چند نكته تفسيري از آيه 62 سوره بقره از حزب دوم

در هنگام خواندن حزب دوم قرآن كريم حتما آيه 62 سوره بقره از قرآن كريم را ديده ايد كه مي فرمايد:

« إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَالَّذِينَ هَادُوا وَالنَّصَارَى وَالصَّابِئِينَ مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الآخِرِ وَعَمِلَ صَالِحًا فَلَهُمْ أَجْرُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ وَلا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلا هُمْ يَحْزَنُونَ »

ترجمه:

كسانيكه ايمان آورده اند(مسلمانان) و يهوديان و نصاري و صائبان( پيروان حضرت يحيي يا نوح يا ابراهيم) آنها كه ايمان به خدا و روز رستاخيز آورده اند و عمل صالح انجام داده اند پاداش آنها نزد پروردگارشان مسلم است و هيچگونه ترس و غمي براي آنها از ( آينده و گذشته) نيست.

تفسير:

ازين آيه نكته ي بسيار مهمي برداشت مي شود و ان اينكه ايمان ظاهري چه از مسلمانان چه يهوديان و چه نصاري و مانند آن بي ارزش است.

تنها ايمان واقعي و خالص به خداوند و روز واپسين كه همراه با عمل و كار نيك باشد ارزشمند است.

سوال:

ممكن است در اينجا يك سوال پيش آيد و آن اينكه:

بنابراين آيه لازم نيست يهود و نصاري و پيروان اديان ديگر امروز مسلمان شوند همين كه به خداوند و آخرت ايمان بياورند و اعمال نيك انجام دهند ماجور هستند. آيا اين گفته با آيه ي ديگر قرآن مي سازد كه مي فرمايد :« و من يبتغ غير الاسلام دينا فلن يقبل منه » ( كسي كه ديني غير از اسلام را انتخاب كند مورد قبول واقع نخواهد شد) ؟

اتفاقا اين تصور سبب شده بعضي نويسندگان كم اطلاع  مساله ي صلح كل بودن اسلام را پيش بكشند و پيروان همه اديان را برحق بدانند ، درحاليكه اين سخن با هيچ منطقي سازگار نيست.

پاسخ:

هيچ گونه منافاتي درين دو آيه نيست، زيرا اگر يهود و نصاري هم براستي به خدا و قيامت ايمان داشته باشند و ظاهرسازي نكنند مي بايست طبق تورات و انجيل و ساير كتب آسماني به پيامبر اسلام نيز ايمان بياورند. زيرا تورات و انجيل بشارت به آمدن پيامبر اسلام داده اند و صفات او را ذكر نموده اند بطوريكه با آن نشانه ها پيغمبر را چون فرزندان خويش مي شناختند.

اين گفته را صدر آيه 68 سوره مائده تقويت مي كند، آنجا كه مي خوانيم: « قل يا اهل الكتاب لستم علي شيء حتي تقيموا التورات و الانجيل و ما انزل اليكم من ربكم ...»

برپاداشتن تورات و انجيل آن است كه به حقايق آن عمل كنند  كه از جمله ي آن ايمان آوردن به پيامبر اسلام صلي الله عليه و آله است كه بشارت او در عهدين آمده است.

بنبراين آنها اگر واقعا به خدا و آخرت ايمان آورند مي بايست به اسلام نيز مومن گردند و روي اين جهت ماجور خواهند بود.

ممكن است تفسير ديگري براي آيه ذكر نمود كه اتفاقا با پاره اي از شان نزولهايي كه مفسران و مورخان نقل كرده اند نيز سازگار است و آن اينكه:

پس از نزول قرآن و بعثت رسول اكرم صلي الله عليه و آله بسياري از مسلمانان در فكر فرو رفتند كه اگر راه حق و نجات تنها اسلام است پس تكليف نياكان و اجداد و پدران ما كه در زمان خودشان به دين حقي بودند چه خواهد شد؟آيا آنها به خاطر درك نكردن پيامبر اسلام صلي الله عليه و آله و ايمان نياوردن به او معذب خواهند بود؟درين جا آيه شريفه نازل شد و اعلام داشت: تمام كسانيكه در عصر خود به پيامبر آسماني زمان خويش ايمان آورده اندو عمل صالح انجام داده اند مسلما اهل نجاتند و هيچ گونه نگراني براي آنها نيست .

با توجه به اين دو تفسير روشن مي شود كساني كه آيه فوق را دستاويز براي افكار نادرستي از قبيل « صلح كل» (‌يعني پيروان هر مذهبي اهل نجاتند و همه برحقند) قرار داده اند به هيچوجه صحيح نيست و بيخبري از تفسير واقعي آيه آنها را به اشتباه انداخته ، اصولا اگر پيروان مذاهب پيشين برحقند نيازي به آمدن مذهب جديد( اسلام) نخواهد بود.

منبع: تفسير نمونه/ ج1 /ذيل آيه 62 سوره بقره

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: