اهميت نيت در اسلام چيست؟

آرزوهای انسان پس از مرگ

انتقادی به فرضیه ژن خودخواه داوکینز

 
فرانس د وال زیست‌شناس و نخستی‌شناس هلندی در کتاب  "عواطف حیوانات" فرضیه ژن خودخواه را به زیر سئوال می‌برد و می‌گوید:
رفتارهای کمک به دیگران در موجودات و همدلی و... با سناریو خودخواهانه منبطق نیست.
در تصویر سوسیوبیولوژی از طبیعت موجودات یک دیگر را می‌خورند و تمام رفتار به ژن خودخواه ختم می‌شود و تمایلات خودخواهانه همیشه به "قانون هر کی قوی‌تر باشه" نسبت داده می‌شود.
خوشبختانه، ما دیگر چیزهای زیادی در مورد "ژن‌های خودخواه" نمی‌شنویم. این ایده که رفتارهای متداول خودپسندانه است، توسط انبوهی از داده‌های تازه دفن شده است و به مرگ فجیعی منجر شده است.
علم تأیید کرده است که همکاری، حداقل با اعضای گروه، اولین و مهم‌ترین تمایل گونه ما است.  در کتابی  که در مورد رفتار انسان به سال ۲۰۱۱ چاپ شده آمده ، وقتی افراد در یک آزمایش تصویربرداری مغز شرکت کرده بودند انتخابی بین رفتارخودخواهانه و نوع دوستانه به آن‌ها داده شد، اغلب رفتار نوع دوستانه را انتخاب کردند. آن‌ها اگر دلایل خوبی برای عدم همکاری داشتند، دست به رفتار خودخواهانه زدند.

علم اصول عقاید

اما علم الهی (که آن را علم اصول عقاید نیز گویند) واجب است بر هر کسی که تحصیل آن نماید، واحدی در جهل آن معذور نیست. و لیکن نه چنان است که جمیع مسائل، که در کتب «حکمیه» (41)نسبت به علم الهی داده اند، و از مسائل این علم شمرده اند، دانستن آنها واجب و اعتقاد به آنها لازم باشد، بلکه قدر واجب از آن، وآنچه امت «مختاره» (42)بر آن اجماع نموده اند این است که: بدانی که از برای عالم، آفریدگاری است موجود و «واجب الوجود» ، (43)و در «الوهیت» ، (44)شریکی از برای اونیست، و از اجزا و ترکیب «منزه» ، (45)و از جسمیت و عوارض آن «مقدس» (46)است، وجوداو عین ذات اوست، و ذات او عین صفات اوست، بر زمان و زمانیات، و مکان ومکانیات مقدم و از آنها بالاتر است، نه زمانی به او احاطه نموده و نه مکانی او را فروگرفته، بلکه دست تصرف زمان و زمانیات از دامن کبریای او کوتاه، و آلایش مکان ومکانیات را در ساحت جلالش راه نیست، و زنده ای است قدیم ازلی، که ابتدائی از برای وجودش نبوده، و ابدی که انتهائی از برایش نخواهد بود. قادر است بر هر چیزی و توانابر هر امری، هر چه می کند به اراده و اختیار کند، علم او به جمیع اشیاء احاطه نموده پیش از آنکه آنها را ایجاد نماید، هر چه را خواهد خلق می کند، و هر کاری که خواهدمی کند، و هیچ امری از «کتم عدم» (47)به فضای وجود نمی آید، مگر به اراده و مشیت او، حکم او عدل، و وعده او صدق، از برای او مثل و مانندی متصور نیست، بلکه او تام فوق تمام است، و بالجمله مستجمع جمیع صفات