بیش فعالی کودکان یکی از  شایع ترین اختلالات مرتبط با دوران کودکی فرد است که احتمال آغاز  آن از سن سه الی چهار سال نسبت به بقیه سن ها  بیشتر است. چهار نشانه عمده در کودکان مبتلا به این اختلال قابل شناسایی است:

1. اولین نکته مهم در مورد بیش فعالی کودکان این است که کودکان مبتلا به اختلال بیش فعالی نمی توانند تا برای مدتی هر چند نه چندان طولانی آرام گرفته و بدون جنب و جوش و تحرک در یک جا بمانند. این کودکان در صورتی که مشغول بازی و یا فعالتی خاص هم نباشند تلاش می کنند  تا با تکان دادن دست و پا و یا ور رفتن با یک شی یا وسیله خاص خود را تخلیه نمایند.
2. دومین نکته این است که کودکان مبتلا به اختلال بیش فعالی توجه مناسبی به اطراف خود ندارند در واقع این به این معناست که اگر آن ها مشغول یک فعالیت و یا یک بازی خاص نیز باشند تنها با یک صدای کوچک حواس پرت شده و در واقع باید گفت که نمی توانند به خوبی تمرکز نمایند. از آن جایی که تمرکز در کودکان مبتلا به اختلال بیش فعالی بسیار ضعیف است، به همین دلیل این کودکان در آینده و در مدرسه دچار مشکلاتی متعدد خواهند شد و نیاز است تا در مکان هایی مانند کلاس های درس در ردیف های جلویی بشینند تا دانش اموزان دیگر در مقابل دید او نباشند چرا که با کوچکترین تکان خوردنی از سوی دیگران حواس پرت می شوند. برخی از پدر و مادر ها بدون اطلاع از مشکلات  اختلالات بیش فعالی کودک خود، انجام برخی از کارها توسط او را شجاعت می دانند اما باید به این نکته توجه نمود که برخی از کودکان مبتلا به اختلال بیش فعالی دست به کارهایی خطرناک و بدون هیچ گونه ترسی می زنند مثلا یک فرد نرمال از قرار گرفتن در لبه یک پرتگاه می ترسد اما ممکن است در مورد کودک بیش فعال هرگز این اتفاق نیفتد.
3. علاوه بر موارد ذکر شده علائمی دیگر مانند تکلم بیش از حد معمول، تکان دادن اعضای بدن مانند دست و پا در هنگام آرام نشستن، انجام کار های غیر معمول مثل بالا رفتن از درخت، بی قراری و تمایل به حرکت به جای سکون از دیگر علائم مهم این  اختلال هستند

منبع: سایت مرکز مشاوره کودک و نوجوان