ندای وحی

قرآن و علامه حسن زاده آملی

123 - بدان ای عزیز که قرآن کریم صورت کتبیه انسان کامل است.
124 - قرآن به راست ترین و درست ترین راه هدایت کننده است.
125 - یعنی قرآن کریم عین صراط مستقیم است.
126 - هرکس که حقیقت قرآن را در خود پیاده کرده است راه مستقیم به سوی هر خیر را پیموده است. و هرکس به هر اندازه که واجد آن است به همان اندازه قرآن و انسان است، و به انسان کامل تقرب جسته است.
127 - قرآن برای ادب و تقویم انسان است.
128 - حقیقت انسان را قرآن نگاه می دارد که به صورت انسان محشور می شود وگرنه از حد خود بدر می رود.
129 - قرآن صراط مستقیم است، و قرآن صورت کتبیه انسان کامل است، پس انسان صراط مستقیم به هر خیر است.
130 - در حدیث است که ان للقرآن ظهرا و بطنا و حدا و مطلعا یعنی قرآن ظاهری دارد و باطنی، و حدی دارد.
131 - ظاهرت باید طاهر باشد تا توانی ظاهر قرآن را مس کنی و باطنت باید پاک باشد تا توانی باطنش را دریابی لا یمسه الا المطهرون.
132 - برادرم خلوت شب را بخصوص در وقت سحر از دست مده. و من اللیل فتهجد به نافله لک عسی ان یبعثک ربک مقاما محمودا. قرآن عهد الله است عهد خدا را فراموش نکنید.
133 - قرآن صورت کتبیه انسان کامل است، و عالم صورت عینیه حقیقت وی.
134 - حضرت باقر فرموده هر وقت من برای شما حدیثی گفتم از من بپرسید این در کجای قرآن است و در آیه شریفه است که فیه تبیان کل شی ء.
135 - قرآن سفره رحمت رحیمیه است که فقط برای انسان گسترده شده است. طعام این سفره غذای انسان است که به ارتزاق آن متخلق به اخلاق ربوبی می گردد، و متصف به صفات ملکوتی می شود و مدینه فاضله تحصیل می کند. و هیچ کس از کنار این سفره بی بهره بر نمی خیزد.
136 - قرآن کریم خود بهترین حجت بر رسالت خاتم انبیاء محمد مصطفی (صلی الله علیه و آله و سلم)است.
137 - امام صادق (علیه السلام) فرمود: خداوند تعالی در قرآن بیانی برای هر چیز نازل فرمود، به طوری که به خدا قسم! چیزی از نیاز بندگان را فرو نگذاشته است، تا بنده ای نتواند بگوید: ای کاش در قرآن ذکر شده بود، جز آن که خدای آن را در قرآن آورده است.
138 - امام باقر (علیه السلام) فرمود: خداوند متعال امت را به هیچ چیز دعوت نفرمود جز آنکه آن را در کتابش نازل و برای رسولش (صلی الله علیه و آله و سلم)بیان فرمود.
139 - در روایات آمده است که قرآن را بطون است و بطون آن را بطون است الی سبعین بطنا تازه این عدد را هم فرمودند.
140 - قرآن حکیم است و آیات او حکمت است و حکمت بهشت است و درجات بهشت به عدد آیات قرآنند و جانی که حکمت اندوخته است شهر بهشت است و ولایت در این شهر است.
141 - قرآن کتاب مقدس و پر ارزشی است که محصول مغز بشر نیست، مجموعه ای از سخن الهی است که در مدت 23 سال به وسیله امین وحی خدا (جبرئیل) بر قلب نازنین پیشوای گرامی اسلام نازل گردید.
142 - قرآن معیار حق و میزان صدق و اصل در معارف است و میزان هر چیزی به حسب آن می باشد؛ پس وقتی که روایتی را قرآن امضا نکند، اگر از کتب اربعه هم باشد، نمی شود آن را اخذ کرد.
143 - جناب رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم)قرآن را به مادبه الله وصف فرمود، یعنی قرآن سفره الهی است، این سفره فقط برای انسان گسترده شد.
144 - انسان شاگرد مکتبی است که کتاب او قرآن است و معلم او صاحب قرآن.
145 - جناب وصی حضرت امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) به فرزندش ابن حنفیه وصیت می کند و می فرماید: فرزندم، قرآن عهد خداست، مبادا شب و روز بر تو بگذرد و به این عهد الهی سری نزنی و از عهد الله غافل بمانی. قرآن عهد الله است و از این عهد الله غافل مباش.
