" " بی قرارم!
«در یک وصیتنامهای خواندم که شهید میگوید: من بیقرارم، بیقرارم! آتشی در دل من است که مرا بیتاب کرده است؛ به هیچ چیز دیگر آرامش پیدا نمیکنم مگر به لقاء تو؛ ای خدای محبوبِ عزیز! این سخن یک جوان است!»
۸ مهرماه ۱۳۹۸
«اگر!
در اینجا انسان یک رهروی است که در راهی حرکت میکند، که اگر درست حرکت کند، این راه، او را به ساحت جمال و جلال الهی وارد خواهد کرد؛ او را به خدا خواهد رساند؛ «یا ایّها الانسان انّک کادح الی ربّک کدحاً فملاقیه». اگر بخواهیم این راه را تعریف کنیم، در یک جملهی کوتاه میشود گفت این راه، عبارت است از مسیر خودپرستی تا خداپرستی. انسان از خودپرستی به سمت خداپرستی حرکت کند.
۲۵ اردیبهشت ماه ۱۳۸۶
نابرده برنامه ریزی و رنج گنج میسر نمیشود :)
«تا چشمانداز را برای خود تعریف نکنیم، هیچ کار درستی صورت نخواهد گرفت - همهاش روزمرّگی است - بعد از آن که تعریف کردیم، اگر برنامهریزی نکنیم، کارِ بی برنامه به سامان نخواهد رسید. بعد از آنکه برنامهریزی کردیم، اگر همت نکنیم، حرکت نکنیم، ذهن و عضلات و جسم خود را به تعب نیندازیم و راه نیفتیم، به مقصد نخواهیم رسید»
۱۷ تیرماه ۱۳۸۳
آیه یادم باشه هفته هشتاد و نهم
شما هم در مرحله دوم این طرح، همراه باشید...
برنامهریزی و مصاحبه
نو+جوان؛ انرژی امید ابتکار "
نظرات شما عزیزان: