به گزارش همشهری آنلاین به نقل از ایسنا بارها با جمله اهدای عضو اهدای زندگی در مکان‌های عمومی، دیوار نوشته‌ها، تراکت‌ها، تابلوهای تبلیغاتی، مراکز درمانی و ... روبرو شده‌ایم، بسیاری از ما صرفا به خواندن این جمله اکتفا کرده و به عمق جمله توجه چندانی نداشته‌ایم.  

یکی از راه‌های ترویج این فرهنگ در جامعه گرفتن کارت اهدای عضو توسط فرد در زمانی که در صحت و سلامت به سر می‌برد است، این کارت نشان می‌دهد شخص در زمان سلامتی رضایت کامل داشته است تا اعضای او در صورتی که برای او اتفاق ناگواری افتاد و دچار مرگ مغزی شد به بیماران نیازمند اهدا شود.  

 به طور میانگین هر فرد می‌تواند جان ۸ نفر را با اهدای اعضا نجات دهد و تمام هزینه‌های مربوط به امر اهدای عضو شامل بستری، برداشت و پیوند بر عهده وزارت بهداشت و درمان است و هیچ هزینه‌ای توسط خانواده اهداکننده پرداخت نخواهد شد.  

پیشتازی چهارمحال و بختیاری در امر اهدای عضو

زهرا سیاح مسئول هماهنگ‌کننده تیم پیوند اعضای چهارمحال و بختیاری در خصوص تاریخچه اهدای عضو در کشور، اظهار کرد: ۳۱ اردیبهشت‌ماه در تقویم جمهوری اسلامی به نام اهدای عضو نام‌گذاری شده است، در این روز فتوای امام خمینی (ره) در خصوص بالامانع بودن اهدای عضو از لحاظ شرعی به تصویب مجلس شورای اسلامی رسید و از این تاریخ اهدای عضو از لحاظ قانونی و شرعی بلامانع اعلام شد.  

وی عنوان کرد: معمولا بیمار مرگ مغزی بیش‌تر از ۲ هفته با دستگاه‌های تنفسی و شرایط نگهداری خاص نمی‌تواند زنده بماند.  

سیاح افزود: بیمار مرگ مغزی و بیمار در کما رفته با هم تفاوت‌های زیادی دارند، زمانی که فرد به کما می‌رود ممکن است چند سال در این حالت بماند و سپس به زندگی بازگردد، اما امکان بازگشت به زندگی فردی که دچار مرگ مغزی شده است، تقریبا صفر است.  

مسئول هماهنگ‌کننده تیم پیوند اعضای چهارمحال و بختیاری ادامه داد: معمولا افراد بر اثر تومور، خونریزی، حوادث، تصادف جاده‌ای و مسمومیت دچار مرگ مغزی می‌شوند که تأئید مرگ مغزی توسط ۵ پزشک مجرب صورت می‌گیرد.  

وی در خصوص رضایت شخص در زمان سلامت برای اهدای عضو و گرفتن کارت اهدای عضو، بیان کرد: برای اهدای عضو گرفتن رضایت ولی دارای اولویت است، همچنین در جلسه مصاحبه اهدای عضو از خانواده اعضایی که تمایل دارند اهدا شود نیز پرسیده می‌شود.  

سیاح افزود: در زمان انجام عمل اهدای عضو اعضای سالم و باکیفیت از جمله کلیه‌ها، قلب، کبد، ریه و پانکراس جداسازی می‌شود، پس از مرگ تا چند ساعت امکان جداسازی نسوج نیز وجود دارد.  

مسئول هماهنگ‌کننده تیم پیوند اعضای چهارمحال و بختیاری عنوان کرد: فردی واجد شرایط اهدای عضو است که زیر ۷۰ سال سن داشته باشد و دارای بیماری‌های زمینه‌ای مانند فشارخون، دیابت و... به مدت طولانی نباشد.  

وی در پایان افزود: میانگین اهدای عضو در بین بیماران مرگ مغزی در کشور حدود ۳۰ تا ۴۰ درصد است، با فرهنگ‌سازی‌های  انجام شده  در رسانه‌ها این عدد در چهارمحال و بختیاری حدود ۷۰ درصد است.  

اعضای ندای ۵ ساله جان ۴ بیمار را نجات داد

کمال جلیل طهماسبی پدر ندای پنج ساله‌ای است که اعضای این کودک به ۴ بیمار نیازمند زندگی دوباره بخشید، آقای طهماسبی ۳۳ ساله و ۲ فرزند دیگر به غیر از ندا دارد.  

پدر ندا اظهار کرد: در ماه محرم ۳ سال گذشته برای رفتن به هیأت در مسیر زیارتگاهی در شهرستان لردگان دچار حادثه رانندگی بسیار شدیدی شدیم.  

وی ادامه داد: دخترم در ابتدا به بیمارستان لردگان منتقل شد، سپس برای تکمیل اقدامات درمانی به بیمارستان شهرکرد اعزام شد که پس از گذشت پنج روز به ما اعلام کردند ندا دچار مرگ مغزی شده است و امکان بازگشت به زندگی صفر است.  

طهماسبی افزود: مسئول تیم پیوند اعضای چهارمحال و بختیاری موضوع اهدای اعضای دخترم را پیشنهاد داد، در وهله اول قبول واقعیت بسیار سخت بود و مادر ندا نیز وضعیت جسمانی خوبی نداشت و در بیمارستان بستری بود.  

پدر ندا گفت: تصمیم‌گیری برای اهدای عضو اعضای دخترم و دل کندن از او بسیار سخت بود، بالاخره به صحبت‌های تیم اعضای پیوند به اهدای اعضای ندا رضایت دادیم و مادرش نیز مخالفتی با این موضوع نداشت.  

وی توضیح داد: در ابتدا ما نمی‌دانستیم اعضای ندا را به چه کسانی اهدا کردند، معمولا طبق قوانین اعضای خانواده گیرنده اعضا و اهداکننده با یکدیگر روبرو نمی‌شوند، اما در مراسمی با عنوان جشن نفس به ما گفتند که قلب دخترم به پسر بچه‌ای در بندرعباس اهدا شده است.  

پدر ندا گفت: اگرچه جای خالی ندا برایمان یک حفره پرنشدنی است اما خدا را شاکریم که اهدای عضو فرصتی است که به تمام بیماران در حال مرگ داده نمی‌شود و اکنون ندا جان ۴ بیمار را نجات داده است.  

به نظر می‌رسد راه‌اندازی کمپین‌های فرهنگ‌سازی در خصوص اهدای عضو می‌توانند کمک بسزایی در ترویج فرهنگ اهدای عضو برای نجات جان بیماران نیازمند داشته باشد، قطعا هیچ پاداشی نمی‌تواند این ایثار و فداکاری اولیای افراد مرگ مغزی را جبران کند، تنها راه دلجویی از این خانواده‌ها توسط مسئولان در برهه‌های مختلف است.