146 - بر هر مسلمان واجب است که هر روز در عهد او بنگرد هر چند در پنجاه آیه. لااقل شب و روزی پنجاه آیه را با نظر و تدبر قرائت کند.
147 - در ذیل حدیث فرمود: فرزندم، بدان که درجات بهشت بر عدد آیات قرآن است، و چون روز قیامت شود به قاری قرآن گفته می شود بخوان و بالا برو، در بهشت.
148 - درجات بهشت به عدد آیات قرآنست. و قرآن حکیم است، پس بهشت است و آیات او حکمت اند، پس بهشت اند، پس درجات بهشت به عدد آیات قرآنند. حال هرکس صحیفه وجود خود را مطالعه کند و ببیند تا چه پایه بهشت است.
149 - خداوند سبحان فرمود: انه لقرآن کریم، فی کتاب مکنون، لا یمسه الا المطهرون **سوره واقعه، آیه 80.*** نفرمود الا العالمون. چه کسی می تواند قرآن در کتاب مکنون را مس کند؟ آن کس که مطهر باشد.
150 - یس و القرآن الحکیم، قرآن حکیم است، ریشه دار است، محکم است، از کوهها محکم تر و از کهکشانها بزرگتر و استوارتر است، کلام الله، قائم به حق است، پس جانی که شهر علم شده است آن جان بهشت است.
151 - قرآن نردبان معارف است، هرکس از این دستور الهی، از این منطق وحی، از این مأدبه الله، به هر اندازه بهره برده است و درجات قرآن شده است، به همان اندازه انسان است و به همان اندازه بهشتی؛ بلکه بهشت است، در روز قیامت به او می گویند: اقرأ و ارق.
152 - قرآن به انسان ادب یاد می دهد.
153 - دستور العمل انسان ساز و سرچشمه حیات انسانی قرآن است.
154 - قرآن صراط مستقیم است، ولایت صراط مستقیم است، آیات قرآن پله ها و درجات عروج انسان به سوی جمال مطلق و جلال مطلق اند.
155 - خداوند تعالی، قرآن را برای ادب و تقویم خلق نازل فرموده است.
پس ای برادران با صفا! بر سر سفره خدا بشینید که در آن چیزی است که نفسها بدان مایلند و چشمها از دیدنش لذت می برند.
156 - قرآن کریم که عصاره حقائق بی کران جهان هستی است بر انسان کاملی که مخاطب به الم نشرح لک صدرک است به طور نزول دفعی و یکبارگی نازل شده است.
157 - فرمود: قرآن را همانگونه که نازل شده است قرائت کنید و سخن ما را همان طور که گفته ایم، روایت کنید و خداوند را به حالتی که محتاج و نیازمند اویید بخوانید.
158 - حفص گفت از امام هفتم شنیدم به مردی می گفت: آیا بقای در دنیا را دوست داری؟ آن مرد گفت: آری. امام فرمود: برای چه؟ گفت: برای قرائت قل هو الله احد. امام پس از ساعتی سکوت از آن مرد، فرمود: ای حفص، هرکس از اولیاء و شیعیان ما بمیرد و قرآن را نیکو نداند، در قبرش قرآن را بدو تعلیم می نمایند تا خداوند درجه او را به علم قرآن بالا ببرد؛ چه اینکه درجات بهشت بر قدر آیات قرآن است. به او می گویند بخوان قرآن را و بالا برو. پس می خواند و بالا می رود.
159 - یونس بن عمار گفت: امام صادق (علیه السلام) فرمود: دیوانها در روز قیامت سه اند: یکی دیوانی که در او نعمتهاست، دیگر دیوانی که در آن حسنات است، پس دیوان نعمتها و حسنات را در مقابل یکدیگر قرار می دهند که دیوان نعم تمام حسنات را فرا می گیرد و در خود فرو می برد، و دیوان سیئات می ماند. پس فرزند مومن آدم برای حساب خوانده می شود. آنگاه قرآن در فراروی او در نیکوترین صورتی پیش می آید و می گوید: ای رب من، من قرآنم و این بنده مومن توست که خود را به تلاوت من رنج می داد، و شب را در مدتی دراز به ترتیل در قرائت من می گذرانید، و درگاه تهجد (شب نمازی و شب زنده داری) از چشمان او اشک جاری می شد؛ پس او را خشنود گردان چنانکه مرا خشنود گردانید. امام فرمود: در آنگاه خداوند عزیز جبار می فرماید بنده من یمینت را (دست راستت را) بازکن، پس آن را از رضوان خدای عزیز جبار پر می کند؛ و شمال او را (دست چپ او را) از رحمت خدا پر می کند. سپس به او گفته می شود این بهشت بر تو مباح است، بخوان (قرآن را) و بالا برو؛ پس چون آیه ای را قرائت کرد، درجه ای بالا می رود.
160 - رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود: قرآن را فرا بگیرید که قرآن در روز قیامت نزد صاحبش، یعنی کسی که آن را یاد گرفته و بدان کار بسته، در چهره جوانی نیکو روی رنگ برگشته می آید، پس بدو گوید: من بودم آنکه شبت را بیدار می داشتم، و روزهایت را تشنه می داشتم، و آب دهانت را خشک می داشتم، و اشکت را روان می داشتم، هر کجا باشی من با توام، هر بازرگانی در پی بازرگانی خود است، و من امروز برای تو در پی بازرگانی و سوداگری ام، مژده دریاب که کرامتی از خدای - عزوجل - برایت خواهد بود. پس تاجی آورند و بر سرش نهند و امان به دست راست او عطا شود و جاودانی در بهشتها به دست چپ او. و به دو حله خلعت پوشانده شود؛ سپس بدو گفته شود بخوان قرآن را و بالا برو؛ پس هر بار که آیتی را قرائت کرد درجه ای بالا رود؛ و پدر و مادرش اگر مومن باشند به دو حله خلعت پوشانده شوند. پس از آن بدانان گویند این پاداش شما که به فرزند خود قرآن تعلیم داده اید.
161 - در قیامت به قاری قرآن می گویند: اقرا و ارق؛ یعنی بخوان و بالا برو، به هر مرتبه و مرحله قرآن که رسیدی توقف نکن، بخوان و بالاتر برو، که خبرهایی است، در هیچ مقام قرآن توقف نکن و نگو که به قله شامخ معرفت آن رسیدم.
162 - امام صادق (علیه السلام) فرمود: قرآن را با لحن عرب، بدون غلط قرائت کنید، زیرا که قرآن عربی است.
163 - از حفص از امام هفتم باب الحوائج الی الله روایت کرده است که امام (علیه السلام) به حفص فرمود: ای حفص هرکس از اولیا و شیعه ما بمیرد و قرآن را خوب یاد نداشته باشد، در قبرش بدو تعلیم می دهند تا خداوند درجات او را بالا برد چه این که درجات جنت بر قدر آیات قرآن است، به او گفته می شود بخوان و بالا برو، پس می خواند و بالا می رود. این قبر همین حفره ای از ارض نیست، این حفره قشری و ظلی و نمودی از قبرهای انسان است.
164 - هرکس در وقت خواب سوبار - یعنی 66 بار - کریمه آیه الکرسی را تلاوت کند منشأ حصول سیر در عالم رویا می شود و قد ادعی غیر واحد انه مجرب.
165 - امیرالمؤمنین (علیه السلام) فرمود: آیات قرآنی بعضی دیگرند، زبان بعضی دیگرند.
166 - یعقوب احمر گفت: به امام صادق (علیه السلام) عرض کردم که دین زیادی بر عهده دارم، و این سبب شد که قرآن از من سلب شد و آن را از دست داده ام. امام فرمود: قرآن، قرآن؛ همانا که آیه و سوره ای از آن در قیامت می آید که هزار درجه در بهشت صعود می نماید و می گوید اگر مرا حفظ می نمودی ترا بدینجا می رساندم.
167 - زهری گفت از امام سجاد (علیه السلام) شنیدم که می فرمود: آیات قرآن خزینه ها هستند پس هر خزینه را گشوده ای سزاوار است که در آن نظر کنی.
168 - در قیامت به قاری قرآن می گویند: اقرا و ارق؛ یعنی بخوان و بالا برو، به هر مرتبه و مرحله قرآن که رسیدی توقف نکن، بخوان و بالاتر برو، که خبرهایی است، در هیچ مقام قرآن توقف نکن و نگو که به قله شامخ معرفت آن رسیدم.
169 - امام صادق (علیه السلام) فرمود: قرآن را با لحن عرب، بدون غلط قرائت کنید، زیرا که قرآن عربی است.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: