از ديدگاه مكتب تشيّع، مسأله مهدويت و نويد ظهور مصلح جهاني يك مسأله كهن و ريشه‌دار است و سابقة آن به نخستين روزهاي طلوع فجر اسلام و عصر پيامبر خدا (صلي الله عليه و آله) بر مي‌گردد.

به اعتقاد شيعه، علاوه بر آيات متعددي كه در قرآن كريم وارد شده و پيشوايان معصوم (عليهم السلام) آنها را به وجود مقدس حضرت مهدي (عليه‌السلام) تفسير و تأويل كرده‌اند، هزاران روايت و حديث معتبر از پيامبر خدا (صلي الله عليه و آله) و جانشينان آن حضرت از روزهاي نخستين ظهور دين مبين اسلام بيان گرديده كه در آنها از كليّه صفات، خصوصيّات و جزئيات زندگي حضرت مهدي (عليه‌السلام) اين كه پس از تولّد دوباره غيبت خواهد داشت و بعد از غيبت طولاني ظهور خواهد كرد، و با تشكيل حكومت واحد جهاني، عالم را از عدل و داد پُر خواهد كرد، بيان شده است.
شيعيان بر اساس روايات اسلامي بر اين باورند كه مهدي موعود (عليه‌السلام) سرّي از اسرار حق و رازي از رازهاي نهفتة خداوند و آخرين برگزيدة الهي است.

ايشان از نسل پاك پيامبر (صلي الله عليه و آله) و نهمين فرزند از فرزندان امام حسين (عليه‌السلام) و فرزند بلافصل امام حسن عسكري (عليه‌السلام) است.

آن حضرت همنام و هم كنية پيامبر خدا (صلي الله عليه و آله) و هم اكنون زنده است و آنگاه كه اخلاق و معنويّت از ميان بشر رفت بربندد و ظلم و ستم سراسر عالم را فراگيرد، اسباب ظهور مهيّا گردد، حضرت مهدي (عليه‌السلام) به فرمان حق قيام مي‌كند و به همة ظلم و جورها و بي‌عدالتي‌ها پايان مي‌دهد.

شيعيان بر اساس عقل، كتاب و سنّت عقيده دارند كه با ظهور وليّ خدا و آمدن آن موعود مكتبها هيچ حكومت باطلي روي زمين باقي نمي‌ماند. بلكه همة مكتب‌هاي موجود و حكومت‌هاي مقتدر زمان يكي پس از ديگري از بين رفته و متلاشي مي‌گردند. مظهر شرك، كفر، الحاد و بي‌عدالتي از بين مي‌رود. عدالت به معني واقعي كلمه محقق مي‌گردد و هر حقّي به صاحب حق مي‌رسد.

همگان در رفاه و آسايش زندگي مي‌كنند، از ظلم و ستم و بي‌عدالتي خبري نيست، و در سرتاسر جهان هستي، تنها يك نظام حكومت مي‌كند كه آن هم نظام عادلانة اسلام و احكام نجات‌بخش آسماني قرآن كريم است.