پیـــام های آسمــانی
جزء هجدهم
(برگرفته از تفسیر نور)
آنان كه در نمازشان خشوع مى ورزند.
نماز، در رأس برنامه هاى اسلامى است.
«فِي صَلاتِهِمْ»
( مومنون، 2)
و بر فراز سرتان هفت آسمان بيافريديم، حال آن كه
از اين مخلوق غافل نبوده ايم.
خداوند، هم خالق است و هم ناظر. (عالم محضر خداست)
«وَ ما كُنَّا عَنِ الْخَلْقِ غافِلِينَ»
(مومنون، 17)
گفت: اى پروردگار من، اكنون كه تكذيبم مى كنند، ياريم كن.
تكيه گاه انبيا خداست.
«رَبِّ»
(مومنون، 39)
اينان هستند كه به كارهاى نيك مى شتابند و در آن بر يكديگر سبقت مى جويند.
ترس از خداوند و قيامت، سبب شتاب در كارهاى خير است.
«مِنْ خَشْيَةِ رَبِّهِمْ مُشْفِقُونَ ... أُولئِكَ»
سرعت و سبقت در كار خير، يك ارزش است.
«يُسارِعُونَ فِي الْخَيْراتِ»
(مومنون، 61)
اوست آن خدايى كه شما را در روى زمين پديد آورد
و همه نزد او گرد آورده مى شويد.
آفرينش انسان، هدفدار است.
«ذَرَأَكُمْ وَ إِلَيْهِ تُحْشَرُونَ»
(مومنون، 79)