین اسلام خصوصا در مکتب شیعه بوده‌اند به طوری که ۹۰ درصد معارف شیعه از زبان این امام بزرگوار بیان شده است، «امام جعفر صادق (ع)» نقش مهمی در بنیان فکری شیعه و جهان اسلام داشته‌اند.

علاقه و میل به برتری و پیروز شدن، از خصائصی است که آن را می‌توان در وجود بسیاری از انسان‌ها به وضوح یافت. خصوصیتی که به صورت فطری در وجود انسان نهادینه شده و افراد مختلف با وسایل متفاوت، دنبال رسیدن به این برتری و امتیاز هستند. از این رو شارع مقدس و حضرات معصومین علیهم‌السلام نیز به این نیاز درونی انسان‌ها بی‌تفاوت نبوده و اموری را که با آن می‌توان به موفقیت و پیروزی حقیقی رسید، در قالب‌های مختلف مطرح فرموده‌اند که گاهی ممکن است از تصوّر افراد ساده به دور باشد! در حدیثی زیبا پیامبر (ص) یکی از ملاک‌های برتری برای مردان را چنین بیان می‌فرمایند:

«أَلَا خَیْرُکُمْ خَیْرُکُمْ لِنِسَائِهِ برترین شما مردان، کسى است که خیر و خوبی‌اش براى همسرش بیشتر باشد»
‌
نمی‌توان این حقیقت را کتمان کرد که اگر انسان با دیدگاهی مقدّس به همسر خود نگاه کند و او را امانتی الهی درنظر بگیرد بی‌شک نوع برخورد و معاشرتش با او نسبت به حالات دیگر متفاوت خواهد شد و اگر در مواجهه با این امانت، درست توجه کرده و در نظر بگیرد که خوب بودن و محبّت کردن نسبت به او چه آثار و برکات متعددی را می‌تواند در زندگی مادّی و معنوی‌اش ایجاد کند یقیناً به آسانی از کنار این فرصت نخواهد گذشت، فرصتی که می‌تواند اسباب موفقیت‌های زیادی را به دنبال داشته باشد.

در حدیث شریفی که آمد اگر با دیده دقّت و تأمّل همراه شود، راهی آسان و زیبا برای رسیدن یک مرد، به موفقیت و پیروزی‌های بیشتر مطرح شده و آن خوبی و مهربانی کردن به همسر است؛ عاملی در دسترس، که به راحتی می‌توان از آن بهره برد و با عشق‌ورزی مناسب و ضابطه‌مند نسبت به همسر، جزو بهترین‌ها شد.

از نکات کلیدی روایت که نباید به سادگی از کنار آن عبور کرد، مطلق بودن عبارت «خَیْرُکُمْ لِنِسَائِهِ» در روایت است و ملاک رسیدن به بهترین شدن را، خوبی و مهربانی، به صورت کلّی بیان کرده و در واقع به نوعی، بسته‌ای گسترده در جمیع جهات و اموری که بتواند مصداقی برای خوبی و مهربانی حقیقی شود را مطرح فرموده است.

متأسفانه هستند افرادی که با دیدی تک سویه، تنها به برخی از جنبه‌های همسر و خانواده توجه دارند و با غفلت از باقی جهات و نیاز‌های طبیعی و مشروع و منطقی، نه تنها شادی حقیقی را برای همسرشان فراهم نمی‌آورند بلکه گاهی مشکلات متعددی را برای او ایجاد می‌کنند.

نباید فراموش کرد که نیاز‌های همسر، ابعاد مختلفی را می‌تواند شامل شود و نمی‌توان آن را منحصر در مباحث اقتصادی و یا جنسی و یا هر خصوصیت دیگری به صورت تک بُعدی کرد، بلکه برای بهترین شدن، باید بهترین بود در توجّه به جمیع نیاز‌های روحی، مادّی و معنوی همسر، در غیر این صورت یقیناً نمی‌توان خیرخواه خانواده به معنای حقیقی محسوب شد و مشمول این روایت شریف و در زمره بهترین‌ها شدن قرار گرفت.

منبع: تسنیم

روز جمعه در آداب مسلمانان به عنوان یکی از اعیاد مسلمانان شناخته می‌شود، روزی که اعمال نیک در آن دو برابر و اعمال بد نیز دوبرابر در کارنامه ما ثبت می‌شود.