ندای وحی

تغذيه

از نظر علم و دين مسلم است كه علاوه بر اينكه غذا در جسم انسان اثر مى گذارد و موجب حفظ و تقويت آن مى گردد در روح انسان نيز اثر مى گذارد. همانگونه كه غذاى سمّى جسم انسان را مسموم مى كند، غذاى حرام روح انسان را آلوده مى نمايد.

در آيه 3 سوره ى مائده مى خوانيم :

حُرّمتْ عَليكُم الْمَيتَة والدّم ولَحْم الخِنزير وَما اُهِلَّ لِغَير اللّه به ..

گوشت مردار و خون و گوشت خوك و حيوان هايى كه به غير نام خدا ذبح شوند و... بر شما حرام است .

غذايى كه اسلام حرام كرده بدون علت و حكمت نيست .

مثلاً يكى از غذاهاى حرام در اسلام گوشت خوك است . گوشت خوك در دنيا رواج دارد، بسيارى از مردم غير مسلمان از آن استفاده مى كنند و آن را به عنوان غذاى مطبوع مى خورند.

گاهى بعضى از غرب زدگان مى گويند: چرا گوشت خوك حرام است ؟ اين گوشت كه ضرر ندارد، و اگر گوشت خوك انگل زاست و توليد كرم تريشين و...مى كند، تكنيك و پيشرفت علوم ، اين آثار را از بين مى برد، بنابراين وقتى گوشت خوك زيان جسمى نداشت پس چرا حرام باشد؟

پاسخ سؤ ال بسيار روشن است ، افرادى كه اين سؤ ال را مطرح مى كنند يك طرف قضيه را مى بينند، فرضاً گوشت خوك ضرر جسمى نداشته باشد، ولى ضررهاى روحى آن را نمى توان انكار كرد.

خوك يك حيوان بى بند و بار و كثيف و تنفرآور است ، حيوانى كه خوى اين چنين دارد در گوشت او نيز چنين زمينه اى وجود دارد و انسانى كه گوشت خوك مى خورد خوى بى بند و بارى و پليدى و شهوترانى را از خوك به سوى خود منتقل مى نمايد، و در اين هيچ شكى نيست .

قرآن يهوديان تيره دل و كارشكن را به أ كّالون لِلسُّحت (146) ((بسيار حرام خوار))، ياد كرده است . و اين تعبير هشدار عميقى است براى آنان كه غذاى حرام مى خورند كه چنين كسانى همچون يهوديان شكم پرست كارشكنى كرده و همواره سد راه دين هستند و خلاف قانون را روش معمول خود مى دانند.

زيان هاى جسمى ، اجتماعى ، سياسى و اقتصادى حرام خوارى بر كسى پوشيده نيست ، و يكى از بزرگترين خطراتى است كه انسان را از نظر فردى و اجتماعى به نابودى و سقوط تهديد مى كند.

در قرآن مى خوانيم :

﴿و لا تَاكُلوا امْوالكم بَينَكم بِالباطِل و تُدلوا بها الى الحُكّام لِتَاكُلوا فَريقا من اءموالِ النّاس بِالاِثم و اءنتم تعلمون ﴾ (147)

و اموال يكديگر را به باطل (و نا حق ) در ميان خود نخوريد، و براى خوردن قسمتى از مال مردم بر اساس گناه ، (قسمتى از) آن را به قاضيان ندهيد، در حالى كه مى دانيد.

رسول اكرم صلّى اللّه عليه و آله مى فرمايد:

لَعن اللّه الرّاشى والمُرتشى والسّاعى بينهما(148)

خداوند لعنت كند، گيرنده رشوه و دهنده رشوه را و همچنين آنكس را كه واسطه ميان آن دو است .

امام صادق عليه السلام فرمودند:

السُّحت اءنواعٌ كثيرة

مال حرام داراى انواع بسيار است .

و مزد زن زناكار و پول شراب را از انواع سحت شمرده ، آنگاه فرمود:

فامّا الرُّشا فى الحُكم فَهو الكُفر باللّه العَظيم (149)

اما رشوه گرفتن براى قضاوت كفر به خداى بزرگ است .

در قرآن مى خوانيم :

﴿إ نّ الّذينَ يَاءكلونَ اَموال اليَتامى ظُلماً انّما يَاءكلون فى بُطونِهم ناراً و سَيصلون سَعيراً﴾ (150)

كسانى كه اموال يتيمان را از روى ظلم و ستم مى خورند، همانا آتش مى خورند و بزودى در آتش سوزان مى سوزند.

در اينجا به عنوان نمونه به ذكر چند روايت در مورد غذاى حرام مى پردازيم :

1 امام باقر عليه السلام مى فرمايد:

ما من عبادة افضل من عفة البطن و الفرج (151)

هيچ عبادتى بهتر از نگهداشتن شكم از مال حرام و پاكدامنى نيست .

2 امام سجاد عليه السلام مى فرمايد:

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: