تبادل لینک هوشمند
نامه دوم :الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ
ستایش مخصوص خداوندی است که پروردگار جهانیان است.
«بنده خوبم «الحمد لله»،بهترین نوع تشکّر ازمن که پروردگارتان هستم می باشد.زیراهر کس در هرجا،با هر زبانی،هرگونه ستایشی از هر کمال و زیبایی دارد،در حقیقت سرچشمه ی آن را ستایش می کند.البتّه حمد من منافاتی با سپاسگزاری از مخلوق ندارد،به شرط آنکه به امر من و در خط و مسیر من باشد. چرا که من خالق همه ی آفریده هاهستم. «وَ هُوَ رَبُّ کُلِّ شَیْءٍ»آنچه در آسمان ها و زمین و میان آنهاست،آفریدگارشان من هستم «رَبُّ السَّمٰاوٰاتِ وَ الْأَرْضِ وَ مٰا بَیْنَهُمَا».«له الخلق والامر تبارک الله رب العالمین»هم آفرینش از من است و هم اداره ی آن،و من مربی و پرورش دهنده ی همه هستم از طرف دیگرالرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ هستم یعنی (خداوندی که) بخشنده و بخشایشگر است (و رحمت عام و خاصش همگان را فرا گرفته).وهمچنین مَالِکِ يَوْمِ الدِّينِ هستم (خداوندی که) مالک روز جزاست.روی همین حمدوستایش مخصوص من است . آیا تعقل نمی کنید
نظرات شما عزیزان:
موضوعات مرتبط: نامه خدا به بنده
برچسب‌ها: نامه خدا به بنده