2- از برادرانم میخواهم که با زبان و قلب خدا را یاد کنند. در مجالس و محافل، هنگام راه رفتن و به خصوص به وقت غذا خوردن و وضو ساختن، چه شیطان بر انسان ذاکر، هنگام غذا خوردن و وضو ساختن کمتر وارد میشود و وسوسهاش در نماز کم میشود.
3- برادران را به مداومت بر طهارت سفارش میکنم، سزاوار است که انسان همیشه با وضو باشد؛ چرا که وضو سلاح مومن است.
4- حتیالمقدور رو به قبله بنشیند و در هر مجلسی که رو به قبله ننشیند معتقد باشد که فضیلتی از او فوت میشود. در هر مجلسی بر این باور باشد که گویا پیامبراکرم صلیالله علیه واله حضوردارد تا در گفتار و کردارش ادب را رعایت کند، و با وضو رو به قبله به خواب رود.
5- از نافعترین توصیهها، شب زندهداری و تهجّد است که شیوه صالحان است؛ صالحان هیچ شبی را بینماز نافله صبح نمیکنند؛ گاه در آغاز شب، گاه نیمه شب و گاه پایان شب.
6- دوست دارم هیچ روز و شبی بر برادرانم نگذرد مگر اینکه برگذشته متأسف باشند و در پیشگاه خدا بر اینکه به درجات عالی دست نیافتهاند غبطه خورند.
7- یاد مرگ آدمی را در نیل به حقایق بندگی کمک میکند. از پیامبر اکرم صلیالله علیه واله پرسیدند: آیا کسی با شهیدان محشور میشود؟ پیامبر پاسخ داد: بلی، کسی که هر روز بیست بار یاد مرگ کند. مرگ آرزوها را کوتاه و عمل را نیکو کند.
8- از آنچه من در طول زندگیم سود بردهام و برادرانم را بدان سفارش میکنم صبح زود رفتن به سوی نماز جمعه است، بکوشید که در این روز نماز صبح را در مسجد جامع بگزارید و تا ظهر وقتتان را به نماز و تلاوت قرآن و ذکر گفتن سپری کنید تا وقت نماز جمعه برسد. روز جمعه، روز پرداختن به امور آخرت است، در این روز نباید به امور دنیایی مشغول بود. قبل از طلوع خورشید غسل جمعه کنید. و اگر روز جمعه، صبح زود به طرف نماز جمعه روید و غسل را نزدیک نماز جمعه انجام دهید نیکو است.
9- دوست دارم برادرانم هیچ روزی را بدون صدقه دادن به شب نیاورند و هیچ هفتهای را بدون روزه گرفتن نگذرانند. بهتر است دوشنبه، پنجشنبه و جمعهها را روزه بدارند والّا دو روز آن را.
10- برادرانم را سفارش میکنم که برادران دینی خود را به خوبی یاد کنند اگر چه معتقدند که در آنها بدعت یا شبههای هست. و باب تاویل و توجیه بدگویی مسلمانان را برخود باز نکنند.
11- دوست دارم که برادرانم بعد از نماز صبح تا زمانی که خورشید به قدر یک نیزه بالا نیامده در امور دنیوی سخن نگویند، آنگاه با گزاردن دو رکعت نماز مستحبی به کار و تلاش بپردازند.
اینها توصیههایی است که اکنون در خاطرم بود و در شهر دمشق برای برادرانم نوشتم، خداوند آنان و مرا بر آنچه دوست دارد و مرضی او است، موفق بدارد.
ر.ك : نامههای عرفانی - علی محمدی
نظرات شما عزیزان: