ندای وحی

امام علی النقی الهادی علیه السّلام

     خورشید وجود نازنین حضرت امام علی النقی الهادی علیه السّلام فرزند امام جواد علیه السّلام در ۱۵ ذی الحجّه سال ۲۱۲ هجری قمری در حوالی مدینه رخ به جهان نمود و در سن هشت سالگی بعد از شهادت پدر بزرگوارشان در جایگاه امامت قرار گرفتند. امام دهم حضرت هادی علیه السّلام در حدود ۳۴ سال امامت داشته و در سوم رجب سال ۲۵۴ هجری قمری به سبب زهر کین دشمن به شهادت رسیدند.

     ابیات ذیل که سرودۀ شاعر محترم آقای قاسم صرّافان می باشد در رثای امام هادی علیه السّلام سروده شده است که تقدیم می گردد؛

چارمین بار علی بود امامت می‌کرد

رود از راز و نیاز تو حکایت می‌کرد

نور را عمق نگاه تو هدایت می‌کرد

ماه اگر ـ ذکر به لب ـ گِرد زمین می‌چرخید

صورت ماهِ تو را داشت زیارت می‌کرد

دهمین بار هوالحق متجلّی شده بود

چارمین بار علی بود امامت می‌کرد

درد را نسخه‌ی خال تو شفا می‌ بخشید

عاشقان را دل نرم تو شفاعت می‌کرد

“و بِکُم عَلَّمَنا الله”  تو می‌خواندی و … آه!

آه از آن شهر که بی قبله عبادت می‌کرد

جامعه حرف دلت را که به خود باخته بود

“طلب از گمشدگان لب دریا می‌کرد”

متوکّل به تماشای شرابت آورد

به دل مست تو از بس که حسادت می‌ کرد

و نفهمید که مستی اثری بود که داشت

با طلوع تو به هر ذرّه سرایت می‌کرد

“از صدای سخن عشق ندیدم خوشتر”

وقتی از پنجره‌ ی شعر صدایت می‌کرد

کوه هر صبح به صبر تو سلامی می‌ داد

ماه هر شب به رُخت عرض ارادت می‌کرد

ری پُر از عطر سخن‌ های تو می‌ شد وقتی

سیّد عارف ری، از تو روایت می‌ کرد

شاه بخشنده ! نرو ، بی تو فقیران چه کنند؟

سامرا داشت به دستان تو عادت می‌کرد

پایگاه اطّلاع رسانی هیات رزمندگان اسلام

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: