کارت دعوت به جشن طلاق؟!خبر عجیبی که شاید به گوش کمتر کسی خورده باشد که به جشنی دعوت شوند آن هم نه جشن عروسی بلکه جشن طلاق،جشنی که اخیرآ در بین زوجین باب شده است که بعد از طلاق گرفتن برگزار می کنند.
جشن طلاق مراسمی است که ابتدا در آمریکا سر و کله اش پیدا شد. روانشناسان آمریکایی اعتقاد داشتند این جشن، زهر جدایی و تلخی اش را می گیرد و تحمل رنج زندگی پس از طلاق را می کاهد. رفته رفته اما با مطالعه روی زوج هایی که با جشن طلاق از هم جدا می شوند دریافتند که این مراسم هم توسط نوکیسه ها مصادره شد و به یک کالای لوکس مصرفی برای عرض اندام و به شو آف تبدیل شده است.
در ژاپن زن با پوشیدن لباس ویژه جشن طلاق به همراه همسرش با شکستن حلقه ازدواج خود، به پیوند زناشویی خاتمه میدهد. در پایان مراسم نیز از میهمانان پذیرایی می شود.
جشن طلاق کی وارد ایران شد؟
خواهی نخواهی این کالای لوکس مانند تمامی پدیده های رسمی و غیررسمی به کشورهای دیگر صادر شد. ایران هم از این قاعده مستثنا نبود. اولین خبر رسمی برگزاری این مراسم در ایران سال 88 در یکی از روزنامه ها کار شد. خبر همانقدر که عجیب و حیرت آور بود، جنجالی هم بود و به سرعت اخبار و گزارش های جشن طلاق همه نشریات را تسخیر کرد. کار حتی به تریبون نمازهای جمعه و تذکر ائمه جمعه و نیز واکنش چند تن از مراجع تقلید کشید.
پس از آن عده ای از کارشناسان، جامعه شناسان و مسئولان درباره جشن طلاق حرف زدند و از پیامدها و فرجامش ابراز نگرانی کردند اما کمی پیاز داغ ماجرا زیاد شد و بدین ترتیب جشن طلاق هویت منبسط تر از آنچه وجود داشت در رسانه ها پیدا کرد. به جز چند مورد همه شاهد غیرمستقیم ماجرا بوده اند و فقط در مورد برگزاری این مراسم داستان هایی شنیده بودند، اما خبر به حدی تکان دهنده بود که واکنش ها شدیدتر از وقوع ماجرا بود.
«جات هم اصلا خالی نیست»؛ این عنوان کارتی شکیل است با عکسی زیبا از یک زن و مرد که از هم فاصله گرفتهاند و لبخند میزنند!
داخل این کارت زیبا که شبیه کارت دعوت مراسم میهمانی است، نوشته شده است: «دیگه پشت دستمو داغ میکنم / که تا زندهم عاشق هیشکی نشم. بدینوسیله از شما دعوت میشود که به جشن آزادی .... و .... قدم بگذارید!»
این شیوه جدید اعلام طلاق و از همپاشیدگی خانوادههای ایرانی است که هر چند ابتدا فقط در تهران رواج داشت اما این روزها در همه کلانشهرهای کشور باب شده است.
با اینکه اکثرجامعهشناسان و روانشناسان اعتقاد دارند که بر خلاف نگاه سنتی حاکم در جامعه، همیشه طلاق بد نیست و همیشه هم ازدواج خوب نیست. حتی گاهی طلاق را از ادامه زندگی مشترک بهتر میدانند چرا که ازدواج خوب باعث سلامت جسمی و روانی افراد میشود و در مقابل، ازدواج بد میتواند اثر مخربی بر سلامت جسمی و روانی افراد بگذارد. ولی جشن گرفتن برای ازدواج پدیده جدیدی است که با فرهنگ و رسوم ما بیگانه است. اگر نگاهی به کشورهای مختلف بیندازیم و آنها را از نظر پای بندی به سنت ها و رسم و رسوم مورد مقایسه قرار دهیم بدون تردید متوجه خواهیم شد که در میان کشورهای مختلف دنیا، کشورهای آسیایی بیش از دیگر کشورها پای بند آداب و رسوم هستند. ایران نیز از جمله کشورهایی است که ازدواج در سراسر نقاط و شهرهای آن دارای آداب خاص خود می باشد و طلاق چه از نظر فرهنگی و چه از نظر شرعی و دینی امری نکوهیده و مذموم تلقی می گردد. چنانچه در شرع اسلام ، از طلاق به عنوان مبغوض ترین حلال یاد شده است. پس طلاق همیشه بد نیست گاهی اوقات می تواند بهترین راه حل باشد ولی نکته ای که قابل تامل است، تجمل گرایی در برخورد با پدیده طلاق است. به طوری که گاهی حتی صدها میلیون تومان خرج مراسم این جشن می شود.
بیشتر کارشناسان بر این باورند که برپایی چنین جشن هایی به معنای درک صحیح از شرایط و آن گونه که برخی مدعی اند، شادی به خاطر یک شروع دیگر در زندگی شان نیست. بلکه آن ها انسان های افسرده ای هستند که فقط تظاهر به شاد بودن می کنند. به نظر می رسد، ریخته شدن اینگونه قبح طلاق و جشن گرفتن آن، زنگ هشداری برای جامعه ایرانی است؛ زنگ هشداری که هر چند مدتهاست به صدا در آمده اما هنوز راه حلی اساسی برای آن اندیشیده نشده است.
گردآوری: بخش زناشویی بیتوته
نظرات شما عزیزان: