قرآن می‌گوید:

«وَ لَقَدْ آتَیْناکَ سَبْعاً مِنَ الْمَثانی‏ وَ الْقُرْآنَ الْعَظیمَ» (حجر/87)

نسبت به قرآن «آتینا» می‌گوید. اما نسبت به حضرت زهرا می‌گوید: «اعطینا»

فرق بین «آتینا» و «اعطینا» چیست ؟.

«آتینا» به چیزی می‌گویند، که می‌شود پس گرفت.

«اعطینا» یعنی چیزی که می‌دهیم و دیگر هم پس نمی‌گیریم. «إِنَّا أَعْطَیْناکَ الْکَوْثَرَ»

 2 - نزدیکترین شخصیت در عالم به خالق متعال است:

این تعبیر برای هیچ پیغمبری نیست. «دَنا فَتَدَلَّى»، اختصاص پیغمبر است. در مقام قرب معنوی (نه جسمانی) هیچ موجودی به خداوند متعال مانند رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) به خدا نزدیک نیست نزدیکترین وجود در عالم امکان از اول تا آخر عالم به خداوند متعال رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) است لذا برای تقریب به ذهن این نزدیک بودن را به فاصله بین دو طرف کمان تشبیه نموده است

فکان قاب قوسین او ادنی (نجم)

 3- فقط دین او عالم گیر میشود:

در قرآن سه مرتبه تکرار شده است.

«لِیُظْهِرَهُ عَلَى الدِّینِ کُلِّه‏» (توبه/33)

این کلمه در قرآن سه بار تکرار شده است. بسوزید، بمیرید، دشمنان دین. قرآن قول داده اسلام کره‌ی زمین را خواهد گرفت. 

«وَعَدَ اللَّهُ الَّذینَ آمَنُوا» (مائده/9)

خدا وعده داده است. خدا وعده‌هایش را عمل می‌کند.

«وَ مَنْ أَصْدَقُ مِنَ اللَّهِ قیلاً» (نساء/122)

چه کسی صادق‌تر از قرآن.

«وَ لَنْ یُخْلِفَ اللَّهُ وَعْدَه‏» (حج/47)

خدا قول داده است.

   4- معراج به عالم بالا:

معراج به اوج آسمانها و دیدن تمام عالم و ملکوت عالم فقط مخصوص رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) است

 «أَسْرى‏ بِعَبْدِه‏» (اسرا/1) سیر داد عبدش را.

دو پیامبر فقط به آسمانها صعود کردند آنهم فقط تا آسمان چهارم ، نه بالاتر.

یکی عیسی ابن مریم  علیه السلام است که قرآن میفرماید:

و ما قتلوه و صلبوه ... بل رفعه الله(نساء 157)

نه او را توانستند بکشند نه به دار بیاویزند بلکه خدا او را بالا برد

و یکی  هم در مورد ادریس علیه السلام است که میفرماید :

ورفعناه مکانا علیا (مریم 57 )

او در آسمان چهارم است

اما در مورد رسول مکرم اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) میفرماید او را بالا بردیم تا سدرة المنتهی که دبیرخانه وحی است و مرکز مدیریت عالم امکان است

عند سدرة المنتهی(نجم 14)

   5- خدا و ملائکه به او صلوات میفرستند:

 در قران کریم خداوند متعال به پیامبران فقط سلام میکند:

سلام علی ابراهیم (صافات)

سلام علی نوح فی العالمین (صافات)

سلام علی موسی و هارون (صافات)

سلام علی المرسلین (صافات)

می‌دانید پیغمبر ما چه کسی است؟ پیغمبری است که خدا  هم بر او سلام میکند و هم بر او صلوات می‌فرستد.

«إِنَّ اللَّهَ وَ مَلائِکَتَهُ یُصَلُّون‏» (احزاب/56)

خدا، ملائکه خدا، «یُصَلُّون‏» فعل مضارع است، برای استمرار است. «یُصَلُّون‏» یعنی دائماً خدا و فرشته‌ها بر او صلوات می‌فرستند. حالا کاریکاتور دانمارک در مقابل اراده‌ی خدا آمده چه غلطی می‌تواند بکند.

«إِنَّ اللَّهَ وَ مَلائِکَتَهُ یُصَلُّون‏ عَلَى النَّبِی‏»

بعد بخشنامه می‌کند که :

«یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا»  «صَلُّوا عَلَیْهِ وَ سَلِّمُوا تَسْلیماً» (احزاب/56)

این خودش یک درس است برای مسؤولین مملکتی، که اگر می‌خواهید بخشنامه کنید، رئیس جمهوری، وکیلی، وزیری، سفیری، مدیر کلی، اگر می‌خواهد بخشنامه کند، اول خودش به بخشنامه‌اش عمل کند. خدا می‌خواهد بگوید: مردم به پیغمبر صلوات بفرستید نمی‌گوید: «یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا...» شما «صَلُّوا» اول می‌گوید: ببین من که خدا هستم، صلوات می‌فرستم، فرشته‌هایی که از شما بهتر هستند، صلوات می‌فرستند، «إِنَّ اللَّهَ وَ مَلائِکَتَهُ یُصَلُّون» بعد بخشنامه می‌کند.

اگر رئیس در صف اول جماعت آمد، معاونانش هم آمدند، باقی مردم هم می‌آیند. اگر رئیس در اتاق خواند، معاونین در اتاقشان نماز خواندند، بخشنامه که می‌کند نماز بروید، در نمازخانه اداره می‌بینی، دانه درشت‌ها نمی‌آیند. اگر می‌خواهی مردم نماز بیایند خودت باید صف اول باشی. خدا می‌گوید: من می‌خواهم بگویم: صلوات بفرست، اول می‌گوید: «إِنَّ اللَّهَ وَ مَلائِکَتَهُ یُصَلُّون» بعد بخشنامه می‌کند که شما هم «یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَیْهِ وَ سَلِّمُوا تَسْلیماً» این آداب بخشنامه و دستور دادن است.

منبع: پایگاه درسهایی از قرآن (qaraati.it)

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: