على و پیامبران
على ، حق پیامبران را بزرگ میداند و مجاهدت بهتانگیز شان را در تبلیغ خدا و هدایت مردم محترم میشمارد و نقش والاى آنها را در استحکام پیمان خدا و مردم بیان میدارد و انگیزههاى عظیم پیامبرى را برمى شمارد و چنین میفرماید :
« خداوند از میان فرزندان آدم پیامبرانش را برگزید و از
-----------
( 1 ) گفتار 218 نهج البلاغه
آنها در ابلاغ وحى پیمان گرفت و امانت تبلیغ رسالت را بدانان سپرد بهنگامى که مردمان ، پیمان خویش را با خداى دگرگون ساخته و حق خدا را نشناخته و براى او شریکانى قرار داده بودند و اهریمن آنانرا از شناخت خداى بازداشته و از پرستش او دور کرده بود ،در چنان هنگامهاى خداوند ، پیامبرانش را برانگیخت و رسولانى پیاپى بسوى مردم بفرستاد تا پیمان خداى را از مردم بخواهند و نعمتهاى فراموش شده الهى را بیاد آرند .
پیامبران هم با تبلیغ رسالت خویش ، راههاى روشن را بمردم نمایاندند و گنجینههاى خردشان را باز گشودند و آیات خداوندى را بمردم نشان دادند آیاتى بمانند سقف بلند آسمان که بر فرازشان سایه انداخته و فرش زمین که در زیر پایشان گسترده شده و بهرههاى طبیعى زندگى که زندهشان میدارد و مرگهائى که به سراغشان مى آید و بیماریهائى که پیر و فرسودهشان مى سازد و حوادثى که پیاپى بر آنها فرود مى آید .
و خداوند هرگز بندگانش را بدون رهبر و پیامبر نگذاشت و کتابهاى آسمانى و دلایل روشن و راههاى راست را بر آنها عرضه داشت پیامبرانى که با پیروان اندک خویش هرگز از تلاشى باز نایستادند و فراوانى دشمنان و دروغ زنان در اراده استوارشان رخنهاى وارد نیاورد و هر پیامبرى ظهور پیامبر تازهاى را بشارت داد و خود با معرفى پیامبر پیشین بدعوت برخاست » 1
-----------
( 1 ) خطبه اول نهج البلاغه
در اینجا امام از پیمان خدا با مردم سخن مىگوید پیمانى که در ژرفاى سرشت خویش با خداى خود بستهاند و هر لحظه نیاز خود را بخداى بى نیاز احساس میکنند .
که همیشه و همه جا و همهگاه به او نیازمندند و حتى یک لحظه از افاضه فیض بیکران او بى نیاز نیستند و باید او را بپرستند و بستایند و بدرگاهش نیاز و نماز برند ولى این انسان ظلوم و جهول و جحود ، نعمت خداى را فراموش میکند و پیمانش را با پروردگارش از یاد میبرد و این پیامبرانند که انسان کجرو کجراه و کجاندیش را دوباره براه مىآورند و بر سر پیمان مینهند ، تا راه کمال خویش را باز یابد و بسوى خدا رود و فرمانش را گردن گذارد و از گمرهى باز رهد و براه آید .
امام از حقیقتى دیگر هم سخن میگوید و نقش والاى پیامبران را در سازندگى انسان بیان مىدارد و میگوید پیامبران مىآیند تا عقول مردم را برانگیزند و استعدادهاى نیرومند بشر را بکار اندازند و این از بزرگترین خدمات ارزنده پیامبرانست که تمدنهائى والا و بزرگ و برین و درخشان را پدید مىآورند ، زیرا استعدادهاى والاى انسانى که بر اثر گناه و نادانى و نابخردى فرو خفته و فرو مرده و در زیر قشرهائى از تباهى و ستم و تجاوز و ناتوانى و استضعاف مدفون گردیده است در پرتو تلاش پىگیر پیامبران برمیخیزد و زنده میشود و رستخیزى برپا میگردد و نیروهاى بالقوه بفعلیت مىآید و شرارههاى درون انسانى اخگرى میزند و جهان راگرم و پرفروغ و روشن مىسازد و انسان انسان میشود و بشر خفته و مرده ، زنده و بیدار میشود و به علم و عقل و فکر و عمل و تلاش و کار و کوشش میگراید و پیمانش را با خداى بیاد مىآورد و استحکامش مى بخشد و خداجوى و خداخواه و خداپرست مىگردد و متکامل و نیرومند و پاک و شیفته و کارآمد و پرجهش و جنبش و آگاه و مسئول میگردد و بخدمت انسان مى آید و آزاد و دادگر و دادخواه و آگاه و انساندوست و بخشنده و فداکار و ایثارگر و دانش دوست و محرک و متحرک میشود و از اجتماع چنین انسانهاى برخاسته و شوریده و جهش یافته و هدفدارى ، انسانیت باوج میرسد و تمدنها پا میگیرد و فرهنگها پدید میآید و یگانگیها و دوستیها و هماهنگیها و همرزمىها و همدمیها چهره مینماید ، انسانها یکى میشوند و توحید تجلى میکند و برنامه هاى آسمانى اجرا میشود و تباهیها و ستمکاریها و جهلها و جورها رخت برمىبندد نیرومندترین و پیشروترین امتها شکل میگیرند و در اردوگاه وحدت انسانى فراهم مىآیند و هر روز بر زبر قلهاى والاتر از ستیغهاى منیع تکامل اوج مىگیرند و خداوند از پیامبران هم که بشارتگران و بیمرسانان آسمانیند پیمانى استوار میگیرد تا پیامش را علیرغم همه دشمنىها و کینه توزیهاى یاغیان و طاغوتها ، بمردم برسانند و در رهنمونى انسانها از هیچ فداکارى و تلاشى حتى جانبازى و فداکارى دریغ نورزند چنانکه قرآن مجید فرماید :
« یادآر هنگامى را که از پیمبران براى رساندن پیام آسمانى پیمان گرفتیم و از تو از نوح و ابراهیم و عیسى پسر مریم و از آنها پیمانى استوار گرفتیم » 1 و این پیامبران ، مردانى پاک و بیگناه و آگاه و فداکارند که نه تنها دامانشان به پلیدى هیچ گناهى آلوده نشده بلکه نژاد آنها نیز پاک است و دودمانشان هرگز بناپاکى شرک و انحراف آلوده نشده و دامان مادرانشان نیز پاک و مقدس و اینانند برگزیدگان خداى پاک که مردم را بپاکى و ایمان و شرف رهبرى مىکنند چنانکه امام میفرماید :
« خداوند نطفه آنها را در بهترین نژادهاى پاک پدران و نهاد پاکیزه مادران قرار داد و از دودمان پدران به نهاد مادران انتقال بخشید و هر کدام از آنها که رسالت خویش را در دنیا بپایان میرسانیدند ، پیامبرى دیگر بجاى آنها براهنمائى خلق بر مى خاست » 2 و این حلقات زنجیره رسالت در طول تاریخ همچنان ادامه مى یافت تا نوبت به آخرین و بهترین و برترین پیامبران رسید .
-----------
( 1 ) قرآن مجید
-----------
( 2 ) نهج البلاغة
برگرفته شده از پایگاه تخصصی نهج البلاغه (nahjolbalaghe.blog.ir )
نظرات شما عزیزان: