مدارس ابتدایی مجازی: کودک را ثبت نام کنید یا نه؟
مدرسه را می گذراند. او صبح زیاد بیدار می شود لباس می پوشد و به مدرسه می رود. اما برای به مدرسه رفتن، سوار ماشین یا اتوبوس نمی شود بلکه او از طریق کامپیوتر به یک کلاس مجازی می پیوندد.
او هر سه شنبه در یک کلاس زنده آنلاین حضور می باید و از طریق دوربین معلم را می بیند و یا میکروفون با او صحبت می کند و هم چنین می تواند همکلاسی هایش را نیز ببیند. بقیه روزها او کارهای مدرسه را انجام می دهد، آن ها
را اسکن می کند و برای معلم ایمیل می کند.
سال ها است که افراد زیادی از طریق دوره های آموزشی دانشگاهی آنلاین تحصیل می کنند اما تعداد اسن افراد در مقاطع دبستان تا دبیرستان در حال افزایش است. تحقیقات نشان می دهند که در سال 2010-2011، 250.000 دانش
آموز کلاس دوازدهمی در دوره های آنلاین شرکت داشته اند. این عدد، افزایشی را نسبت به دهه گذشته نشان می دهد که حدود 40.000 تا 50.000 دانش آموز در دوره های آنلاین شرکت داشتند.
دلایل انتخاب مدارس مجازی
والدین برا انتخاب مدارس مجازی دلایل بسیاری دارند. یکی از آن ها راحت و انعطاف پذیر بودن این مدارس است و می توانند کنترل بیشتری بر مواردی که کودکان یاد می گیرند داشته باشند. برخی از والدین از مدرسه دولتی محل خود
راضی نیستند.
در مدارس آنلاین همه نوع دانش آموزی وجود دارد. برخی از آن ها کودکانی هستند که به دلیل بیماری نمی توانند به مدرسه بروند. در بین این دانش آموزان، بازیگران، ورزشکاران المپیک و سایر افرادی که به دلیل موقعیت خود نمی
توانند به مدت طولانی در یک مکان بمانند، وجود دارند.
برخی از والدین دوره های مجازی را انتخاب می کنند زیرا به کودکان استقلال و مسئولیت پذیری را آموزش می دهند.
مدارس آنلاین بر حسب نیازهای فردی دانش آموزان، به آن ها درس می دهند. در ابتدای سال دانش آموزان ارزیابی می شوند و سپس بر اساس آن، برنامه ای شخصی به دانش آموز داده می شود. ارزیابی نقاط قوت و ضعف کودکان را
مشخص می کند. برای مثال اگر کودکی در ریاضی خوب باشد و در ادبیات مشکل داشته باشد، می تواند در حیطه ریاضی پیشرفت کند و در درس ادبیات تکالیف بیشتری به او داده می شود تا زمانی که مفاهیم را درک کند. کودکان
برنامه درسی را با سرعت خودشان پیش می برند و می توانند کارهای پیشرفته تری در دروس در سطح کلاس خود یا بالاتر انجام دهند.
مزایا و معایب کلاس های مجازی
اگرچه کامپیوتر نقش مهمی در کلاس های مجازی دارد، اما همانند کلاس های سنتی، دانش آموزان کتاب می خوانند، تکالیف خود را می نویسند و امتحان می دهند. کودکان به روش های مختلفی تکالیف را برای معلمان می فرستند.
گاهی اوقات آن ها را پرینت گرفته، حل می کنند و سپس اسکن و ایمیل می کنند. گاهی اوقات تمام کار به صورت آنلاین انجام می شود. مدارس بسیاری برای کودکان کتاب کار و دیگر لوازم را برای دانش آموزان می فرستند. والدین که
مربیان یادگیری نامیده می شوند، باید به طور نزدیک با فرزند خود کار کنند و مطمئن شوند که فرزندشان کارهای خود را به طور کامل انجام می دهد. همان طور که کودکان بزرگ تر می شوند، مسئولیت بیشتری به آن ها داده می شود.
در مقطع دبستان، والدین بیشتر درگیر کارهای کودک هستند و زمانی که بزرگتر می شوند باید انگیزه داشته باشند و خودشان وارد سیستم شوند، تکالیف را انجام دهند و زمانی که نیاز به کمک دارند، آن را طلب کنند.
تمام کاری که معلمان در دوره های آنلاین انجام می دهند مشابه کلاس های سنتی است و تنها تفاوت این است که معلم حضور فیزیکی ندارد.
با این حال، کلاس های مجازی برای همه کودکان مناسب نیست. برخی از این مدارس محدودیت منطقه دارند اما برخی دیگر کشوری هستند و کودکان ممکن است کیلومترها از هم دور باشند. پس آیا کلاس های مجازی فرصت داشتن
روابط اجتماعی و بودن در کنار سایر همسالان را از بین می برد؟ برخی از معلمان با این مسئله موافق نیستند و بیان می کنند که در کلاس های مجازی زمان بیشتری را با دانش آموزان به صورت انفرادی می گذرانند حتی آن ها را بهتر
از موقعیت کلاس سنتی می شناسند.
معلمان به طور مرتب از طریق تلفن یا ایمیل یا برخی اوقات به صورت حضوری با والدین در تماس هستند. اما کودکان ممکن است روابط صمیمی و دوستی با معلم خود را از دست بدهند. آن ها ممکن است فرصت های زیادی برای
یادگیری کار کردن در پروژه های گروهی با دیگر همسالان خود را نداشته باشند.
همچنین تحقیقات کافی برای پیامدهای مهارت های هیجانی اجتماعی انجام نشده است. شرایطی که در آن کودکان با یکدیگر تعامل دارند و با یکدیگر همکاری می کنند می تواند برای ایجاد مهارت های اجتماعی مهم باشد.
همچنین معلمان بازخورد فوری از دانش آموزان دریافت نمی کنند که آیا درس را کاملا متوجه شده اند یا نه. همچنین برای مدارس و معلمان سخت است تا انجام دادن تکالیف دانش آموزان را بررسی کنند و دانش آموزان نیز همیشه یک
معلم تایید شده ندارند. برای مثال طبق گزارشی در سال 2011، مدرسه ای برای صرفه جویی در هزینه، بررسی تکالیف دانش آموزان را به معلمان کم تخصص با هزینه ای کم داده بود.
آیا آموزش آنلاین برای فرزند شما خوب است؟
تحقیقات نشان می دهند کلاس های مجازی برای تمام دانش آموزان و تمام دروس مناسب نیستند و ترکیبی از کلاس های مجازی و کلاس های حضوری نتیجه بهتری خواهند داشت.
با تمامی این اوصاف، والدین قبل از اینکه بخواهند فرزند خود را در کلاس های آنلاین ثبت نام کنند، باید سوالاتی را بپرسند: هر معلم چند دانش آموز دارد؟ آیا دانش آموزان می توانند با یکدیگر تعامل داشته باشند یا برنامه بیشتر انفرادی
است؟ چه حمایت هایی برای کودکان و والدین فراهم است؟ عملکرد دانش آموزان چگونه ارزیابی می شود؟ و مهم تر از همه صرف نظر از آنلاین یا حضوری بودن کلاس ها، والدین باید در پیشرفت تحصیلی کودکان خود نقش داشته
باشند.منبع: تیزلند
نظرات شما عزیزان: