نافرمانی فرزندمان را چگونه مدیریت کنیم؟

دختری در حال شستن دست

ده روش برای واکنش در برابر کودکی که از شنیدن امتناع می ورزد.

تقریباً در همه کودکان دیده می شود که وقتی به آنها گفته می شود که کاری را انجام دهند، پاهای خود را بر زمین بکوبند، به والدین خود نگاه کنند و با تأکید بگویند :”نه!”. اگرچه شنیدن این کلمه اذیت کننده است، ولی این انطباق ندادن کودک، می تواند بخشی از رشد و سلامت او باشد.

وقتی کودکان محدودیت ها و خط قرمزها را برای عدول از آنها بررسی می کنند و یا با اطمینان از خود می گویند، در حقیقت سعی دارند که مستقل تر از قبل باشند. در حالی که پیدایش استقلال نشانه سلامت فرد است، مخالفت دائمی کودکان هم خوب نیست.

وقتی به آنها می گویید که اسباب بازی های خود را جمع کنند، این که فرزندان به شما بگوید: “شما نمی توانید مرا مجبور به این کار بکنید!”؛ یا وقتی به آنها می گویید زمان رفتن به خانه است، آنها وانمود کنند که حرف شما را نمی شنوند و به بازی خود ادامه می دهند، انجام اقدامات مناسب سبب خواهد شد که آنها برای حرف شنوی انگیزه بیشتری داشته باشند. در این مطلب ده گام برای کنار آمدن با تطبیق ندادن های کودکان ارائه شده است.

به فرزندتان توجه مثبت کنید.

کاری کنید که هر روز او توجه مثبت شما را دریافت کند. رعایت نکردن قوانین و کارها یک روش عالی برای کودکان است که توجه زیادی را دریافت نمایند. با وجود این که این توجه منفی است، ولی به هر حال برخی از بچه ها هوس دریافت آن را دارند، که البته تعدادشان هم کم نیست.

با توجه به این رفتار توجه طلبانه کودک، هر روز او را غرق توجه مثبت خود کنید. با هم بازی کنید، زمانی را صرف صحبت کردن کنید، یا با هم پیاده روی کنید. فقط چند دقیقه توجه مثبت می تواند برای کاهش نافرمانی فرزند می تواند بسیار موثر باشد.

رفتار درست را بستایید.

اگرچه توجه به رفتار خوب فرزندتان، زمانیکه بصورت دائم از گوش دادن امتناع می ورزد، کاری دشوار است، اما بسیار مهم است که تمام تلاش تان را بکار ببرید تا رفتارهای خوب قابل ستایش و تمجید را بیابید.. شما حتی ممکن است مجبور شوید که فقط به منظور تحسین پیروی کردن آنها درخواست های ساده ای را از فرزندان داشته باشید.

بر روی میز شام، ممکن است به او بگویید: “لطفاً فلفل را به من بده”. سپس به محض اینکه این کار را انجام داد، بگویید: “ممنونم که فلفل را تا از شما درخواست کردم، به من دادی.”. این تعریف و تمجید شما به او این پیغام را ارسال می کند که شما قدردان این فرمانبرداری آنها هستید. زمان آن رسیده است که نحوه استفاده از ستایش برای تشویق رفتارهای خوب را بیاموزید.

درخواست کردن بصورت مؤثر

اطمینان حاصل کنید که رفتار غیر مطیعانه ای که شاهد آن هستید، در واقع هم نافرمانی فرزند باشد. اگر فرزندان تان حرف شما را نمی شنوند، یا غرق در بازی های ویدئویی و یا استفاده از تلفن هستند، ممکن است لازم باشد که نحوه اعلام درخواست تان را تغییر دهید .

برقراری تماس چشمی یا قرار دادن دست بر روی شانه آنها، به شما کمک می کند تا قبل از صحبت کردن توجه آنها را به خود جلب کنید. سر و صدای پس زمینه محیط اطراف را خاموش کنید و اطمینان حاصل کنید که بچه های شما به گونه ای توجه می کنند که بتوانند آنچه را که به آنها می گویید که انجام دهند، را به خوبی بشنوند.

گزینه های پیشنهادی

یکی از بهترین راه های مبارزه با رفتارهای ناپسند غیر مطیعانه، ارائه دو گزینه برای انتخاب آنها است. وقتی شما چند گزینه را ارائه می دهید، بچه های شما این احساس را میابند که تا حدی می توانند اوضاع و شرایط را کنترل کنند. از پرسیدن سؤالاتی مانند “آیا می خواهی الان لباس بپوشید؟” اجتناب کنید. زیرا یک کودک نافرمان به طور خودکار می گوید “نه!”. سؤالاتی از این قبیل بپرسید: “می خواهی پیراهن قرمزت را بپوشی و یا پیراهن زردت را؟”. قبل از ارائه گزینه ها، فقط ازاین اطمینان بیابید که می توانید با انتخاب فرزندتان کنار بیایید.

از قاعده نظم و انضباط مادربزرگ استفاده کنید

قاعده نظم و انضباط مادربزرگ ، که امور را به عنوان انگیزه و نه نشان دادن عواقب منفی در نظر می گیرد، می تواند یکی از بهترین راه ها برای تشویق پیروی از قوانین باشد. هنگامی که به طور مرتب مورد استفاده قرار می گیرد ، بچه ها می بینند که وقتی امتیازات خود را بدست آورند، مقداری بر شرایط کنترل دارند.

بنابراین به جای گفتن “شما نمی توانید بازی ویدیویی خود را انجام دهید، زیرا اتاق خود را تمیز نکرده اید”، این را بگویید که “شما می توانید به محض تمیز کردن اتاق خود، بازی ویدیویی ات را انجام دهی”. این تغییر جزئی در پیام شما می تواند کودک شما را به سمت انجام کار بکشاند.

یک سیستم پاداش ایجاد کنید

سیستم پاداشی ایجاد کنید که به کودک شما انگیزه سازگاری و فرمانبرداری بدهد. با ترغیب مثبت مکرر و در نظر گرفتن و ایجاد یک سیستم اقتصادی علامت گذار فرزندتان را بر این مسیر نگه دارید.

به عنوان مثال، کودکان هر بار که بدون بحث و گفتگو به حرفهایتان گوش دادند، پاداش می گیرند. سپس آنها برای پاداش های بزرگتر مانند زمان استفاده از لوازم الکترونیکی خود (لبتاپ، تبلت و گوشی تلفن همراه) و یا برنامه ای برای رفتن به پارک می توانند از این امتیازات استفاده کنند.

یک قرارداد رفتار ایجاد کنید

وجود قرارداد رفتاری به کودکان یادآوری می کند که وقتی با مسئولیت پذیری رفتار کنند، می توانند امتیازات بیشتری کسب کنند. یک قرارداد رفتاری خوب و مؤثر به کودکان کمک می کند که در صورت آمادگی برای کسب امتیازات بیشتر، خود را به شما ثابت کنند. به عنوان مثال، هنگامی که زمان خواب به نبردی تبدیل می شود، ممکن است وجود قرارداد رفتار بتواند این مسئله را برطرف کند. در قرارداد، گزینه ۱۵ دقیقه بیشتر بیدار ماندن را بعد از این مطرح کنید که بچه ها نشان دادند که می توانند یک هفته، بدون بحث و گفتگو، و به موقع به رختخواب بروند.

از تقابل قدرت خودداری کنید

از وارد شدن به مشاجره و قدرت نمایی با کودکی که نافرمانی می کند، خودداری کنید. هنگامی که شما برای نشان دادن قدرت می جنگید، این فقط باعث بدتر شدن وضعیت مقاومت کردن او خواهد شد. در عوض، از یک اخطار مانند جمله اگر ….سپس توضیح وضعیت استفاده کنید تا تغییرات را در رفتار او ایجاد کنید.

کودکی که در مقابل تهدید کردن یک بزرگتر با فرم صورت اظهار نارضایتی می کند.

کودک متمرد

فقط یک هشدار بدهید و در صورت لزوم او را با عواقب کارش مواجه کنید. بسیار مهم است که در اظهارات “اگر فلان کار را بکنی، فلان اتفاق می افتد” خود تردید راه ندهید. اگر تردید کنید، فقط مشوق مقاومت بیشتری در آنها خواهید بود ، زیرا آنها فکر می کنند که اگر از شما سرپیچی کنند، واقعاً اتفاق نمی افتد.

استفاده از پیامدهای منطقی

در این روش، مشاهده هرگونه نافرمانی فرزند می باید با یک پیامد منفی مواجه شود. تنها بودن برای یک مدت مشخص (Time-Out) یا یک تنبیه منطقی مانند از دست دادن امتیازات، روشهای مؤثری برای جلوگیری از سرپیچی است. به یاد داشته باشید، نظم و انضباط ثابت، کلید کاهش رفتارهای نافرجام است.

به دنبال کمک حرفه ای باشید

اگرچه مخالفت شدید مانند اختلال نافرمانی مقابله جویانه، می تواند یک مشکل جدی را نشان دهد، مخالفت گاه به گاه و عدم رعایت درخواست ها از مشکلات عادی رفتاری کودکان است . اگر نگران این هستید که ممکن است فرزند شما مشکل جدی تری داشته باشد، یا اگر گمان می برید که راهکارهای نظم و انضباطی شما مؤثر نیست، در مورد کمک گرفتن از یک متخصص با پزشک کودک خود صحبت کنید. علاوه بر جستجو برای یافتن توضیحی در خصوص رفتار مشاهده شده، پزشک فرزند شما ممکن است بتواند پیشنهادهایی را برای کلاسهای والدین یا کارگاههای آموزشی ارائه دهد که می تواند به تقویت مهارت های شما کمک کند.

یک کلام توصیه ما

وقتی کودک شما از شما سرپیچی می کند عصبانی و ناامید شوید. اما مهم است که به خود یادآوری کنید که در اکثر موارد، عدم انطباق و فرمانبرداری، از مشکلات رفتاری کودک است که هر والدی، هر از گاهی دچار آن می شود. با کمی صبر و راهبردهای درست نظم و انضباط می توانید فرزندان خود را راهنمایی کنید که ضمن کاهش میزان رفتارهای ناپسندی که از آنها می بینید، انتخاب های صحیح تری را انجام دهند.