نوشتن سوره «یس»

از رسول گرامی اسلام (صلی الله علیه و آله) نقل شده: «هر کس سوره یس را نوشته و پس از شستن از آب آن بنوشد در درونش هزار گونه دوا و نیز هزار گونه نور و یقین و برکت و رحمت را وارد کرده است و هر گونه دردی را از او دور می کند.»
آیا برای نوشتن این سوره، شرایط زمانی و مکانی خاصی لازم هست یا خیر؟

روایتی که اشاره فرموده اید، این است:

«وَ عَنْ أَبِي بَكْرٍ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله)‏ ... مَنْ كَتَبَهَا ثُمَ‏ شَرِبَهَا أَدْخَلَتْ‏ جَوْفَهُ‏ أَلْفَ دَوَاءٍ وَ أَلْفَ نُورٍ وَ أَلْفَ يَقِينٍ وَ أَلْفَ بَرَكَةٍ وَ أَلْفَ رَحْمَةٍ وَ نَزَعَتْ عَنْهُ كُلَّ غِلٍّ وَ دَاء»
ابوبكر از رسول خدا (صلی الله علیه و آله) روايت كرده ... و كسى كه بنويسد (سوره یس را) آن گاه بياشامد، هزار دواء و هزار نور و هزار يقين و هزار بركت و هزار رحمت بر او وارد شود و هر درد و بيمارى از او بر طرف گردد. (1)

اما در باره نوشتن سوره یس، نکاتی عرض می شود:

1. سند این روایت ضعف دارد زیرا سلسله راویان تا معصوم، ذکر نشده است. البته مضمون و محتوا مشکلی ندارد و با توجه به روایات مختلف و متعدد در زمینه آثار و فضائل سوره «یس»، عمل بر طبق این روایت، به امید ثواب و وصول به آن اثار، اشکالی ندارد و انشاءالله از آثارش نیز بهره مند می شوید.

2. در باره نوشتن سوره «یس»، در این روایت و یا حتی در سایر روایات، آداب خاصی بیان نشده و الزامی در این خصوص از طرف معصوم نیامده است؛ لذا هر طور بخواهید و با امکاناتی که دارید می توانید آن را بنویسید.

3. البته یک سری مسائلی است که عمومی است، یعنی بطور کلی برای دعا نویسی، نوشتن حرز و...، رعایت آن ها می تواند اثرگذار باشد، که حتما مستحضر هستید، مثل طهارت داشتن (غسل و وضو)، رو به قبله بودن، استفاده از کاغذ و قلمی که هم پاک باشند و هم با مال حلال خریداری یا تهیه شده باشند، و... . برخی از اساتید هم می گویند حتی قلم و دوات و کاغذ آن باید از تولیدات مسلمانان باشد تا اثرگذار شود.

4. می توان، هم برای خوشبو و خوش رنگ بودن و یا برای این که ادب و احترام بیشتری رعایت شود، در جوهر و دوات آن از گلاب و زعفران استفاده کرد. در روایت ذیل به استفاده از زعفران اشاره شده است:

«وَ رُوِيَ‏ أَنَّهُ مَنْ كَانَ‏ مَغْلُوباً عَلَى‏ عَقْلِهِ‏ قُرِئَتْ عَلَيْهِ يس أَوْ كَتَبَهُ وَ سَقَاهُ فَإِنَّهُ يَبْرَأُ فَإِنْ كَتَبْتَهُ بِمَاءِ الزَّعْفَرَانِ فِي إِنَاءٍ مِنْ زُجَاجٍ فَهُوَ خَيْرٌ فَإِنَّهُ يَبْرَأ»
روايت شده كسی که كمبود عقلى داشته باشد، بر او سوره «يس» خوانده شود يا بنويسند و به او بخورانند كه علاج گردد، و اگر آن را با آب زعفران در ظرفى شيشه‏ اى بنويسيد بهتر است.(2)

5. برای زمان آن هم می توان در اوقاتی که دعا بیشتر در مظان استجابت است، این کار را انجام داد، مثل اوقات اذان، بعد از نماز، بین الطلوعین و ... .

6. در بین روزهای هفته هم به عنوان مثال، روز جمعه فضیلت بیشتری دارد.

بنابر این؛
از نظر شرعی یا از طرف معصوم، آداب خاصی برای این کار، واجب و الزام نشده است؛ البته رعایت یکسری آداب می تواند اثرگذاری دعا را بیشتر کند، مثل با وضو بودن، رو به قبله بودن، بین الطلوعین و بعد از نماز، روز جمعه، و...

پی نوشت ها:
1. طبرسی، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، انتشارات: ناصر خسرو ـ تهران، ج ‏8، ص 646.
2. طبرسى، حسن بن فضل، مكارم الأخلاق‏، ناشر: الشريف الرضي‏ ـ قم، 1370 ه.ش، چاپ چهارم، ص 364.