تبادل لینک هوشمند 
گریه در نماز
قالَ السَّجّادُ عليه السلام:
كانَ يَبْـكى حَتّى يَبْتَلَّ مُصَـلاّهُ خَشْيَةً مِنَ اللّهِ عَزَّوَجَلَّ مِنْ غَيْرِ جُرمٍ.
امام سجاد عليه السلام فرمود: رسول خدا صلی الله علیه و آله در نماز، آن قدر گريه مى كرد تا آنكه جا نمازش تر مى شد، اين بخاطر خوف از خدا بود، بى آنكه جرمى داشته باشد.
گريه در نماز خوب نيست، مگر آنكه از خوف خدا باشد. نماز خاشعانه، همراه با توجّه و حضور قلب و ياد خدا و حالت سوز و اشك و نياز و تضرّع، به نماز «روح» مى بخشد و ثواب آن را بيشتر مى كند. گر چه پيامبر خدا صلی الله علیه و آله و پيشوايان دين، معصوم بودند و گناهى نداشتند، ولى معرفت كاملى كه به خدا داشتند، هميشه خود را نسبت به پروردگار، داراى قصور و كوتاهى مى ديدند و اشك مى ريختند. عاصيان از گناه توبه كنند عارفان از عبادت، استغفار
یکی در نماز نعره زد و بگریست. نماز او باطل شود یا نی؟ جواب این بتفصیل است. اگر آن گریه از آن رو بود که او را عالمی دیگر نمودند بیرون محسوسات، اکنون آن را آخر آب دیده می گویند؛ تا چه دید؟ چون چنین چیزی دیده باشد که جنس نماز باشد [و] مقصود از نماز آن است، نمازش درست و کاملتر باشد. و اگر بعکس این، دیده برای دنیا گریست یا دشمنی بر او غالب شد، از کین او گریه اش آمد یا حسد برد بر شخصی که او را چندین اسباب هست و مرا نیست، نمازش اَبتَر (ناقص) و ناقص و باطل باشد.
شرح (استاد قمشه ای)
این حکایت عینا در مثنوی آمده است:
- یکی در نماز نعره زد ...:
آن یکی پرسید از مفتی، به راز: گر کسی گرید به نوحه در نماز،
آن نماز او عجب باطل شود؟ یا نمازش جایز و کامل بود.
گفت نامش آب دیده بهر چیست؛ بنگری تا او چه دیده که گریست
اشگ کان از بهر حق بارند خلق گوهر است و اشگ پندارند خلق.
اما وصول به این گوهر یکدانه همگان را میسر نیست بلکه (( سالها ریاضت و عبور از دریاهای پر نهنگ)) می خواهد.
نظرات شما عزیزان:
موضوعات مرتبط: نماز
برچسب‌ها: نماز