ندای وحی

کلمه بعدی :‌ بینه

معنی : نشانه و دلیل روشن

این کلمه به این شکل 8 بار در6سوره قرآن آمده است

بقره 211 و انعام 157وطه 133واعراف 73و85وعنکبوت 35وبینه 4و1

سَلْ بَنِي إِسْرَائِيلَ كَمْ آتَينَاهُمْ مِنْ آيةٍ بَينَةٍ وَمَنْ يبَدِّلْ نِعْمَةَ اللَّهِ مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَتْهُ فَإِنَّ اللَّهَ شَدِيدُ الْعِقَابِ(البقرة/211)
از بني اسرائيل بپرس: «چه اندازه نشانه‌هاي روشن به آنها داديم؟» (ولي آنان، نعمتها و امکانات مادي و معنوي را که خداوند در اختيارشان گذاشته بود، در راه غلط به کار گرفتند.) و کسي که نعمت خدا را، پس از آن که به سراغش آمد، تبديل کند (و در مسير خلاف به کار گيرد، گرفتار عذاب شديد الهي خواهد شد) که خداوند شديد العقاب است.

أَوْ تَقُولُوا لَوْ أَنَّا أُنْزِلَ عَلَينَا الْكِتَابُ لَكُنَّا أَهْدَى مِنْهُمْ فَقَدْ جَاءَكُمْ بَينَةٌ مِنْ رَبِّكُمْ وَهُدًى وَرَحْمَةٌ فَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنْ كَذَّبَ بِآياتِ اللَّهِ وَصَدَفَ عَنْهَا سَنَجْزِي الَّذِينَ يصْدِفُونَ عَنْ آياتِنَا سُوءَ الْعَذَابِ بِمَا كَانُوا يصْدِفُونَ(الأنعام/157)
يا نگوييد: «اگر کتاب آسماني بر ما نازل مي‌شد، از آنها هدايت يافته‌تر بوديم»! اينک آيات و دلايل روشن از جانب پروردگارتان، و هدايت و رحمت براي شما آمد! پس، چه کسي ستمکارتر است از کسي که آيات خدا را تکذيب کرده، و از آن روي گردانده است؟! اما بزودي کساني را که از آيات ما روي مي‌گردانند، بخاطر همين اعراض بي‌دليلشان، مجازات شديد خواهيم کرد!

وَقَالُوا لَوْلَا يأْتِينَا بِآيةٍ مِنْ رَبِّهِ أَوَلَمْ تَأْتِهِمْ بَينَةُ مَا فِي الصُّحُفِ الْأُولَى(طه/133)
گفتند: «چرا (پيامبر) معجزه و نشانه‌اي از سوي پروردگارش براي ما نمي‌آورد؟! (بگو:) آيا خبرهاي روشني که در کتابهاي (آسماني) نخستين بوده، براي آنها نيامد؟!


وَإِلَى ثَمُودَ أَخَاهُمْ صَالِحًا قَالَ يا قَوْمِ اعْبُدُوا اللَّهَ مَا لَكُمْ مِنْ إِلَهٍ غَيرُهُ قَدْ جَاءَتْكُمْ بَينَةٌ مِنْ رَبِّكُمْ هَذِهِ نَاقَةُ اللَّهِ لَكُمْ آيةً فَذَرُوهَا تَأْكُلْ فِي أَرْضِ اللَّهِ وَلَا تَمَسُّوهَا بِسُوءٍ فَيأْخُذَكُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ(الأعراف/73)
و به سوي (قوم) ثمود، برادرشان صالح را (فرستاديم)؛ گفت: «اي قوم من! (تنها) خدا را بپرستيد، که جز او، معبودي براي شما نيست! دليل روشني از طرف پروردگارتان براي شما آمده: اين «ناقه» الهي براي شما معجزه‌اي است؛ او را به حال خود واگذاريد که در زمين خدا (از علفهاي بيابان) بخورد! و آن را آزار نرسانيد، که عذاب دردناکي شما را خواهد گرفت!

وَإِلَى مَدْينَ أَخَاهُمْ شُعَيبًا قَالَ يا قَوْمِ اعْبُدُوا اللَّهَ مَا لَكُمْ مِنْ إِلَهٍ غَيرُهُ قَدْ جَاءَتْكُمْ بَينَةٌ مِنْ رَبِّكُمْ فَأَوْفُوا الْكَيلَ وَالْمِيزَانَ وَلَا تَبْخَسُوا النَّاسَ أَشْياءَهُمْ وَلَا تُفْسِدُوا فِي الْأَرْضِ بَعْدَ إِصْلَاحِهَا ذَلِكُمْ خَيرٌ لَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ(الأعراف/85)
و به سوي مدين، برادرشان شعيب را (فرستاديم)؛ گفت: «اي قوم من! خدا را بپرستيد، که جز او معبودي نداريد! دليل روشني از طرف پروردگارتان براي شما آمده است؛ بنابر اين، حق پيمانه و وزن را ادا کنيد! و از اموال مردم چيزي نکاهيد! و در روي زمين، بعد از آنکه (در پرتو ايمان و دعوت انبياء) اصلاح شده است، فساد نکنيد! اين براي شما بهتر است اگر با ايمان هستيد!

وَلَقَدْ تَرَكْنَا مِنْهَا آيةً بَينَةً لِقَوْمٍ يعْقِلُونَ(العنکبوت/35)
و از اين آبادي نشانه روشني (و درس عبرتي) براي کساني که مي‌انديشند باقي گذارديم!

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ لَمْ يكُنِ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ وَالْمُشْرِكِينَ مُنْفَكِّينَ حَتَّى تَأْتِيهُمُ الْبَينَةُ(البينة/1)
کافران از اهل کتاب و مشرکان (مي‌گفتند:) دست از آيين خود برنمي‌دارند تا دليل روشني براي آنها بيايد،


وَمَا تَفَرَّقَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ إِلَّا مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَتْهُمُ الْبَينَةُ(البينة/4)
اهل کتاب (نيز در دين خدا) اختلاف نکردند مگر بعد از آنکه دليل روشن براي آنان آمد!