حضانت فرزند بعد از ازدواج مادر با چه کسی است؟
کودکان به عنوان ثمره یک ازدواج باید در یک محیط سالم و به دور از تنش زندگی کنند، گاهی اوقات به دلیل اختلافات خانواده از هم می پاشد در چنین شرایطی حضانت فرزند دختر یا پسر توسط دادگاه خانواده به یکی از والدین سپرده خواهد شد در متن زیر به بررسی شرایط حضانت فرزند بعد از جدایی والدین می پردازیم. در این مقاله موسسه حقوقی صاحب اندیشه همراه ما باشید و چنانچه در این زمینه نیاز به دریافت مشاوره حقوقی و یا اطلاع از نظر یک وکیل پایه یک دادگستری داشتید با ما در تماس باشید.
حضانت فرزند بعد از طلاق زوجین
پس از طلاق اگر زن و شوهر دارای فرزند باشند مهمترین مسئله ای که با آن روبرو می شوند سرنوشت فرزندان آنهاست، طلاق رابطه بین دو زوج را از بین می برد اما رابطه والدین و فرزندان را نمی تواند از بین ببرد، در اکثر مواقع هر دو طرف خواستار دریافت حق نگهداری فرزندان برای خودشان هستند و این مساله باعث بروز اختلافات گسترده بین آنها خواهد شد این اختلافات منجر به مراجعه طرفین به دادگاه می شود و دادگاه با ارائه مفهومی به نام حضانت حق نگهداری از فرزندان را به یکی از والدین می دهد.
حضانت فرزند از جمله بحث های پیچیده ای است که همواره دادگاه های خانواده با آن درگیر هستند، این مساله می تواند به مرور زمان دچار تغییرات شود و حضانت از یکی از والدین به دلیل شرایطی به ولی دیگر و یا حتی به فردی غیر از والدین سپرده شود. پدر و مادر می توانند در مورد مساله حضانت فرزند با توافق یکدیگر عمل کنند و از نظر قانونی توافقات بینابین لازم الاجراست، همچنین از نظر قانونی پدر و مادر نمی توانند طفل را بدون سرپرست رها کنند و باید در مساله نگهداری و تربیت فرزندان به وظایف خود پایبند باشند.
مفهوم حقوقی حضانت
تعریف کاملا دقیقی از حضانت توسط قانون ارائه نشده است اما اکثر حقوقدانان حضانت فرزند را وظیفه ای می دانند که قانون به ولی در مورد نگهداری و تربیت فرزند داده است. این حق بعد از جدایی یا فوت یکی از والدین به دیگری داده می شود، دو عنصر نگهداری و تربیت پایه و اساس حضانت فرزند دختر یا پسر می باشد. پس اگر ولی فقط از کودک نگهداری کند و به مباحث تربیتی وی بی توجه باشد حق حضانت فرزند را ادا نکرده است.
تفاوت حضانت و ولایت در قانون اساسی
حضانت و ولایت دو مقوله متفاوت هستند، و اکثر اوقات توسط افراد به اشتباه استفاده می شوند ولایت در قوانین مدنی در ایران به پدر و جد پدری اختصاص دارد و کودک تا زمانی که به سن قانونی نرسیده تحت این ولایت می باشد. اما حضانت همانطور که قبلا گفته شد وظیفه ای برای نگهداری و تربیت کودک است.
شخصی که حضانت فرزند دختر یا پسر را به عهده دارد بر اساس این حضانت نمی تواند ولایتی بر کودک داشته باشد و نماینده حقوقی کودک محسوب نمی شود، به عنوان مثال اگر مادری حضانت فرزند دختر یا پسری را به عهده داشته باشد نمی تواند فرزند را بدون اجازه فردی که ولایت بر او دارد یعنی پدر از کشور خارج کند.
قواعد اصلی در تعیین حضانت ولی
قانون با درک نیاز کودک به نگهداری مناسب، عاطفه و تربیت مناسب مادر را نسبت به پدر به حضانت فرزند دختر یا پسر اولویت داده است بنابراین اگر مادر شرایط لازم را دارا باشد می تواند حضانت فرزند دختر و پسر را تا سن ۷ سالگی در اختیار داشته باشد. در غیر این صورت حضانت به ولی دیگر سپرده می شود. بعد از سن ۷ سالگی پدر می تواند حضانت فرزند دختر یا پسر را در اختیار داشته باشد.
حضانت هر کدام از والدین در مورد فرزند دختر تا سن ۹ سالگی و فرزند پسر تا سن ۱۵ سالگی موضوعیت دارد ، پس از این سنین، دختر و پسر با تشخیص خود می توانند تعیین کنند که با چه کسی می خواهند زندگی کنند در این شرایط دادگاه و والدین اختیاری در تعیین این تصمیم فرزندان ندارند.
شرایط لازم برای حضانت فرزندان
- عقل : شخصی که حضانت فرزند را به عهده می گیرد باید سلامت عقلی داشته باشد در غیر اینصورت مصالح کودک به خطر می افتد
- قدرت نگهداری و سرپرستی از کودک
- سلامت جسمانی و نداشتن بیماری های واگیردار
- شایستگی اخلاقی
- اسلام : اگر یکی از والدین غیر مسلمان باشد یا غیر مسلمان شود حضانت به ولی مسلمان واگذار می شود.
نظرات شما عزیزان: