دو سه نفر به جنگ تبوک نرفتند، پیغمبر اکرم (ص) به جنگ رفتند و هنگامی که برگشتند، اینها پر روئی کرده و هر سه نفر به استقبال ایشان آمدند، هنوز به آنها نرسیده بودند که حضرت به اصحاب فرمودند: کسی با اینها صحبت نکند، آنها جلو آمده و سلام کردند، پیغمبر (ص) جوابی دادند امّا دیگر با ایشان حرف نزدند، مسلمانان نیز با آنها حرف نزدند، مسلمانان به زنان شان خبر دادند که پیغمبر (ص) دستور ترک معاشرت با اینها را داده است. زنان و فرزندان نیز با آنها ترک معاشرت کردند. و به قدری زندگی بر آنان سخت شد که دیدند در شهر نمی ‎توانند زندگی کنند، پس به بیابان رفتند و آنجا گریه ها و زاری ‎ها کردند تا توبه ‎شان قبول شد، پیغمبر به دنبال آنها فرستاد، وقتی آمدند آیه نازل شد که این آیه می‎‎ گوید:

مبارزه منفی، بی ‎اعتنائی با گناهکار بسیار مؤثر است می ‎فرماید: «وَ عَلَی الثَّلاثَه الَّذِینَ خُلِّفُوا حَتَّی إِذا ضاقَتْ عَلَیهِمُ الْأَرْضُ بِما رَحُبَتْ وَ ضاقَتْ عَلَیهِمْ أَنْفُسُهُمْ وَ ظَنُّوا أَنْ لا مَلْجَأَ مِنَ اللَّهِ إِلاَّ إِلَیهِ». (توبه: آیه 118- ) یعنی: پیامبر بگو مبارزه منفی بسیار مفید است، آن سه نفر را که تخلّف از جنگ کردند یاد کن که کارشان به اینجا رسید، و به قدری زندگی بر ایشان مشکل شد که نَفَس در سینه ‎های شان پیچید و آنان توبه کردند و خدا توبه آنها را قبول کرد.

این آیه شریفه به ما می‎ گوید: مبارزه منفی لازم است. لذا در روایات می خوانیم که به شراب خوار زن ندهید، و از او زن نگیرید، و یا با ربا خوار و فاسد معاشرت نکنید. مثلاً یک کاسب ربا خوار را اگر همۀ بازار با او ترک معاشرت کردند، هیچ کس از او چیزی نخرد یا به او نفروشد، طولی نمی‎ کشد که درب مغازه او بسته می ‎شود.

اگر مردم با انسان گنهکار رفت و آمد نکند، دست از گناهش بر‎می‎ دارد. لذا خطاب شد به شعیب پیغمبر که ای شعیب! صد هزار نفر از قوم تو را هلاک می ‎کنیم. 40 هزار نفر از آنان گنهکار هستند و شصت هزار نفر از آنان خوبند. گفت: خدایا بدها، گناه شان دامن گیرشان است؛ امّا خوب ها چه کرده‎ اند؟ خطاب شد: به این دلیل که بدها گناه کردند، و اینها نشسته و بی ‎تفاوت هستند.